Czemuż bo pieśni ma być tak niepewna

Wiersz Cypriana Kamila Norwida

Czemuż bo pieśni ma być tak niepewna

Treść – i skażone] całości;

Lutnie – dlaczego? z łamliwego drewna,

Nie zaś sieniowej kości?…

Ów zaś, co garnie duch na dziejów karty,

Jak sionce orzcl na skrzydła,

Poeta! czemuż nie przez lwy pożarty?

Stratowan prędzej od bydła…

*
Przecie Orfej – dlaczego? – mógł piekielne Larwy

Zebrać na strunę jak pyły

l zatrząść nimi – słów nie zmienić barwy

Ani poniżyć ich siły?…

*
Furiom wspaniałej nie zabijał Ody

Na hekatombę piekielną;

Acz szedł po żonę urodziwą – młody –

Śmiertelny, szedł po śmiertelną…

. . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Gdy ty, co nogę śladem tym zacnym ozutą

Stawisz, jak w złotym koturnie,

Na popiół piekieł, jak genialne dłuto,

Miękkiej dające kształt urnie;

Choć bóg piekielny niegroźnym ci bóstwem,

Tobie, przed tobą Zjednany;

Ty, bóg w purpurze (która jest ubóstwem),

Monarcho! czemuś poddany?…

*
Cedr nie ogrody, lecz pustynie rodzą:

Próżnia – kołyska olbrzyma…

Poeci wielcy zazwyczaj przychodzą,

Gdy poetów wielkich nie ma…

Lecz dziejów karta ma niejedna stronę:

Jest – słowo z warg i słowo z ducha,

I bywa z dachów rzeszom ogłoszone,

Co rzeki prawy głos do ucha.

 _{(zdjęcia – Yurko)}