Cześć Bohaterom!

Rozważanie – po obejrzeniu materialu filmowego, dotyczącego zabójstw trzech kaplanów w roku 1989.

 Zamordowano ich przed, jak i już po okrąglym stole – w tym przypadku chodzi o ks. Zycha.

Zamordowano ich nie za wiarę, ale za patriotyzm – milość do Ojczyzny – za gloszenie prawdy – jakby bylo to wielką zbrodnią. 

Określić to można takim oto zdaniem – Patriotyzm do groźna, bywa że i śmiertelna choroba, która atakuje jednostki mocno zrośnięte i przywiązane do jakiegoś miejsca, lub ziemi – a na które to miejsce, lub ziemię mają apetyt obco przybyle wirusy, jak na ten przyklad: czerwone, czy też pomarańczowe parchy. 

Wracając do tematu – do mordu w trzech odslonach – to należy wspomnieć, że nie przeszkodzilo to toczącym się wówczas pelną parą rozmowom z opozycją (?) – Leszek nisko schylal glowę przed Jaruzelskim i Kiszczakiem – gęby innych towarzyszy cieszyly się i aż parskaly – na przyszly widok zysków – tu biega mi o zyski jakie to skapnęly lawiną do prywatnych kieszeni – wedle z góry nakreślonej sprawiedliwości – dla lewicy marcepany – dla prawicy chusteczka do lez wytarcia – dla lewicy media – dla prawicy miotla i wiadro. 

Można śmialo rzec, że rozmowy zakończyly się okrzykiem – "Umarl król, niech żyje król!" notabene ten sam – jeno z munduru w garnitur przebrany – ale zawsze to jakaś tam zmiana nastąpila i tego POwroniemu pulpitowi nikt już nie zabierze – należy się tylko to zjawisko zdrowo ocenić i ja to na lamach Nowego Ekranu czynię (nie po-raz pierwszy i nie po-raz ostatni). 

A gdyby komu przyszlo mnie straszyć, odpowiem mu tymi oto slowy – bieda nie ma się czego bać, ale to biedy należy się bać.

Bezpośredniego mordercy dwóch – z trzech księży, o jakich wspomnialem już powyżej (ks. Suchowolec, Niedzielak, Zych) – nie ma potrzeby szukać – jest dobrze znany – byl tak nieostrożny, a może pewny siebie? że zostawil odciski palców.

Ma się dobrze na wolności, a bynajmniej mial jeszcze lat temu kilka. Za swoje bohaterskie (?) czyny, otrzymal nawet wysokie państwowe odznaczenie z rąk prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego w roku 1999 – brawo towarzyszu Aleksandrze! Transformacja – transformacją – ale o starych i zaslużonych towarzyszach, jak też towarzyszkach, zapominać nie wolno – kogo trzeba, tego trzeba nagrodzić – a kogo trzeba skarcić – tego do kanalu.

W sprawie morderstw księży, dokonanych w latach osiemdziesiątych ubieglego wieku – moim zdaniem – posiada spory zasób wiedzy – żyjący jeszcze i oplywający w tluszcz orzeszków pistacjowych – byly towarzysz, a obecnie czlowiek od zlotych żniw – pan Jerzy Urban vel Urbach. Ten czlowiek do dziś daje wyraźne znaki, swojej milości i przywiązania do Kościola Katolickiego i jego symboli – zwlaszcza na lamach pewnego pisma, przy którym trzyma twardo ster – a które to, stara się wciskać koszerny towar – towar ten aż kipi od nienawiści do wszystkiego co nosi sutannę – i to teraz, w dobie tak glośno gloszonej tolerancji. Oj, wydaje mi się, że ta tolerancja cienkimi jeno nićmi jest szyta – ale to już inna sprawa.

Wiele można każdemu nawsadzać i mnie też – ale nie sklamie wspominając o towarzyszu Urbanie, co potwierdza Wikipedia – że towarzysz ów, nauczyl się pisać każdej literki w innej szkole – tak to pojmuję odbierając informację, że wymiotlo go na bruk blisko dwadzieścia szkól.

Co do reszty osób, posiadających nie mniejszą – a być może i wyższą niż Jerzy Urban wiedzę dotyczącą sprawy mordu trzech kaplanów, a jeszcze żyjących – moim zdaniem – zaliczyl bym pana Adama Szechtera – równie mocno milującego Kościól Katolicki.

Nie pytajcie tych panów jednak o nic – nie warto – wszak każdy z nas zna doskonale zleceniodawców – powody też jasne. Ale warto ten temat przypominać i pamięć o tych wszystkich Kaplanach, którzy tylko za to ginęli, że ośmielili się być Patriotami.

Pamiętajmy o nich i nie musi być do tego szczególna okazja.

Cześć Bohaterom!

Edward Snopek