AKCJA – osobowość prawna spółki dorazowej.

Prawo ma określić sposób udzielania atrybutów tych „osobowości” konkretnym wspólnym przedsięwzięciom.

       Jak na razie, to w stosunku do stowarzyszeń do poszczególnych czynności handlowych na wspólny rachunek wolnorynkowcy wytoczyli dwa działa:

• pierwsze, że powołujemy nowy podmiot prawny jakieś nowe stowarzyszenie.

• drugie, że jest to socjalistyczny wymysł, bo te stowarzyszenia nie będą płaciły podatków i będą uprzywilejowane.

Śpieszę zatem wyjaśnić:

       Stowarzyszenia spółek dorazowych nie będą miały żadnej zdolności prawnej, żadnej osobowości prawnej i to zarówno pełnej jak i ułomnej. Do niczego one nie będą potrzebne (chyba, że uczestnicy założą sobie takowe dla celów towarzyskich). Każde przedsiębiorstwo wchodzące w skład takiego stowarzyszenia, a raczej do konkretnej spółki dorazowej, wszystkie te atrybuty ma. Spółka dorazowa korzysta zatem z osobowości prawnych zrzeszonych podmiotów. Prawo ma określić sposób udzielania atrybutów tych „osobowości” konkretnym wspólnym przedsięwzięciom.

A prawie handlowym Austro-Węgier było to zrobione w sposób następujący:

TYTUŁ DRUGI

O stowarzyszeniu do poszczególnych czynności handlowych na wspólny rachunek¹

Art. 266. Stowarzyszenie się do jednej lub więcej czynności handlowej na wspólny rachunek nie wymaga pisemnego aktu, ani też nie podlega innym formalnościom.

Art. 267. Jeśli nic innego nie umówiono, wszyscy uczestnicy są obowiązani przyczynić się w równym stosunku do wspólnego przedsięwzięcia.

Art. 268. Jeśli nic nie umówiono co do udziału w zysku i stracie, natenczas oprocentowuje się wkładki, natomiast zysk lub stratę rozdziela się według głów.

Art. 269. Z czynności, które zawarł uczestnik z osobą trzecią, nabywa on wyłączne prawa i odpowiada za zobowiązania wobec osoby trzeciej.

Jeśli uczestnik wystąpił zarazem z polecenia iw imieniu reszty albo też wszyscy uczestnicy działali wspólnie przez wspólnego pełnomocnika, wówczas każdy uczestnik jest solidarnie uprawniony i zobowiązany w stosunku do trzeciego.

Art. 270. Po ukończeniu spólnego interesu musi uczestnik, który go prowadził, zdać pozostałym uczestnikom sprawę przy przedłożeniu dowodów.

On też załatwia likwidację.

Źródło: Powszechna ustawa handlowa z 17 XII 1862 dz. p. p. Nr 1 z r. 1863 obowiązująca w byłym zaborze austrjackim wraz z ustawą wprowadczą i ustawą o spółdzielniach , Księgarnia Nakładowa , Lwów 1932. E-book http://www.pbc.rzeszow.pl/dlibra/docmetadata?id=4845&dirids=1&ver_id=

        Podatki będą płacone, tylko każdy będzie ten podatek płacił za siebie: zarówno PIT/CIT jak i VAT. „Podmiot sprzedający” po sprzedaży przeniesie „refakturą sprzedażową” zobowiązania podatkowe na poszczególnych kooperantów. Niestety, ale my nie mamy takiego komfortu jak mieli nasi dziadowie że płacili niewielki podatek (rzędu 2%) i to przeważnie od zadeklarowanego dochodu. Musimy się z tym pogodzić i oczekiwać stosownych zmian w prawie podatkowym aby podatki zapłacić dopiero po zamknięciu przedsięwzięcia. Minister Pawlak forsuje „metodę kasową” regulacji zobowiązań fiskalnych i byłoby nam z tym po drodze.

Jak sobie wyobrażamy to wskrzeszenie stowarzyszeń spółek dorazowych proszę doczytaj tutaj…

       I Ty możesz przyczynić się do powstania prawa instytucjonalizującego przyzwoitość. Podkarpacie już ruszyło. Więcej na temat AKCJI tutaj…