Papryka jedno z najpopularniejszych warzyw w Polsce i na świecie. Swoją sławę zawdzięcza niewątpliwie wyjątkowemu smakowi i aromatowi, ale na szczególną uwagę zasługuje również z powodu wyjątkowych właściwości zdrowotnych.
Na jesienną pluchę i niepogodę, do walki ze wszelkiego rodzaju zarazkami warto uzbroić się w paprykę. Warzywo należące do rodziny psiankowatych (tej samej co bakłażany, ziemniaki czy pomidory) cechuje się niezwykłym bogactwem barw i kształtów. Za ojczyznę tego warzywa uważa się Kolumbię. Do Europy trafiła już w XV wieku dzięki drugiej wyprawie Kolumba. Następnie dotarła do krajów azjatyckich. W przeciwieństwie do pomidorów, które trafiły do Europy w podobnym okresie papryka stała się bardzo szybko popularna. Już w pierwszej połowie XVI wieku była uprawiana na Węgrzech, zaś pomidory jeszcze w XIX wieku były uważane- za trujące. To właśnie Węgrom zawdzięczamy popularyzację zarówno papryki – surowego warzywa, jak i przyprawy. Obecnie znanych jest około 200 odmian tego warzywa, jednak uprawianych jest tylko pięć gatunków: anuum, boccatum, chinese, frutescens i pubescens.
Zdecydowanie najpopularniejszym gatunkiem jest Capsicum annuum,który jest masowo uprawiany w licznych krajach. Na podstawie nazwy można sądzić, że jest to roślina jednoroczna, jednak przy braku ostrych mrozów potrafi przetrwać kilka sezonów. Owoce (jagody) tego warzywa występują w różnorodnych kolorach, między innymi w żółtym, czerwonym, zielonym, fioletowym czy pomarańczowym. Każda z odmian charakteryzuje się odmiennymi walorami zdrowotnymi.
Papryka czerwona to nieocenione źródło witamin i minerałów. Jest bogata przede wszystkim w beta-karoten będący prowitaminą A (w 70% pokrywa dzienne zapotrzebowanie na ten związek) i witaminę C, która wzmacnia układ odpornościowy. Zawiera sporo także witamin z grupy B i związków mineralnych (magnez, potas, wapń, żelazo). Czerwona papryka jest szczególnie polecana dla osób z kruchymi naczyniami, gdyż zawiera rutynę uszczelniającą naczynia krwionośne. Dzięki obecności flawonoidów, w tym luteoliny chroni przed chorobami układu naczyniowo-krążeniowego. Jest niskokaloryczna przez, co jest polecana w wielu dietach odchudzających. Odmiana ostra zawiera alkaloid kapsaicynę o szczególnych właściwościach. Związek ten jest stosowany jako środek znieczulający w maściach, głównie na bóle mięśni i stawów. Ma również właściwości antybakteryjne i antynowotworowe. Wzmaga wydzielanie hormonów szczęścia – endorfin.
Papryka żółta i pomarańczowa jest bogata przed wszystkim luteinę i zeaksantynę (obydwa związki są konieczne do prawidłowego funkcjonowania siatkówki oka). W skórce tego warzywa znajdziemy takie minerały, jak potas, żelazo, glin, wapno i sód. Papryka żółta i czerwona zawierają średnio cztery razy więcej witaminy C niż cytryna.
Papryka zielona jest zalecana głównie dla osób dbających o dietę, a także dla przyszłych mam, gdyż jeden strąk pokrywa około ¼ dziennego zapotrzebowania na kwas foliowy. Jest także nieocenionym źródłem witaminy E.
Papryka fioletowa dużo mniej popularna niż inne papryki to bardzo dobre źródło wapnia oraz witamin E i C.
Wszystkie papryki, niezależnie od barwy zawierają komplet witamin z grupy B, różnorodne makro- (wapń, magnez, potas) i mikroelementy (mangan, miedz) oraz znaczące ilości błonnika.
Papryka jest zalecana również w licznych schorzeniach układu trawiennego takich, jak atonia żołądka i jelit, niedostateczne wydzielanie soku żołądkowego, wzdęcia i zaparcia.
Na koniec warto jeszcze dodać, że to papryce zawdzięczamy pierwsze wyizolowanie witaminy C, gdyż to właśnie z papryki rocznej po raz pierwszy węgierski biochemik wyizolował witaminę C i ustalił jej wzór.
""Jam nie z soli ani z roli, jeno z tego co mnie boli"". Nie ma nic wa