„CP” – scenariusz i uwarunkowania zmian

Zbliżają się wybory. Czy istnieje szansa na taki w nich udział, aby umozliwić konieczne i oczekiwane zmiany?
Przedstawiany jest możliwy w realizacji scenariusz.

Zmiany na polskiej scenie politycznej muszą nastąpić. To dla każdego obserwatora jest już oczywiste. Pytaniem pozostaje o forma i skala zmian.

To, że kwestia jest oczywista nie oznacza, że nie istnieją siły zachowawcze przeciwstawiające się zmianom. Ważną, a nawet newralgiczną kwestią, będą zbliżające się wybory.
Dotychczasowy podział na partie polityczne – jest modelem zachowawczym i zmiany opóźni, a co za tym – może doprowadzić do ich gwałtownego charakteru.

Czy istnieje inna możliwość?

Taką opcję może realizować jedynie ruch społeczny. Rozważania jakie prowadziłem wskazały na kilka istotnych kwestii. Pierwszą jest ta, że ruch społeczny winien mieć głęboko uzasadnione podstawy etyczne. To zaowocowało powstaniem idei "Cywililizacji Polskiej" , gdzie bazą są czynniki stanowiące o zasadach tworzenia cywilizacji. (Tekst dostępny ze strony głównej portalu: polacy.eu.org).

Dalszą, że struktura ruchu musi być rozrozproszona – wszelkie struktury hierarchiczne zostaną zinwigilowane. kolejna, że ruch winien stanowić bazę rekrutacyjną dla przyszłych elit realizujących ideę, ale sam ruch winien zachować bierny charakter i aktywizować się jedynie względem wartości.

Pojawiają się sugestie, aby brać przykład z amerykańskiego ruchu Tea Party.
Nie wydaje się to dobrym pomysłem.
Tea Party to ruch nawiązujący do korzeni państwowości USA, a jego podstawy dotyczą wyzwolenia od zależności i obciążeń ekonomicznych, jakie nałożone zostały na kolonię przez monarchę.
Czyli można twierdzić, że podstawą tego ruchu były kwestie materialne.
W polskich warunkach doby obecnej ta kwestia nie może być bazą ruchu; podstawą winny być wartości etyczne.
Dlaczego?
Obecny system powiązań ekonomicznych jest na tyle skomplikowany, że każde odwołanie do wartości materialnych może być bardzo łatwo przeistoczone na przeciwstawne, gdzie jedynie hasła pozostaną stałym symbolem. Ta lekcja była już przerabiana.
Dlatego konieczne jest odwołanie do etyki i dopiero na podstawie zasad etycznych mogą być formowane dyrektywy ekonomiczne.
Stąd propozycją dla tak rozumianego ruchu jest nazwa „STRAŻNICY”. Drugi człon nazwy EDEN– to określenie roli, jakie ruch ten sobie stawia: wytworzenie Elit Ducha Europejskich Narodów.

Czy nie zbyt dalekosiężne cele? Europa?
Nie sądzę. Idea współżycia opartego na wartościach nie może opierać się na jednym państwie i narodzie. Winna dotyczyć całego regionu, gdzie wartości leżące u podstaw ruchu mogą znaleźć poparcie i naśladowców.

Strażnicy EDEN-u nie określają zatem celów, a jedynie stoją na straży wartości przy budowaniu systemu organizacyjnego zdolnego do dostosowania do istniejących realiów.

Tyle wstępu.

Dopiero po tych ustaleniach można rozważać kolejne elementy zmian.
Zatem pierwszym krokiem jest ustalenie i wyegzemplifikowanie wartości, które stanowić będą bazę odniesienia dla ruchu.
Ważne jest zwrócenie uwag, że nie mogą to być określenia zbyt szczegółowe, a ich lista winna być krótka.
W APELU – integralnej części opracowania Cywilizacja Polska, wymieniłem 4 istotne dla ruchu zasady :

Naród i przynależność do wspólnoty narodowej są podstawowymi wartościami każdego człowieka; podstawowym obowiązkiem jest dbałość o zachowanie tradycji, pogłębianie wiedzy historycznej i obrona przed bezpodstawnym poniżaniem godności Narodu. Jest także obowiązkiem przyczynianie się do tworzenia więzi między narodami na zasadach określonych przez wspólnotę idei.

Rodzina, to podstawowy element społeczeństwa spełniający rolę nośnika ciągłości pokoleniowej i kulturowej. Wypełniane zadania wymagają szacunku i najwyższej troski o utrzymanie tej instytucji jako czynnika kształtującego społeczeństwo, i jest narodową powinnością. Rola kobiety winna zyskać przynależne jej miejsce – równoprawnego partnera, a trwałość rodziny przedmiotem szczególnych starań, gdyż tylko w takich warunkach można uzyskać zadowalające wyniki wychowawcze i krzewić uczucia patriotyzmu.

Powyższe sprawy mogą, jak sądzę, stać się podstawowymi odniesieniami zarówno dla Polski, jak i narodów sąsiadujących.
To propozycja – możliwe są zmiany, a także uzupełnienia; jednak łączna liczba zasad nie powinna przekraczać 7 – zbytnie uszczegóławianie utrudnia akceptację.

Pragnę zauważyć, ze milcząco przyjąłem akceptację idei cywilizacyjnej – czyli pozytywnego stosunku do Praw Miłości – zgodnie z zasadami przedstawionymi w Cywilizacji Polskiej.

Scenariusz:
– akceptacja idei cywilizacyjnej i zasad stanowiących podwaliny ruchu społecznego Strażnicy EDEN-u – stan na koniec marca 2010.
– Do końca kwietnia propagowanie przyjętych zasad i rekrutacja członków. Ważnym elementem jest przekonanie istniejących i tworzących się ugrupowań do poparcia ruchu Strażników EDEN-u. Zwłaszcza osób patriotycznie nastawionych, a mających uznanie i zasługi, do włączanie się do ruchu. Obecność takich osób, „twarzy” politycznych, znakomicie przyspieszyłoby proces konsolidacji. Konieczne jest jednak zwrócenie uwagi, że włączenie się tych ważnych i znaczących osób nie jest związane z przekazaniem im kierownictwa ruchu; struktura rozproszona ruchu, jako zasada, odrzuca ideę przywódcy.
– Maj – tworzenie, na bazie istniejących organizacji, lokalnych stowarzyszeń „tematycznych”. Jednocześnie powinny być prowadzone prace określające wytyczne dla ludzi, którzy chcieliby startować w jesiennych wyborach. Możliwe są dwa ujęcia: pierwsze – to wytyczne warunkujące poparcie dla partii politycznej, i drugie – wytyczne dla kandydatów z samodzielnych list wyborczych KWW. Niezależnie od wersji winna obowiązywać zasada wytycznych fundamentalnych – czyli takich, które nie mogą zostać „przykryte” dyscypliną partyjną w głosowaniu + kwestie, które będą stawiane w ramach inicjatyw ustawodawczych. Poszczególne KWW mogą wprowadzać odrębne wytyczne regionalne.

(Tworząc KWW i wprowadzając swoich posłów zgodnie z ordynacją, traci się wpływ na decyzje poselskie. Konieczne jest zatem utrzymywanie struktur ruchu społecznego, jako kontrolera i motywatora postaw posłów, gdzie jedyną formą oddziaływania byłby nacisk społeczny na otoczenie środowiskowe.
Wprowadzenie posłów do Sejmu – to w obecnych warunkach zwiększenie samodzielności posłów i danie im prawa do włączenia się we współdziałanie w ramach istniejących partii, ale bez sprzeniewierzania się wytycznym. Oczywiście posłowie mogą utworzyć własne koło, czy klub poselski. Ważne, aby w czasie tej kadencji zrealizować najbardziej newralgiczne cele. Zaliczam do nich JOW, ale wraz z otoczką uzupełnień. To kwestia finansowania kampanii, gdzie nie wolno pozwolić na to, aby środki decydowały o wynikach wyborów. Także zasady odwoływania posłów sprzeniewierzających się przyjętym zobowiązaniom i honoraria – ich wysokość winna być określana w danym okręgu i wynikać z woli tyczącej poziomu i formy reprezentowania. Docelowo – zasadą winno być, że na posiedzenia Sejmu wysyłany jest poseł, jako przedstawiciel okręgu wyborczego, a nie konkretna osoba; tym samym poseł winien składać ślubowanie na ręce Komitetu Wyborczego, a ślubowanie „sejmowe” – to odrębny problem, acz nie sprzeczny z tym pierwszym.
Przy istotnym wyniku wyborczym – implikacją jest zwiększenie roli rządu i jego odpowiedzialności – jego uzależnienie od własnej struktury politycznej byłoby mniejsze, a wpływy społeczne stałyby się istotne.)

– Czerwiec. Tworzenie regionalnych KWW – spośród osób, które zadeklarowały swą akceptację dla ruchu „Strażnicy EDEN-u”, co wiąże się z udostępnieniem danych osobowych i weryfikacji , także postawy życiowej, w środowisku zamieszkania. Ukończenie redakcji wytycznych wyborczych. Rozpoczęcie naboru kandydatów. Dyskusja i deklaracje dotyczące kampanii wyborczej.
– Lipiec. Prawybory dla kandydatów. Przy prezentowanym scenariuszu ruch Strażników winien mieć już znaczącą liczbę deklarantów. To grono, z natury rzeczy, winno dokonać wstępnej weryfikacji kandydatów. Przygotowania do akcji zbierania podpisów.
– Sierpień. Program i sprawy organizacyjne związane z przygotowaniem kampanii wyborczej.
– Wrzesień. Działania w trybie wyborczym. Kampania wyborcza winna być prowadzona na zasadzie kontaktów bezpośrednich, zaczynając od zbierania podpisów. W ramach akcji propagowany jest ruch społeczny, program (wytyczne) dla kandydatów i dopiero sami kandydaci. Ważne, aby osoby przekonane do idei same włączały się w kampanię – propagując ideę wśród sąsiadów.

Proponowana idea ruchu społecznego i scenariusz działań zależy od zrozumienia samej idei i włączenia się w nią wszystkich środowisk, które dążą, do często partykularnie rozumianej, idei naprawy Rzeczypospolitej.
Jeszcze raz chcę podkreślić, że w obecnej sytuacji, stawianie szczegółowych celów jest niecelowe. Należy dążyć do oparcia się o podstawowe i akceptowalne dla różnych środowisk, wartości i na tej bazie stworzyć warunki zmian – takie jak JOW (z otoczką), czy obligatoryjnego referendum. 
To przygotowanie pola dla przyszłych zmian, jeśli społeczeństwo będzie do nich dążyć. Proces zmian i świadomość ich potrzeby nie powinien mieć charakteru gwałtownego, a raczej być konsekwentnym dążeniem do usuwania przeszkód na drodze budowy społeczeństwa kierującego się ideą cywilizacyjną – polską wersją chrześcijańskiego personalizmu.