Buta i arogancja rządu Tuska sięga zenitu

Mimo sprzeciwu przedstawicieli największych central związkowych, projekt ustawy w przedstawionym obecnie kształcie zostanie w najbliższy wtorek przyjęty przez rząd, a następnie skierowany do Sejmu.

 1. Wczoraj w Kancelarii Premiera odbyło się spotkanie Premiera Tuska i ministra pracy Kosiniaka-Kamysza z prezydium Komisji Trójstronnej czyli organizacjami pracodawców i związkami zawodowymi w sprawie nowej wersji projektu ustawy o podwyższeniu wieku emerytalnego.

Ten nowy projekt oprócz zapisów podwyższających wiek emerytalny mężczyzn o 2 lata i kobiet o 7 lat zawiera także uzgodnioną pomiędzy koalicjantami PO-PSL propozycję emerytur częściowych.

Do takiej emerytury miałyby prawo kobiety, które ukończyły 62 lata z co najmniej 35 letnim stażem ubezpieczeniowym (okresy składkowe i nieskładkowe) i mężczyźni którzy ukończyli 65 lat życia z co najmniej 40 letnim stażem ubezpieczeniowym.

A więc jest to zupełnie nowy projekt ustawy i procedura jego konsultacji ze związkami zawodowymi powinna się rozpocząć od początku ale premier Tusk zdecydowanie oświadczył, że spotkanie z prezydium Komisji Trójstronnej w tej sprawie jest jedynym i ostatecznym.

2. Mimo sprzeciwu przedstawicieli największych central związkowych, projekt ustawy w przedstawionym obecnie kształcie zostanie w najbliższy wtorek przyjęty przez rząd, a następnie skierowany do Sejmu.

Jak już wcześniej zapowiadał Premier jego uchwalenie ma się odbyć w Sejmie w ciągu 1 miesiąca, a kolejny miesiąc jest przewidywany na prace Senatu nad tym projektem i podpis prezydenta Komorowskiego.

Tak pośpieszny proces uchwalania tak fundamentalnej ustawy pogarszającej wyraźnie prawa kilkunastu milionów pracowników, wydłużającej okres ich pracy i skracającej czas pobierania przez nich emerytur, jest ewenementem w krajach Unii Europejskiej.

Tego rodzaju przedsięwzięcia w krajach Europy Zachodniej są omawiane ze wszystkimi zainteresowanymi środowiskami w ciągu wielu miesięcy i raczej przyjmowane w konsensusie z tymi, których sytuacja po wprowadzeniu zmian ulega pogorszeniu.

3.Tak było w Niemczech, konsultacje społeczne i prace nad projektem ustawy podwyższającej wiek emerytalny trwały aż 2 lata i mimo jego formalnego wydłużenia do 67 roku życia, to przeciętny wiek przechodzenia na emeryturę wynosi 62 lata, co przy przeciętnej długości życia Niemców, wyraźnie wyższej niż w Polsce, jest wiekiem stosunkowo niewysokim.

Co więcej dwuletni okres konsultacji społecznych doprowadził do tego, że rząd niemiecki zgodził się na zróżnicowanie wieku emerytalnego dla różnych grup zawodowych, co powoduje, że np. robotnik budowlany pracujący na wolnym powietrzu, przechodzi na emeryturę w wieku 58 lat.

Ponadto kobiety mają prawo do wcześniejszej emerytury na którą mogą przechodzić aż 10 lat wcześniej niż wiek ustawowy co oznacza, że mają prawo do emerytury już od 57 roku życia, co więcej taka wcześniejsza emerytura jest niższa od tej pełnej tylko o 20%.

Jeżeli weźmiemy jeszcze pod uwagę poziom niemieckiej ochrony zdrowia, dostęp do podstawowej opieki zdrowotnej i do tej specjalistycznej, to widać jak można osłonić proces podnoszenia wieku emerytalnego.

Wszystko to pokazuje w jaki sposób rządzący mogą osiągnąć porozumienie z pracującymi nawet wtedy, kiedy propozycje rządowe pogarszają sytuację pracowników i w związku z tym są dla nich trudne do przyjęcia.

4. W tej sytuacji buta i arogancja rządu Tuska pokazywana już bez żadnej osłony pracownikom, szczególnie w sytuacji kiedy związki zawodowe złożyły wniosek o referendum w sprawie podniesienia wieku emerytalnego poparty ponad 2 mln podpisów, musi się zakończyć poważną konfrontacją.

Wszystko więc wskazuje na to, że będzie się ona odbywała głównie na ulicach, ponieważ wcześniej rządzący odrzucili referendalną propozycję związków zawodowych. Ze wszystkimi tego negatywnymi konsekwencjami, których skutki trudno obecnie przewidzieć.