Cywilizacja Polska (5)

Nowa redakcja opracowania

 

Instytucje Cywilizacji Polskiej

 

Jakie instytucje życia społecznego są istotne w swej odmienności dla cywilizacji?

 

Dla Cywilizacji Polskiej najbardziej charakterystyczne to:

 

–        rodzina z równorzędną, acz pozostającą w cieniu, rolą kobiety, co kompensowane jest szacunkiem i atencją w kontaktach bezpośrednich. Na tym tle rozwinął się w Polsce Kult  Maryjny specyficzny w swej formie pobożności. Prawa kobiet w Polsce były równe z mężczyznami, ale odrębne co do spełnianych obowiązków.

–        Prawa stanowione były przez elity (szlachtę) na zasadzie konsensusu, a ich przestrzeganie było kwestią honoru. Obowiązkiem elit było zarówno własne stosowanie tych praw, jak i na przestrzeganiu ich stosowania przez innych.

–        Wolna Elekcja; Rzeczpospolita to sprawa wspólna obywateli, gdzie król nie jest władcą a Pierwszym Obywatelem reprezentującym Jej Majestat. Wzór do naśladowania ale i Strażnik Praw  oraz organizator życia społecznego.

–        Kościół, wspólnota religijna – to nauczyciel i interpretator prawa w jego zgodności z Prawami Miłości wynikającymi z nauki Chrystusa.

 

Zwracam szczególną uwagę na specyficzną dla Polski rolę rodziny i roli w niej kobiety. Bo to w domu, ”z mlekiem  matki” wynosi się podstawowe życiowe wartości.

Polska idea cywilizacyjna opiera się na zasadzie współżycia ludzi równych. Równych w prawach i odpowiedzialności, ale z podziałem obowiązków.

Te zasady współgrają z doktryną chrześcijańską. I na tych zasadach opiera się funkcjonowanie rodziny.

Równość w prawach nie oznacza równych obowiązków; podział obowiązków – wynikający z płci, ale i cech osobowych, pozwala na czasowe funkcjonowanie nawet w przypadku konfliktu między stronami pod warunkiem, że uznaje się nadrzędność celu związku jakim jest wychowanie potomstwa.

Podział obowiązków  z zaznaczonymi działami funkcjonowania – daje też poczucie odrębności i niezależności w podejmowaniu decyzji.

Ograniczanie roli kobiet w życiu publicznym nie wynikało z ograniczania praw, a raczej z troski i ochrony przed nadmiernie uciążliwymi dziedzinami życia publicznego – to także z uwagi na troskę o prawidłowe wychowanie potomstwa.

 

Warto zwrócić uwagę na społeczny aspekt ekonomiczny tego rozwiązania; wychowanie w rodzinie jest najtańszym sposobem kształtowania potomstwa – zarówno pod względem materialnym, jak i społecznym. Wszak „pierwszym  lekarzem” jest matka na bieżąco kontrolująca stan zdrowia dzieci, jest też pierwszą opiekunką i nauczycielką. Jak wyliczyć wartość nocnych czuwań nad dzieckiem?

Ekonomiczna „wyższość” rodziny objawia się też  przy szacowaniu kosztów opieki nad starszym – odchodzącym pokoleniem.

O opiece zdrowotnej – już wspominałem; pomoc zewnętrzna, jeśli potrzebna, jest organizowana dopiero po wstępnej diagnozie rodzinnej.

 

Inne instytucje życia publicznego

 

O tych instytucjach chcę tylko wspomnieć wskazując, że pełniły istotne role w utrzymaniu ładu:

–        mir domowy. To zasada, że w sprawy rodziny i na terenie rodzinnym nie obowiązuje prawo publiczne. W domu obowiązują prawa gospodarza.

–        Przejawem zewnętrznym miru domowego była specyfika budownictwa; dwory były „otwarte” – nie miały charakteru obronnego (poza rejonami pogranicznymi), co obrazowało otwartość i publicznie dostępne dla sprawdzenia formy działalności i zasady współżycia.

–        Infamia i banicja – to wskazanie, że nie ma miejsca w społeczeństwie dla tych, którzy nie przestrzegają praw Rzeczpospolitej.

–        Kulig – nieco zapomniana instytucja – obecnie traktowana folklorystycznie. Kiedyś ważna, bo pozwalała na kontrolę sąsiedzką zasad współżycia dokonywaną na miejscu, w trakcie sąsiedzkich odwiedzin.

–        Wigilia Bożego Narodzenia. To zwyczaj dostosowany do chrześcijaństwa, a wskazujący, że Słowianie kierowali się dostrzeganiem „bliźniego” w całym otaczającym świecie. Do Wieczerzy mogli zasiąść wspólnie wrogowie, a dzielenie się opłatkiem (wcześniej – pozostałościami z Wieczerzy),  tyczyło nie tylko ludzi, ale i zwierząt (w Wigilię zwierzęta mówią ludzkim głosem). Więcej – to także traktowanie drzew, a nawet uprawianej roli jako elementu współistnienia.

 

 

Zakończenie – nowy początek

 

To dosyć pobieżne potraktowanie opisu Polskiej Idei Cywilizacyjnej. Zwłaszcza, że należałoby zaznaczyć, że sporo elementów jest wspólnych całej słowiańszczyźnie.

Mam jednak nadzieję, że nawet te przedstawione tu cechy są wystarczające do zastanowienia, czy należy przywrócić budowę tej cywilizacji w dostosowaniu do zaistniałych okoliczności.

Widać bowiem, że istniejące idee cywilizacyjne wyczerpały swe możliwości rozwojowe. Wchodzimy w stan zapaści wywołanej synkretyzmem.

Porządek Niezgodności – nie jest w stanie sprostać pojawiającym się wyzwaniom, a narastający kryzys jest tego ilustracją.

Idea budowy Cywilizacji Polskiej opartej na Porządku Zgodności jest odpowiedzią na zagrożenie destrukcji organizacji życia społecznego. Trzeba to przygotować, jako alternatywną drogę rozwojową.

 

 

 

Drogi odbudowy

 

Co jest potrzebne do budowy cywilizacji?

Jeśli Czytelnik nie przestraszył się megalomanii – to można zacząć się zastanawiać. Moim zdaniem:

–        idea cywilizacyjna winna zostać uformowana z wyraźnym zaznaczeniem odrębności,

–        należy mieć przekonanie, że istnieje taka potrzeba, albo wola ku jej tworzeniu,

–        znaleźć i wykształcić grupę „wyznawców” przekonanych i zainteresowanych jej wdrożeniem, wskazać strukturę organizacyjną do jakiej należy dążyć.

–        określić  fazy wdrażania w życie programu realizacyjnego,

–        czekać (na ogół jakieś 60 lat – trzy pokolenia) na wyniki. 😉

 

Zakładając, że dwa pierwsze elementy są oczywiste, rozważyć należy element trzeci – „wyznawców”, czyli elity.

 

W pierwszej RP – elitą była szlachta. Przy całym szacunku dla budowy odrębności cywilizacyjnej Rzeczpospolitej jednym z istotnych błędów było przyznanie prawa udziału w elicie poprzez „urodzenie”.

Fakt, że początkowo dostęp do elit dla ludzi wartościowych był łatwy, ale z czasem kryterium „urodzenia” stało się dominujące.

Gdyby „urodzenie” było tylko  bazą dla formowania elit – byłoby to słuszne. Historia wskazuje, że rozwiązanie chińskie – egzaminy, które stały się podstawą zaliczenia do elity – jest bardziej efektywne i mniej narażone na degenerację.

 

W II RP rolę elitarnego cenzusu pełniła matura; dla zdania matury konieczna była wiedza i zdolność samodzielnego myślenia, a także element etyczny związany ze stosunkiem do Ojczyzny i Narodu. Taka matura upoważniała do uczestniczenia w życiu publicznym i pełnienia stanowisk w administracji państwa.

 

Warto nadmienić, że przynależność do elity wiązała się z pewnymi korzyściami natury ekonomicznej (choćby „pracownik umysłowy” z prawem do dłuższego urlopu).

 

Obecnie podstawowym problemem jest brak elit „ducha polskiego”. Jak można je odtworzyć?

Wydaje się, że jedyną opcją jest rodzaj egzaminu obywatelskiego – tak można działać jednak dopiero po akceptacji programu wdrażania CP; na obecnym etapie jako krok wstępny – deklaracja chęci uczestnictwa w programie budowy CP i akceptacja dla Deklaracji Zasad.

 

Nawet jednak „po przejęciu władzy”  stwierdzenie, że „matura” jest czynnikiem elitarnym – byłoby nadużyciem. Obecny proces kształcenia jest na niskim poziomie i etycznym, i merytorycznym. Także kadra nauczycielska jest zdegenerowana. Proces odnowy jest długotrwały. Można twierdzić, że nie krótszy niż czas życia pokolenia – czyli około 20 lat.

Dlatego „egzamin obywatelski” to forma przejściowa, ale konieczna.

 

Zaufanie

 

Czy to już droga realizacji? Za prosto by było.

Aby rozpocząć proces cywilizacyjnej zmiany – konieczne jest społeczne zaufanie, że podjęte dzieło rzeczywiście zmierza we wskazanym kierunku; tylu oszołomów obiecywało „wszystko, co chceta”,  że obecnie nawet najuczciwszy program będzie budził wątpliwości.

 

Pierwszą fazą odzyskiwania wiarygodności jest przywrócenie władztwa Narodowi. Droga jest jedna – obligatoryjne referendum, czyli obligatoryjność jego przeprowadzenia i w drożenia wyników  w istotnych dla Narodu sprawach; przejawem tego może być np. zebranie 1 mln podpisów popierających petycję o przeprowadzenie  referendum w danej sprawie.

 

Drugą fazą jest określenie kierunku rozwojowego państwa. Zakładając zgodność narodu na organizację życia społecznego w duchu idei Cywilizacji Polskiej, krokiem referendalnym byłoby wybranie „patrona” idei.

Jest oczywistym, że idea Cywilizacji Polskiej jest zgodna z nauczaniem Chrystusa; symbolem, ale i wzorem byłoby wybranie Chrystusa na Króla Polski (Intronizacja). Nie ma lepszego symbolu dla kierunku zmian.

Takie rozwiązanie byłoby zgodne z ideą Wolnej Elekcji, jednego z istotnych elementów rozróżnienia cywilizacyjnego. Ważne jest zaznaczenie, że akt wyboru nie jest związany ze strukturą religijną KRK; to zdarzenie o charakterze cywilnym.

 

Struktura organizacyjna

 

Dopiero po takiej, narodowej decyzji można będzie przystąpić do formalnego tworzenia elit – zgodnie z opisana procedurą.

 

Elity – to „materiał wyjściowy” dla struktur organizacyjnych państwa.

W początkowym okresie – ta wąska elita winna przejąć kontrolę nad poszczególnymi instytucjami . Dotychczasowe elity  winny zostać włączone w istniejące i tworzone struktury (po sprawdzeniu ideowej przydatności), albo też usunięte.

 

Czy obecne struktury winny być zachowane? Wydaje się, że nie.

Pierwsza kwestia – skoro Intronizacja Chrystusa – nie jest potrzebny Urząd Prezydenta. W zamian warto sięgnąć do tradycji IRP i zwiększyć rolę Senatorów. To powinna być elita elit.

 

Widać, że obecny system sprawowania władzy poprzez partie – jest zdegenerowany. Proponowanym modelem jest ośrodek rządowy o znacznych kompetencjach, ale nastawiony koncyliacyjnie tj. poszukujący możliwości kompromisu  (ale w ramach idei) z różnymi środowiskami. Zatem realizacja idei nie w oparciu o zdyscyplinowaną partię, a o czynnik ideowy, gdzie współpraca jest otwarta na wszystkich chcących w programie uczestniczyć.

Potrzeba zatem Premiera o specyficznych kwalifikacjach.

 

Senat IRP wyróżniał tzw. Senatorów permanentnych, czyli takich, którzy zawsze towarzyszyli królowi , a ich akceptacja była wymagana we wszystkich ważnych, a nagłych decyzjach, gdy Sejm nie mógł być zwołany, a decyzje konieczne.

Z grona Senatorów winna być wyłoniona Grupa  Permanentna, z kadencyjnością np. 2 letnią, ale częściowe zmiany składu winny być dokonywane co np. pół roku (może być inny period).

 

Z grona Senatorów winien też być wyłoniony Elitarny Sąd  Honorowy; tu powinny być rozpatrywane sprawy osób, których postępowanie stanęło w sprzeczności z Kodeksem Elit (taki trzeba opracować).

 

Czy powinna istnieć Konstytucja?

Moim zdaniem – to nie jest dobre rozwiązanie. To ograniczenie o charakterze prawnym, a zatem sprzeczne z ideą cywilizacyjną.

Właściwszym byłoby uformowanie Deklaracji Zasad, gdzie określone zostałyby ideowe formy działań, ale pozostawiające zakres swobody decyzji sytuacyjnej.

 

I najważniejsze.

Obecne środki techniczne pozwalają na dokonywanie referendów we wszystkich ważniejszych sprawach. Wydaje się, że idea reprezentacji Narodu w Sejmie – to zaszłość.

Wszak rozważ Czytelniku, czy wszyscy mieszkańcy winni mieć prawo udziału w wyborach; to wypacza ideę demokracji.

Sądzę, że prawo głosu winno przysługiwać jedynie elicie, a i to po wyrażeniu chęci udziału w decyzjach.

Jaki jest bowiem sens udziału w głosowaniach ludzi nie kojarzących podstawowych faktów, już nie wspominając, że obecni maturzyści mają problemy z tabliczką mnożenia.

Potrzebny byłby zatem Egzamin Świadomości Obywatelskiej.

 

Kierunki działania.

 

We wcześniejszych redakcjach sugerowałem stworzenie ruchu społecznego Strażnicy Elity Ducha Europejskich Narodów (EDEN).

Należy sobie zdawać sprawę, że odbudowa Cywilizacji Polskiej to tworzenie Imperium; Imperium to forma realizacyjna cywilizacji.

Taki twór to zamierzenie większe od działań jedynie na terenie Polski.

Już na wstępie należy założyć tworzenie Imperium na terenach należących poprzednio  do Rzeczpospolitej. Czyli od Odry na zachodzie z oparciem o Adriatyk, do Morza Czarnego, aż po Ural na wschodzie z opcją wpływów w rejonie Doliny Fergańskiej i w oparciu o Bałtyk na północy z oddziaływaniem na Skandynawię.

Potrzebne s ą zatem nie tylko elity polskie, ale też elity narodów sąsiednich wdrażających ideę cywilizacyjną u siebie, w dostosowaniu do okoliczności i korzyści własnych środowisk narodowych.

 

Interesujące, że obecnie tworzy się rodzaj „ziemi niczyjej”  w tym regionie. Czyżby Opatrzność wiązała z tym swoje plany?

 

Przynależność, deklaracja akceptacji idei ruchu, to pierwszy krok na drodze odtwarzania elit.To zobowiązanie do uczestniczenia w tym procesie poprzez nałożenie na siebie zobowiązań:

 

–        Jawność danych; elita ma być wzorem dla innych i winno to być czynione w pełnej otwartości. Nie można deklarować wartości publicznie, gdy nie stosuje się ich w życiu prywatnym. Jawność jest bronią.

–        Akceptacja dla deklaracji ideowej

–        Gotowość uczestniczenia w innych działaniach na rzecz odbudowy CP, acz nie byłby to udział obligatoryjny

 

To spośród tych ludzi, po złożeniu Egzaminu Świadomości Obywatelskiej, przy braku zastrzeżeń etycznych tyczących życia prywatnego – utworzone byłyby pierwsze elity odbudowywanej idei cywilizacyjnej.

 

Projekt Deklaracji Ideowej.

 

–        Naród i przynależność do wspólnoty narodowej to istotne wartości każdego człowieka; prawem i obowiązkiem jest zachowanie tradycji, pogłębianie wiedzy historycznej i obrona przed bezpodstawnym poniżaniem godności Narodu. Obowiązkiem jest także przyczynianie się do tworzenia więzi między narodami na zasadach określonych przez wspólnotę idei. Wszelkie relacje winny bazować na przekonaniu, że wszyscy jesteśmy równi wobec Boga i innych ludzi, a przejawy rasizmu i ksenofobii powinny być piętnowane i eliminowane.

–        Poprawa bytu materialnego społeczeństw winna być związana z tworzeniem relacji, które zapewniają wszechstronny i indywidualny rozwój duchowy każdej osoby. Prymat osoby, czyli personalizm, to dobro nadrzędne.

–        Rodzina to podstawowy element społeczeństwa spełniający rolę nośnika ciągłości pokoleniowej i kulturowej. Wypełniane zadania wymagają szacunku i najwyższej troski o utrzymanie tej instytucji jako czynnika kształtującego społeczeństwo, i jest narodową powinnością. Rola kobiety wina zyskać przynależne jej miejsce – równoprawnego partnera, a trwałość rodziny – przedmiotem szczególnych starań, gdyż tylko w takich warunkach można uzyskać zadowalające wyniki wychowawcze i krzewić uczucia patriotyzmu.

 

 Jeśli liczba zgłoszeń do tej formacji przekroczy 1000 – można rozpocząć działania organizacyjne. Bo będzie to sygnałem o potrzebie odtworzenia Cywilizacji Polskiej – jedynej tworzonej w duchu Porządku Zgodności.

 

 

Reszta w dyskusji –  jeśli będzie.