Chrońcie przed mrozem zwierzęta!

W czasie mrozów powinniśmy zapewnić trochę ciepła dla naszych zwierzaków

CHROŃCIE PRZED MROZEM ZWIERZĘTA!

Na dworze panuje siarczysty mróz, a TVN –Meteo zapowiada, że będzie jeszcze większy. Nie narzekam. Kaloryfery grzeją i w domu mam cieplutko. Patrzę na kota śpiącego na fotelu, blisko kaloryfera, na psa wylizującego misę i myślę co dzieje się z tymi setkami tysięcy zwierząt, atakowanymi przez mroźne powietrze na dworze. Pić nie mają z czego, bo wszelka woda zamarzła, śnieg odciął koty od żyjątek będących ich pożywieniem, a okienka piwniczne, za którymi znajdywały ciepło, są pozamykane. Psy, wolno biegające może znajdą jakieś schronienie, lecz te umocowane przed wiejskimi domami na łańcuchach, pozbawione ruchu, trzęsą się z zimna, kostnieje ich ciało i nad ranem właściciele znajdują je zamarzłe koło nieocieplonej budy. Kiedyś, pamiętam, odpowiednie organizacje, przypominały ludziom, by w czasie mrozów wpuszczali domowe zwierzęta do ocieplonych pomieszczeń. Dzisiaj, wszyscy zajęci gonitwą za pieniądzem, nikt o marznących na mrozie zwierzętach nie pamięta. Więc może ja, swym wierszykiem, zwrócę niektórym ziomkom uwagę na warunki w jakich przyszło zimą żyć tym bliskim przyjaciołom człowieka.

Mróz nadciąga – życie ginie,

Ale nie w naszej rodzinie!

W domu są kaloryfery,

Na łóżkach pierzyny – cztery;

Mróz zaszkodzić nam nie może;

Może zabić, – lecz na dworze.

 ———— . ————

My „w cieple” nie pamiętamy

Co dzieje się z zwierzętami;

Mróz wściekle je atakuje,

A zwierzę? – jak człowiek czuje!

Wpierw zimno, ciała zmrożenie,

Strach śmierci, członków skostnienie,

Ostatnie ciche skomlenia:

Dlaczego tu pana nie ma?!

Żałosne spojrzenie w stronę,

Gdzie ciepło, nazwane domem,

W tym spojrzeniu jest pytanie:

Czy pan –okaże się draniem?

Wspomni sobie, że na dworze

Ma psa! Który zmarznie, jeśli mu nie pomoże!