DROGA DO WOLNOŚCI

wolności szukam tu śród wierzb koślawych i Dekalogu….

  

 

wolności szukam tu

wśród wierzb koślawych

i Dekalogu

i dróg wiązanych wzwyż

na chwałę Bogu

 

mami nas ciągle złuda

granica tysiącleci

i świata tysiąc stron

ku którym ludzkość leci

 

nadziei szukam w sobie

w miłości co ocala

gdzie Chopin wierzby garb

w płonący krzew zapala

 

i gdzie mi szumią wierszem

moje ojczyste drzewa

i gdzie mi słowa kos

znajomym głosem śpiewa

 

a nocą widnokręgu

wielkie zębate koło

miele srebrzyste gwiazdy

i sypie mi na czoło

 

Anioł nad Kubalonką

z Wielkiego Wozu zsiada

i zbiera ludzkie sprawy

by Bogu opowiadać

 

o Czarnej Mszy w Beskidach

o zapomnianym „Wierzę „

i sercach co nam gęsto

zarosły dzikim perzem

 

o domach gdzie miłości

pogasły już przymierza

gdzie kłamstwo z nami tańczy

Czarnego Poloneza

 

gdzie nam języki plącze

kłamstwa oślizła żmija

gdzie nas ze smutną twarzą

codziennie Chrystus mija

 

a my w szalonym locie

jak ćmy lecimy z dali

do świecy którą szatan

w ciemności życia pali

 

wolności szukam tu

wśród wierzb koślawych

i Dekalogu

i dróg wiązanych wzwyż

na chwałę Bogu

 

i w krzyżach co mi bramą

świecą pod każdą kością

u każdej polskiej miedzy

co wrasta w nas miłością

 

w nadziejach co znosimy

pod jasnogórski próg

ze wszystkich kątów świata

z naszych pielgrzymich dróg…