Program Komisji Europejskiej "Rezerwy dla nowych instalacji 300" (NER 300). Przy jego pomocy KE chce zachęcić unijne firmy do inwestowania w tzw. demonstracyjne instalacje, by testować nowe rozwiązania w dziedzinie technologii przyjaznych środowisku.

25 krajów UE zgłosiło 22 projekty instalacji do wyłapywania dwutlenku węgla (CCS) m.in. w elektrowniach oraz 131 projektów wytwarzania energii elektrycznej i ciepła ze źródeł odnawialnych, takich jak biomasa, wiatr, geotermia, słońce.

Z programu ma być sfinansowane co najmniej 8 wybranych instalacji CCS i co najmniej 34 pomysły na energię odnawialną. Każdy kraj UE ma dostać pieniądze na jeden do trzech projektów.

 
 
 
Projekt NER 300 TAURONU 
 
 
Z INTERPELACJI POSELSKIEJ
 
Wsparcie dla obiektów demonstracyjnych CCS dużej skali, które zakwalifikują się do unijnego programu flagowego budowy na terenie Wspólnoty min. 8 obiektów tego typu, przewidziane jest poprzez uruchomienie instrumentu finansowego w postaci puli środków uzyskanych ze spieniężenia dochodów ze sprzedaży 300 mln uprawnień do emisji dwutlenku węgla (CO2) zarezerwowanych wcześniej na potrzeby nowych podmiotów wchodzących do systemu ETS, tj. z tzw. NER 300 (New Entrants Reserve). Podstawowymi kryteriami wyboru projektów do ww. programu pozostają: innowacyjność rozwiązań technicznych, realizacja inwestycji w jednej z wybranych do przetestowania przez program opcji technicznych CCS (dla projektu w Kędzierzynie będzie to produkcja energii w cyklu z wewnętrznym zgazowaniem węgla – IGCC z wychwytem dwutlenku węgla przed spaleniem, tj. tzw. precombustion), nakład środków publicznych na 1 t sekwestrowanego CO2, zapewnienie bezpiecznego składowiska wychwyconego CO2, w sczerpanych złożach węglowodorów lub strukturach solankowych, odpowiedni poziom mocy jednostki wytwórczej (min. 250 MW).
   Sumaryczną wartość puli 300 mln uprawnień z NER, przy założeniu ceny uprawnienia w wysokości ok. 40 euro w 2020 r., ocenia się na dochodzącą do 12 mld euro. W dniu 2 lutego br. została przyjęta przez Komitet ds. Zmian Klimatu decyzja ws. dofinansowania projektów demonstracyjnych CCS i innowacyjnych źródeł odnawialnych z ww. puli. W celu realizacji przedmiotowego celu uprawnienia te mają zostać zlicytowane. Instytucją oceniającą zgłaszane projekty demonstracyjne pod względem techniczno-finansowym oraz licytującą uprawnienia będzie Europejski Bank Inwestycyjny (EIB).
 
 
Szczegółowe informacje NER 300 (New Entrants Reserve)
 
 
POLIGENERACYJNY PROJEKT Z KĘDZIERZYNA
 
 
Analizy przeprowadzone przez PKE S.A. wraz  z ośrodkami naukowymi, porównujące różne typy technologii CCS dowodzą, że najkorzystniejszą jest  tzw. technologia pre-combustion (IGCC), do której należy projekt elektrowni poligeneracyjnej Kędzierzyn. Pozwoli on na osiągnięcie najniższych jednostkowych kosztów wychwytywania CO2, co obrazuje wykres  oraz na najniższy spadek sprawności.


        Bezdyskusyjną zaletą projektu elektrowni poligeneracyjnej jest także fakt, że Polska będzie mogła zrezygnować z importu metanolu, produkowany bowiem będzie w elektrowni w Kędzierzynie.  Wielkość przychodów obrazuje  wykres prezentowany poniżej.


Dodatkowym argumentem przemawiającym za technologią jest możliwość dofinansowania demonstracyjnych projektów z wychwytywaniem, transportem i składowaniem CO2 w ramach Programu NER 300, co jednak nie będzie możliwe bez zaangażowania i poparcia Rządu RP. Dopuszczalna dotacja dla projektu poligeneracji w Kędzierzynie może wynieść 300 mln euro. Jak wynika jednak z wyliczeń przedstawionych przez Michała Pietera projekt jest opłacalny także bez dotacji, wydłuży się jednak okres jego spłaty z 16 lat (z dotacją) do 21 lat.
       Wciąż jednak pozostaje kwestia oporu społecznego dla technologii wychwytywania i składowania CO2. Janusz Tchórz z PKE S.A. zwracał uwagę, że niezbędne jest uruchomienie kampanii społecznej w celu uzyskania akceptacji w zakresie transportu i magazynowania CO2, uruchomienie pilotażowego zatłaczania CO2 w skali przemysłowej dla zdobycia wiarygodnych danych źródłowych służących opracowaniu i wprowadzeniu w życie odpowiednich regulacji prawnych, a także wsparcie projektów CCS certyfikatami, podobnie jak to ma miejsce w przypadku OŹE czy kogeneracji.
Partnerami projektu są: Grupa Tauron-Południowy Koncern Energetyczny i Zakłady Azotowe Kędzierzyn. Wciąż jednak poszukiwani są kolejni partnerzy z dużymi pieniędzmi, bo projekt jest kosztowny.

Link http://www.energetyka.e-bmp.pl/poligeneracyjny-projekt-z-kedzierzyna,3504,art.html

Podsumowanie

Składowanie CCS i instalacje pilotażowe sa oabarczone ryzykiem technologicznym , ekonomocznym i ekologicznym w zakresie skażenia wód podziemnych