Dlaczego tak ważne są mateczniki polskości

Obecnie toczy się walka o Polskę, o jej przyszłość, o narodowe oblicze. Walka ta rozgrywa się na wielu polach: rodzinnym, społecznym, politycznym i medialnym… Bardzo ważna jest postawa rodziców. Uważam, że nawet osiągnięcie przez dzieci wieku dorosłego nie zwalnia rodziców z odpowiedzialności za ich postawę, zachowanie. Należy im, podobnie jak wtedy gdy dorastały, wyrażać opinię na temat spraw takich jak tradycja, religia, wiara. Po to by wiedziały, że pewne rzeczy w ich wydaniu (np. luźny stosunek do wiary co skutkuje omijaniem Kościoła) nie mogą się nam podobać. U części rodziców panuje zgubna opinia, że wobec dzieci dorosłych nie należy być „ośrodkiem” opiniotwórczym. Tak jakby przestało nas obchodzić ich zachowanie, stała się nieważne dla nas ich postawa i czyny. Są przecież dorośli i odpowiadają sami za to co robią. Nic bardziej błędnego. W perspektywie społecznej taką postawą dajemy przyzwolenie na liberalne przeobrażenia naszego życia publicznego. Na lansowanie obcego hasła róbta co chceta. Na lekceważący stosunek do religii, która – nie zapominajmy- od początku naszej państwowości była nierozerwalnie związana z kulturą rodzimą. Pamiętajmy więc, że przyzwolenie na taką „liberalną” postawę oznacza lekceważenie polskiej kultury, jej wielkich wartości humanistycznych.

Śmiem twierdzić, iż to wszystko spowodował fałszywy liberalizm, który na dobre się u nas rozpanoszył. Ten proces odchodzenia od polskości (tradycji, wiary i rodzimej kultury) rozpoczął się właśnie w latach 90. XX wieku. Wtedy to u nas otwarły się wszystkie granice…Również granice przyzwoitości.

Tolerancja bez odpowiedzialności może doprowadzić jedynie do zaniku polskości, do sytuacji, która po latach może jedynie spowodować utratę rzeczywistej pozycji rodziny, a w konsekwencji może wpłynąć na trwałość Polski. A tego skutkiem może być nawet utrata jej niepodległości. I dlatego tak ważne dla mnie jest skuteczne kontynuowanie tradycji, utrwalanie świadome naszej tożsamości narodowej, przypominanie ważnych faktów w dziejach naszego państwa poprzez m.in. czczenie wielkich sukcesów militarnych jak chociażby zdobycia Kremla czy zwycięstwa pod Wiedniem a nie naszych porażek. Bo tylko wtedy możemy wpływać na naszą dumę narodową i dzięki temu wykształcić u naszych rodaków postawę pełną godności. Tylko wtedy Polacy będą dobrze czuli się w charakterze członków Wspólnoty Europejskiej, jak będą świadomi swej bogatej historii a tej na pewno nie kształtuje świętowanie samych porażek…

I dlatego należy wychowanie obywatelskie prowadzić w domach, nawet moim zdaniem a może przede wszystkim z dorosłymi naszymi pociechami. I nie tylko po to, aby to nas zadowoliło, ale dla ich dobra, dobra ich dzieci a naszych wnuków.

Tymczasem nie sprzyja takiej postawie stanowisko rządu polskiego oraz wtórująca mu zgraja mediów publicznych. Odnosi się wrażenie, że zarówno przedstawiciele polskiego rządu jak i medialni decydenci prowadzą politykę niezgodną z polską racją stanu tj. zwiększaniem pozycji polskiej rodziny, utrwalaniem polskiej a nie unijnej wizji przyszłości naszego państwa. Uważam, że czas najwyższy położyć temu kres. Niestety nadzieja pokładana w partii opozycyjnej PiSie z roku na rok stale się zmniejsza. Przywódcy tej partii, posiadającej jedyny do przyjęcia dla Polaków, program politycznej odnowy kraju, coraz bardziej wpadają w pułapkę sprytnie zastawianą przez „pobratymców” i wikłają się bardzo aktywnie w potyczki personalne, udowadnianie że nie mają „garbu”, szukanie błędów PO/PSL etc. Skutkuje to utratą dynamiki działania a co za tym idzie osłabia skutecznie realizację celu zasadniczego – przejęcia władzy i skierowania polityki gospodarczej Polski na tory narodowe, a w zagranicznej, postawienie bardziej na innych sojuszników, poza UE na USA oraz Wielką Brytanię. (Niemcy i Rosja oraz sympatyzująca z nią Francja, to „przyjaciele” bardziej przypominający postawą wilka z bajeczki o owcach, do jakich chcieliby nas zaliczyć).

Za parę lat przemówi ulica i ona przyczyni się do zwiększenia skuteczności naszej cherlawej demokracji (koniec z manipulowaniem przy urnach wyborczych, wreszcie prawdziwa neutralność mediów). I wówczas naród okaże się prawdziwym suwerenem Polski. Nie mam nic przeciwko takiemu scenariuszowi pod warunkiem jednak, że zostanie zrealizowany bez ofiar.

Że jest to możliwe przypomnę wydarzenia związane z cudownym odrodzeniem Polski w listopadzie 1918 roku i szesnaście miesięcy „Solidarności 1980/81 . Aby do tego doszło musi nastąpić jednak obudzenie Polaków, odrodzenie się polskiej racji stanu, wzrost świadomości narodowej i uzmysłowienia sobie, że tak dalej być nie może. Musi nastąpić koniec otumaniania, oszukiwania i okradania Polaków a oni sami muszą stać się rzeczywistymi gospodarzami u siebie.

    Maciej A. Zarębski  

Prezes Krajowej Rady Mateczników

Zagnańsk 28 grudnia 2014 r.