Brutalny i niczym niesprowokowany agresor

„Każdy liczy na to, że jeśli będzie dokarmiał krokodyla, zostanie zjedzony na końcu.” Winston Churchill

1.

Zawarty 23 sierpnia 1939 roku układ o nieagresji pomiędzy III Rzeszą a Związkiem Sowieckim w swojej tajnej części (swoją drogą przypominam, że i faszyści, i komuniści deklarowali przed przejęciem władzy zaprzestanie jakiejkolwiek tajnej dyplomacji i, jakbyśmy to powiedzieli dzisiaj, pełnej transparentności życia publicznego) zawarł szczegółowy plan podziału łupów terytorialnych.

Prócz więcej niż połowy Polski ziemie na rzecz sowietów straciła także Rumunia (dzisiejsza Mołdowa), a niepodległość Litwa, Łotwa i Estonia. Ale to dopiero w 1940.

30 listopada 1939 roku sowieci dokonują kolejnej agresji – tym razem obiektem napaści jest Finlandia.

2.

Dziwna wojna(tak nazywali ją w USA. Niemcy mówili o Sitzkrieg’u) roku 1939 w Europie toczyła się jedynie na froncie zachodnim. Tylko na morzach nieliczne u-booty (w 1939 roku III Rzesza miała 57 okrętów podwodnych, Związek Sowiecki natomiast … 218!) wspomagane przez kilka nawodnych. Walki lądowe w Europie toczyły się od 30 listopada jedynie w Finlandii.

Generał Gamelin zakładał, że gotowość ofensywną Sprzymierzeni osiągną dopiero wiosną 1941 roku.

…bez względu na to czy istnieje jakiś konflikt interesów pomiędzy Trzecią Rzeszą a ZSRS, należy w obecnej sytuacji traktować te dwie potęgi jako wspólników (…).

3.

2 stycznia 1940 roku komunistyczny „Daily Worker” donosi:

Wykluwanie się planów rozszerzenia wojny na Bliski Wschód.

Wedle „zaufanego źródła” komunistycznej gazety 500.000 tureckich żołnierzy wspieranych 400.000 żołnierzy francuskich oraz niewielkim brytyjskim Korpusem Ekspedycyjnym mają uderzyć na Baku.

I odciąć w ten sposób dostawy ropy obu współpracującym ze sobą agresorom.

4.

Faktycznie, takie plany były opracowywane już od lat 1920-tych w obawie przed możliwością ataku sowieckiego na Iran.

Powróćmy jednak do stycznia 1940 roku.

9 stycznia admirał Cunningham (brytyjski głównodowodzący w basenie Morza Śródziemnego) otrzymał wytyczne z Admiralicji na wypadek wybuchu konfliktu.

Siły lądowe miały być gotowe do wkroczenia do prowincji tureckich począwszy od końca lutego 1940 roku.

RAF(siły powietrzne) miały za zadanie atak na sowieckie zapasy ropy naftowej oraz wspomagać obronę tureckiej strony Kaukazu przed sowieckim atakiem.

5.

12 stycznia podczas narady brytyjskiego Gabinetu Wojennego lord Halifax oświadczył, że Szwecja sprzeciwia się jakimkolwiek działaniom mogącym sprowokować… Niemcy.

Wtedy również po raz pierwszy pada idea zajęcia Narwiku.

6.

Marszałek Mannerheim (dowódca armii fińskiej) zadeklarował, że o ile otrzyma pomoc w postaci 30.000 żołnierzy  powstrzyma sowiecką armię do maja.

Natomiast w przypadku zniszczenia pól naftowych w Baku, co wstrzymałoby dostawy ropy na front, wojna w Finlandii powinna się zakończyć.

7.

23 stycznia 1940 roku lord Halifax powiedział publicznie:

Niemcy wspierali Finów, gdy broniły swojej świeżo uzyskanej niepodległości w roku 1918. Teraz, gdy ich suwerenność znów została zagrożona przez brutalnego i niczym niesprowokowanego agresora, który zagraża całej Europie, nieprawdopodobnym zrządzeniem losu odpowiedzialność za tę sytuację także ponoszą Niemcy.

8.

Warto także odnotować propozycję francuskiego premiera Daladiera.

Otóż 29 lutego 1940 roku obiecał wysłać do Finlandii 50.000 żołnierzy do końca marca.

 A natychmiast 100 bombowców.

9.

Historyk Gerhard Weinberg twierdzi, że Franz von Papen, w tym czasie ambasador niemiecki w Turcji, ostrzegał Berlin pod koniec lutego 1940 roku o zamiarach zbombardowania Baku.

Informacja ta miała zostać przekazana Stalinowi.

Powyższe potwierdza pamiętnik generała Franza Haldera:

Francja chce pomóc Finlandii poprzez zaatakowanie Baku (?!). Turcja nie wyraża zgody. (zapis z dnia 26 lutego 1940 r.) 

10.

Stalin obawiał się akcji Sprzymierzonych.

Prawdopodobnie pierwszy powiązał zbrodnię katyńską i planowany atak na sowieckiego agresora był Mikołaj Tołstoj. Wedle niego na decyzję Stalina wpłynęła informacja, że zgodnie z propozycją Francuzów w skład wojsk wspomagających Finlandię wejść miały oddziały polskie.

To mogło doprowadzić do wybuchu powstania na terenach II RP okupowanych przez sowietów.

Oficerowie zasililiby oddziały przede wszystkim swoimi umiejętnościami wojskowymi.

Stalin pamiętał doskonale lanie, jakiego 20 lat wcześniej doświadczyła sowiecka armia wkraczająca do Polski.

2 marca 1940 roku Ławrientij Beria, pisał:

Jeńcy wojenni, oficerowie i policjanci, przebywający w obozach, próbują kontynuować działalność kontrrewolucyjną i prowadzą antysowiecką agitację. Każdy z nich tylko czeka na uwolnienie, aby aktywnie włączyć się do walki przeciwko władzy radzieckiej.”

Notatka posiada cztery zatwierdzające podpisy: Stalina, Woroszyłowa, Mołotowa i Mikojana oraz dopiski sekretarza: Kalinin – za, Kaganowicz – za. Zgodnie z notatką Biuro Polityczne KC WKP(b) w dniu 5 marca 1940 roku wydało tajną decyzję nr P13/144 z zaproponowaną przez Berię treścią.

Machina ruszyła.

11. 

W nocy z 12 na 13 marca 1940 roku podpisany został układ pokojowy pomiędzy ZSRS a Finlandią.

O obawach Stalina może świadczyć to, że Finlandii został zwrócony okręg Petsamo wraz ze złożami niklu i miedzi.

Koncesję na ich eksploatację miała firma kanadyjska.

12. 

9 maja 1940 roku Kliment Woroszyłow przedstawił Stalinowi podsumowanie stanu Czerwonej Armii po zakończonej wojnie z Finlandią. O interesującym nas regionie pisze:

Wojna z Finlandią oraz potrzeba wzmocnienia Zakaukaskiego, Odeskiego i Kijowskiego Okręgów Wojskowych spowodowały konieczność rozbudowy wojsk obrony powietrznej. Sformułowano więc niżej wymienione jednostki: pułk artylerii przeciwlotniczej w Baku(…).

13.

15 czerwca 1940 roku wojska sowieckie zajęły Litwę.

Również w czerwcu Łotwę i Estonię (17).

26 czerwca 1940 roku sowieci przedstawili ambasadorowi Rumunii ultimatum.

Dzisiaj tereny te to Mołdawia.

14. 

Po 22 czerwca 1941 roku temat zniszczenia przez RAF roponośnych pól Baku powrócił.

Tym razem Churchill proponował ich zniszczenie po to, by nie wpadły w ręce nacierających Niemców.

9 09. 2012