Bez kategorii

Czy z nami leci pilot? czyli paranoja po polsku

21/12/2011

494 Wyświetlenia

0 Komentarze

28 minut czytania

Marian Filar na pytanie: Po co powiela istniejące prawo? – odpowiedzial z rozbrajajaca szczeroscia: Bo jestem posłem. Nie ma watpliwosci, ze profesor jest rzeczywiscie filarem procesu legislacyjnego w Sejmie.

Żyjemy w paranoidalnym tworze, nazywanym państwem demokratycznym, gdzie władza wykonawcza swoją kompletną impotencję i indolencję w wielu dziedzinach życia społecznego zastępuje medialną demagogią, serwując nam rozwiązanie każdego problemu stanowieniem nowych praw. Notka ta ma juz prawie 2 i pol roku. Postanowilam ja odgrzac po planowanych przez nowego Ministra Sprawiedliwosci nastepnych 160 projektow ustaw.

Na wstepie chcialam podkreslic, ze zgodnie z doktryny rozdzialu trojwladzy, kazda galaz wladzy powinna zajmowac sie tylko i wylacznie swoja "dzialka" i nie ingerowac w dzialania innych. Tak wiec – rzad – jako wladza wykonawcza, winien zajmowac sie rzadzeniem, "wykonywaniem " i przestrzeganiem litery prawa, ktore to prawo winien stanowic SEJM i SENAT – wladza ustawodawcza – nie tylko glosujac na podsuniete projekty rzadu, bo wtedy to jest tylko GLOSOWANIE , a nie PROCES STANOWIENIA PRAWA.Tak wiec nie jest dla mnie zrozumiale, jak cala Polska spokojnie przelyka od 21 lat to super – bezprawie, czyli przygotowywanie wiekszosci ustaw przez wladze wykonawcza! Od tego jest Sejm i Sejm moze zatrudnic rowniez pana Zolla, jezeli taka potrzeba zaistnieje.

Na marginesie na jakosc produkowanego prawa karnego i cywilnego ma wplyw ciagle zmienianie sie "zawiadujacego" resortem sprawiedliwosci. Juz stracilam rachube, ale wydaje sie, ze wlaczajac P.O premiera w okresach "bez zawiadujacego" bedzie 26 do 28. To juz nawet nie co rok to prorok, ale mocno niedonoszone wczesniaki!

W tej schizofrenicznej wierze, ze kilkaset nowych skleconych napredce poprawek w ustawach jest lekarstwem na nasze choroby, podczas gdy "pacjent" wymaga natychmiastowego operowania. Niemal codziennie dowiadujemy sie o kolejnych dziesiatkach nowych projektow przekazanych Sejmowi. Te pozorne dzialania poprawiaja samopoczucie wladzy, ale obywatelowi ta sraczka legislacyjna nijak nie sluzy.

Czesto istniejace i adekwatne przepisy sa zastepowane innymi, nic nowego nie wnoszacymi.

Ten ostatni przypadek wyjasnil profesor prawa na Uniwersytecie Torunskim, posel VI kadencji, Marian Filar który pracuje w Sejmie nad "premierowską" ustawą. Na pytanie:

Po co powiela istniejące prawo? – odpowiedzial z rozbrajajaca szczeroscia:

Bo jestem posłem.

Nie ma watpliwosci, ze profesor jest rzeczywiscie filarem procesu legislacyjnego w Sejmie.

Tymczasem nikt nie zadaje pytania – jakie sa koszty – tak finansowe jak i spoleczne tych radosnych dzialan prawotworczych,
bez zadnej wizji, konsekwencji i poszanownia prawa.

W 2008r. wniesiono do Sejmu 539 projektow ustaw, czyli na kazdy dzien tegoz roku przypada 1.48 projektowanej ustawy.

Sejm uchwalil 261 ustaw w 2008, a wiec kazdego dnia tegoz roku uszczesliwiono nas 0.7 ustawy.

Kazdy project ustawy to najczesciej poprawki istniejacych ustaw – zmiana, dodanie lub skreslenie od kilku do kilkudziesieciu
artykulow w tychze.

Jesienia tamtego roku premier obiecal nam zlikwidowanie problemu pedofilii i kazirodztwa. Poslowie i rzad (Ministerstwo Sprawiedliwosci) rzucili sie do roboty, ktore zaowocowaly – PIECIOMA projektami.

Rzadowe druk 1276, 1394, Senacki druk sejmowy 901, Poselski Pis 1465, Poselski Lewicy 1289

W amoku ustawotworczym UMKNELO UWADZE projektantow, iz w prawie polskim istnieja od lipca 2005r. przepisy tak do walki z pedofilia jak i kastracji farmakologicznej, a ustawy projektowane to zbedny PR na zamowienie premiera!

Przez cztery lata nie zrobiono nic, by za starymi przepisami poszły pieniądze. Tak wiec nie nowe ustawy, a pieniadze na realizowanie istniejacych sa problemem.

Lew-Starowicz: – Osoby będące na wolności nie są leczone – bo nie ma gdzie, nie są monitorowane – bo nie ma kto tego robić. Zatem nikt nie wie, ilu z nich stanowi realne zagrożenie dla dzieci…L.W nie ukrywa frustracji. Właśnie wypuścił ze swojej nowej specjalizacji pierwszych 60 absolwentów seksuologii klinicznej. Pytają: profesorze, ale gdzie mamy pracować?

Projekt rzadowy druk 1394 proponuje kilkadziesiat zmian w KK, Kpk, Kpw etc.

"…Podstawowym celem proponowanych zmian jest wyeliminowanie błędów wprowadzonych do kodyfikacji karnych w wyniku licznych nowelizacji, (SIC!) dostosowanie przepisów do standardów konstytucyjnych określonych w wyrokach Trybunału Konstytucyjnego oraz do wymogów wynikających z członkostwa Polski w Unii Europejskiej…"

Ponizej najciekawsze propozycje projektu

1.
Uzupelnienie katalogu czynow zabronionych, za które moze poniesc odpowiedzialnośc karną nieletni po ukończeniu 15 lat życia a przed ukończeniem 17 lat – usunięcie "przeoczenia legislacyjnego", do jakiego doszło w trakcie nowelizacji kodeksu karnego ustawą z 2005r.

To "przeoczenie legistlacyjne" powoduje, iz od ponad czterech lat (sic!) sprawca nieletni moze ponieśc dpowiedzialność karną za zgwałcenie wspólnie z inną osoba, zaś nie moze jej ponieść za zgwałcenie popełnione ze szczególnym okrucieństwem

2.
Nowy przepis jak orzekac kare wobec nieletniego skazanego za przestepstwo zagrożone karą dożywotniego pozbawienia wolności.

Przepisy jak orzekac te kare istnieja w Kk od poczatku jego powstania i nie ma powodu, aby marnowac czas i pieniadze podatnikow na "projektowanie" nowych przepisow.

3.
Przekazanie kompetencji sadu prokuratorowi, poprzez uznanie działania przekraczającego granice obrony koniecznej pod wpływem strachu lub wzburzenia usprawiedliwionych okolicznościami zamachu, za czyn niepodlegający karze.

Zgodnie z obowiązującym prawem karnym okoliczność ta obliguje sąd do odstąpienia od wymiaru kary. Wg projektu sprawa bedzie umorzana juz na etapie postępowania przygotowawczego, przez co zaoszczedzi sie na kosztach sprawy sadowej oraz „traumatycznych przeżyć ekscedenta będących skutkiem stygmatyzacji, płynącej z faktu skierowania przeciwko niemu aktu oskarżenia i występowania w procesie sądowym w charakterze oskarżonego". Zapomnieli projektodawcy o przypadku sytuacji określonej w tym przepisie, gdzie chodzi o czyn, który nie jest już usprawiedliwiony dość szeroko zakreślonymi granicami obrony koniecznej.

Zachowania w takich sytuacjach sa bezprawne (nieusprawiedliwione), jednak obliguja sąd do odstąpienia od wymiaru kary z uwagi na anormalną sytuację motywacyjną sprawcy, która jednak nie wyłącza winy. Tak więc chociaz szczególna sytuacja motywacyjna sprawcy może prowadzić do odstąpienia od orzekania kary, to ocena w tym zakresie powinna być przeprowadzona przez sąd, a nie prokuratora.

Na marginesie, wzruszajaca jest troska projektantow z tym oszczedzaniem na sadzie i lamanie przy okazji praw konstytucyjnch ! Produkowanie i przepuszczanie takich bzdetow tez kosztuje budzet czyt. nas podatnikow.

4.
Skreślenie art. 112 pkt 1a – Trybunał Konstytucyjny uznal za niezgodny z Konstytucją typ przestępstwa pomówienia Narodu Polskiego z art. 132a Kodeksu karnego.

5.
Bezprzedmiotowa zmiana art. 132a Kodeksu karnego, art ten przestał obowiązywać na skutek orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego. Patrz pkt.4

6.
zmiana art. 202 § 5 Kodeksu karnego – objęcie przepadkiem także narzędzi i przedmiotów służących do popełnienia przestępstwa określonego w art. 202 § 4a usunięcie "przeoczenia legislacyjnego", do jakiego doszło w trakcie nowelizacji kodeksu karnego ustawą z 27 lipca 2005 r.

7.
Nowy art. 202a Kk – odpowiedzialność karna ma grozić temu, kto sprowadza, przechowuje lub posiada treści pornograficzne z udziałem osoby, która nie wyraziła zgody na utrwalanie lub dokonanie takiego utrwalenia. Niestety zapomniano zdefiniowac precyzjnie pojecie "tresci pornograficzne", ponadto sprawca, ktory sprowadza, przechowuje lub posiada te enigmatyczne "tresci pornograficzne", a sam nie uczestniczyl w ich "produkcji" nie ma i nie moze miec wiedzy o zgodzie lub nie osob "wystepujacych" w tych produkcjach. Mialby taka wiedze, gdyby sam byl "producentem tresci pornograficznch". Jaki jest tez sens kryminalizacji sprowadzania, posiadania i przechowwania tych "tresci" jezeli rozpowszechnianie tychze nie jest zagrozone zadna sankcja.

8.
Nowy art. 202b ma natomiast
penalizować rozpowszechnianie obrazu nagiej osoby bez jej zgody, utrwalony m.in. „przez nadużycie zaufania lub podstępem"

Przepis ten dotyczy ochrony prywatnosci i powinien sie znalezc w rozdziale przestepstw przeciwko czci i nietykalnosci cielesnej, nie narusza bowiem sfery wolnosci seksualnej.

Nasuwa sie tez pytanie co oznacza okreslenie „naga osoba". W potocznym rozumieniu jest to osoba pozbawiona jakiegokolwiek ubrania. Co wiec w przypadku gdy obrazy beda obejmowaly tylko nagie czesci intymne ciala? Jak mozna bedzie zidentfikowac osobe, ktorej intymne czesci ciala zostaly utrwalone „podstepnie lub przez naduzycie zaufania". Zgodnie z powyzsza
propozycja nie bedzie przestepstwem, gdy sprawca utrwali "podstepnie" "polnagi" wizerunek – tylko dolna czesc ciala bedzie naga.

9.
Projekt zakłada usunięcie z zagrożenia sankcją karną za przestępstwo pomówienia z art. 212 kary pozbawienia wolności – konieczność zachowania ostrożności w stosowaniu instytucji prawnokarnych w zakresie zakazów dotyczących korzystania z wolności słowa jak wskazywał Trybunał Konstytucyjny.

10.
Zmiana w treści art. 212 – modyfikacja kontratypu dozwolonej krytyki gdzie legalnośc publicznej wypowiedzi zawierającej zarzut zalezy wyłącznie od jej prawdziwości, bez potrzeby udowadniania społecznie uzasadnionego interesu w podnoszeniu zarzutu – wyrokowi Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 maja 2008 r.,

11.
Wzmocnienie pozycji pokrzywdzonego w procesie karnym, poprzez uprawnienie do reprezentowania pokrzywdzonego w charakterze pełnomocnika radcy prawnego

12.
Wyposażenie przedstawiciela organizacji społecznej w prawo inicjatywy dowodowej

Nastepny
projekt rzadowy druk 1276

1.
Uzupelnienie katalogu przeslanek zastosowania izolacji w zakladzie zamknietym dla psychicznie chorych o sprawcow z „zakłócenia czynności psychicznych o podłożu seksualnym innym niż choroba psychiczna". Wprowadzenie tej poprawki ma usunac "przeoczenie legislacyjne", do jakiego doszło w trakcie nowelizacji kodeksu karnego ustawą z 27 lipca 2005 r. Innymi slowy gdyby nie niechlujstwo legistlacyjne w 2005r, przepis ten obowiazywalby juz od czterech lat. Sama redakcja i logika tej propozcji pozostawia jednak wiele do zyczenia. Projektodawca nie wskazal, co należy rozumieć pod pojęciem „zakłócenie czynności psychicznych o podłożu seksualnym", jak rowniez nie ma jasności czy umieszczenie sprawcy przestępstwa przeciwko wolności seksualnej w zakładzie zamkniętym., albo skierowania go na leczenie ambulatoryjne już po odbyciu orzeczonej kary pozbawienia wolności jest nowym, postpenalnym środkiem zabezpieczającym, czy też faktycznie nowym rodzajem kary polegającym na pozbawieniu wolnosci. Rowniez uzycie zwrotu „ w zestawieniu z definicja niepoczytalnosci, zawartej w art. 31 § 1 k.k. – źródłem niepoczytalności może być choroba psychiczna, upośledzenie umysłowe lub inne zakłócenie czynności psychicznych – a wiec rowniez moga to byc zaklocenia o podlozu seksualnym.

W swietle powzszych uwag przepis ten jezeli przejdzie w takiej redakcji, bedzie nastepnym bublem.

2.
Projekt dodaje nowe szczegolowe propozycje dotyczace postepowania sądu po odbyciu kary przez skazanego za przestępstwo przeciwko wolnosci seksualnej popelnione w zwiazku z zaburzeniami preferencji seksualnych.

Podobny przepis wprowadzono do Kk w lipcu 2005r, nie ma wiec racjonalnej przeslanki, aby powielac istniejacy.

Od czterech lat jest w kodeksie karnym przepis, który daje sędziom prawo wysyłania na leczenie pedofilów po odsiedzeniu wyroku, ale sędziowie nie mają ich gdzie wysyłać. Gazeta Wyborcza 2009-07-02

3.
art.95a & 1a -Sąd obligatoryjnie orzeka umieszczenie sprawcy skazanego za przestepstwo przeciwko wolnosci seksualnej
popelnione w zwiazku z zaburzeniami preferencji seksualnych – wobec maloletniego ponizej 15 lat, wstepnego, zstepnego przysposobionego, przysposobiajacego, brata lub siostry – w zakładzie zamkniętym, albo kieruje do leczenia ambulatoryjnego w celu przeprowadzenia terapii farmakologicznej i psychoterapii, zmierzających do obniżenia jego popędu seksualnego.

Jak zapowiedzial premier Tusk (wrzesien 2008) rząd chce skompletować wszystkie możliwe przepisy akceptowane w Europie, by "w Polsce wyznaczyć wzorowy, czyli najostrzejszy przepis w tej sprawie".

Powyzszy przepis – niewatpliwie jest wzorem…..no moze nie dla Europy, jak marzy sie Tuskowi…

Po pierwsze fundamentalna zasada, ktora zwiazani sa lekarze – salus aegroti suprema lex (dobro chorego naczelnym prawem) zostala zlamana, poniewaz przepis ten daje priorytet odizolowaniu i przymusowemu leczeniu w stosunku do zycia i zdrowia skazanego. Zadziwiajace jest milczenie srodowiska lekarskiego w tej kwestii, zwazywszy, ze prawo medyczne stoi na gruncie wolnosci zabiegow medycznych, zas przymusowe podjecie takowych, winno byc czyms wyjatkowym i przede wszystkim okreslonych w sposob niezwykle precyzyjny przez ustawe. Ponadto podjecie zabiegow medycznych wbrew woli pacjenta bedzie stanowilo pogwalcenie prywatnosci jednostki – art. 47 Konstytucji. Jak rowniez art. . 192 § 1 Kk Kto wykonuje zabieg leczniczy bez zgody pacjenta, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Wolnosc dokonania własnego wyboru jest jedną z wartości chronionych przez art. 8 EKPCz.

Zwazywszy na powyzsze proces tzw. kastracji farmakologicznej ingeruje w powyższe dobra. W panstwach europejskich jak Szwecja, Belgia, czy Wielka Brytania jest stosowana kastracja farmakologiczna, ale jest uzależniona od zgody sprawcy.

Nie podlega dyskuji, iz kastracja farmokologiczna ingeruje w wolnosc jednostki. Warunkiem do zastosowania kastracji farmakologicznej nie będzie zaistnienie uzasadnionej obawy, iz bez jej zastosowania sprawca z wysoką dozą prawdopodobieństwa może ponownie popełnić czyn zabroniony, a jedynym elementem decydującym o obligatoryjnym, a zarazem bezterminowym umieszczeniu osoby w zakładzie zamkniętym lub skierowaniu jej na leczenie ambulatoryjne jest popełnienie przestępstwa z art. 197 § 3 pkt 2 lub 3 k.k. Rozwiazanie takie narusza gwarancje wynikajace z art. 5 EKPCz, albowiem art. 5 ust. 1 moze byc zastosowany tylko wobec osoby chorej umyslowo, a prewencyjne orzeczenie pozbawienia wolnosci moze byc orzeczone jednoczesnie z kara pozbawienia wolnosci. Tymczasem projekt rzadowy podkresla, iz sankcje powyzsze dotycza osobnikow z "zakłóceniem czynności psychicznych o podłożu seksualnym, innym niż choroba psychiczna"

Jeszcze wieksze zastrzezenia wzbudza fakt braku zdeterminowania okresu czasu, na jaki bedzie umieszczony sprawca w zakładzie zamkniętym lub skierowany na leczenie ambulatoryjne. Kastracja farmakologiczna nie jest kuracja, a obniża popęd seksualny w trakcie przyjmowania leków. Odstawienie tych lekow powoduje powrot popedu seksualnego. Zatem takie rozwiązanie de facto bedzie skazywalo na „zamknięcie" w zakładach zamkniętych do końca życia.

Proponowana przymusowa kastracja farmakologiczna jest niezgodna rowniez z dyspozycja art. 3 k.k „Kary oraz inne środki przewidziane w tym kodeksie stosuje się z uwzględnieniem zasad humanitaryzmu, w szczególności z poszanowaniem godności człowieka".

"…Nie trudno zauważyć, że projektowane rozwiązanie pozostaje w sprzeczności z zasadą proporcjonalności ingerencji w prawa jednostki (tu w wolność osobistą). Jak wielokrotnie podkreślał TK, ustawodawca, konstruując przepis, który ingeruje głęboko w sferę
praw jednostki, musi uwzględnić nie tylko zasady przyzwoitej legislacji (w tym zasadę dookreśloności i konkretności), ale także rozważyć proporcjonalność zastosowanego środka. Nie wystarczy, aby stosowane środki sprzyjały zamierzonym celom, ułatwiały ich osiągnięcie albo były wygodne dla władzy, która ma je wykorzystać do osiągnięcia tych celów. Środki te powinny być godne państwa określanego, jako demokratyczne i prawne. Pamiętać przy tym należy, że wskazane środki (czynności operacyjne) o tyle tylko mogą być uznane za usprawiedliwione, o ile ich własnym celem jest właśnie obrona wartości demokratycznego państwa prawnego. Minimalnym wymogiem konstytucyjnym jest to, aby przeszły one test „konieczności w demokratycznym państwie prawnym…" OPINIA o projekcie ustawy o zmianie ustawy – (druk nr 1276) Andrzej Sakowicz – ekspert ds. legislacji

4. w art. 202a k.k. do katalogu czynów dodano; nawiązanie kontaktu z małoletnim za pośrednictwem systemu teleinformacyjnego lub sieci telekomunikacyjnej przy jednoczesnym podjęciu czynności zmierzającej do spotkania z nim, w celu dopuszczenia się gwałtu wobec małoletniego poniżej 15 roku życia oraz produkowania bądź utrwalania treści pornograficznych.

I tutaj BOOBOO, prosze spojrzec na pkt.7 w propozycji rzadowej druk 1394 powyzej, ten sam artykul a zupelnie inna
propozycja (SIC!)

Komisja Nadzwyczajna do spraw zmian w kodyfikacjach 19.02.2009 podjela uchawale: Przewodniczący poseł Stanisław Rydzoń (Lewica):

Przechodzimy do punktu piątego dzisiejszego porządku obrad. Punkt piąty obejmuje podjęcie przez Komisję uchwały w trybie art. 40 ust. 4 regulaminu Sejmu w sprawie połączenia druku nr 1465 do wspólnego rozpatrywania z drukami nr: 1021, 1276, 1288, 1289 i 1394. Czy ktoś z członków Komisji ma uwagi?

W skład podkomisji do spraw nowelizacji prawa karnego wchodzą następujące osoby: pan poseł Marek Ast, pan poseł Krzysztof Brejza, pan poseł Stanisław Chmielewski, pan poseł Marian Filar, pan poseł Jerzy Kozdroń, pan poseł Witold Pahl, pan poseł Stanisław Pięta, pan poseł Adam Rogacki, pani poseł Małgorzata Sadurska oraz pan poseł Wojciech Wilk. Dlaczego Komisja
Nadzwyczajna do spraw zmian w kodyfikacjach powiela istniejace prawo wytlumaczyl nam posel (nomen-omen) Filar.

Dlaczego w projektachrzadowych, ten sam artykul Kk jest modyfikowany dwukrotnie i w kazdej modfikacji ma kompletnie inna tresc?

5. Propozycja zmiany w zakresie art. 203 k.p.k w celu dostosowania tej regulacji do wyroku TK z dnia 10 lipca 2007 – sygn. Akt
SK 50/06

Projekt ten przedlozono 31 pazdziernika 2008, "umknelo uwadze" specow przygotowujacych projekt w Ministerstwie Sprawiedliwosci i "fachowcom" z Komisji Nadzwyczajnej do spraw kodyfikacji, iz dnia 25 lipca 2008 r.wpłynął do Sejmu
senacki projekt ustawy o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego (druk sejmowy 901) dot. wlasnie art. 203 k.p.k.

Dnia 16 października 2008 r. odbyło się pierwsze czytanie projektu. Ustawa została uchwalona 05-12-2008. Dnia 26-01-2009 Prezydent podpisał ustawę.

Na posiedzeniu Sejmu 17 grudnia 2008r. odbylo sie pierwsze czytanie projektu rzadowego – druk 1276.

Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości Zbigniew Wrona uzasadnial potrzebe dostosowania art. 203 k.p.k do wyrok TK ! A teraz uwaga!

Wziete z druku 1394, ktory wplynal do Sejmu 22 listopada 2008r.

3) w art. 203 § 1 – 4 otrzymują brzmienie:

„§ 1. W razie zgłoszenia
przez biegłych takiej konieczności, badanie stanu ….itd, itd, itd……….

Nad projektami – druk 1276 i 1394 nadal pracuje Komisja Nadzwczajna do spraw kodfikacji. Miejmy nadzieje, ze w rozpedzie nie uchwala jeszcze dwukrotnie, tej uchwalonej juz ponad pol roku temu poprawki.

Na marginesie, pomimo nadgorliwosci w produkowaniu projektu tej poprawki, zostala ona uchwalona dwa miesiace po terminie wyznaczonym przez TK.

Zrodla: strona
Internetowa Sejmu RP, strona Internetowa Ministerstwa Sprawiedliwosci.