DO PUŁKOWNIKA KUKLIŃSKIEGO

Panie Pułkowniku u nas niewiele się zmieniło…

  

 

Panie Pułkowniku !

u nas niewiele się zmieniło…

te ciągłe i nowe adaptacje Hamleta sprawiły

że warsztat aktorski jest u nas o wiele bogatszy

i gra z widzem bardziej perfidna i wyrafinowana

niż kiedyś…

ale pytanie „być albo nie być ?”

staje się prawdziwe dopiero na poziomie tych

którzy muszą dramatycznie wiązać koniec

z końcem

bo sumienie nie pozwala im na dowolną interpretację

obowiązku wobec Ojczyzny….

ta sprawiedliwość między karą śmierci

a pomnikiem za bohaterstwo

jest tak nieprecyzyjna

że stwarza wiele możliwości

interpretowania patriotyzmu

uczciwości i maskowania

prawdziwych twarzy…

Panie Pułkowniku !

Pan służył Ojczyźnie nie tylko 13 grudnia

i wie Pan jak trudna…długa…samotna

i niewdzięczna to służba

a ci którzy próbują z tej daty dorobić sobie

bohaterski życiorys

stają za Pana plecami i wystawiają z uwagą

ośliniony palec

by mieć ciągłą kontrolę nad zmiennym

wiatrem historii

bo wiedzą że często zmienia kierunek

w tej części Europy

a być Europejczykiem nad Wisłą to wymaga

nadzwyczajnej elastyczności…

Panie Pułkowniku !

niech Pan broni do końca ostatnie barykady…

 

prawdziwego wsparcia…

nie będzie !