Agnieszka Holland o Polsce i o Smoleńsku

Okładkę najnowszego numeru „Newsweeka” zdobi fotografia Jarosława Kaczyńskiego i napis 'dzień świra’.

Tomasz Lis (red. nacz.) wie, jak eskalować konflikt polityczny, by tygodnik mógł się jakoś sprzedawać. W stabloizowanej gazecie jest sporo artykułów i wywiadów, które dostarczają lemingom świeżej strawy ideologicznej.

Wyróżnia się tu wywiad Marcina Mellera przeprowadzony z polską reżyserką Agnieszką Holland. Ta – niegłupia przecież kobieta – 'leci z grubej rury’: "W Polsce intrygi robi się na poziomie cepa. Na tym bezrybiu Kaczyński  jest mistrzem, dlatego mówi się o jego wielkim talencie politycznym i charyzmie. Ale, umówmy się, to taka charyzma powiatowa. (…) Zawsze uważałam, że on jest nieszczęściem, że karmi się sianiem nienawiści, destrukcją".

Polska reżyserka zna dogłębnie sprawy związane z tragedią smoleńską. Mówi więc: "Jeżeli ktoś skorzystał na tej katastrofie, to na pewno nie Ruscy, nie Tusk, nie Platforma, na pewno nie Polska. Skorzystało na tym PiS. Paradoksalnie na jak najdłuższym graniu smoleńskimi emocjami zależy Kaczyńskiemu i Rosjanom. Bo obie strony politycznie na tym zykują. Tylko że PiS dewastuje normalny rozwój Polski".

Zatroskana tym nasza patriotka obawia się, że wrócą lata 30-te. Zastrzega przy tym: "Ja nie mówię, że przyjdzie Hitler czy że Kaczyński jest Hitlerem. (…) To co jest najgorsze w tym konflikcie polsko – polskim, to że w przeciwniku nie widzi się człowieka, że on staje się potworem, że na przykład Tusk w oczach wrogów jest zdehumanizowanym monstrum".

A przecież "faszyzm polegał na tym – tłumaczy polska reżyserka – że się z jakiejś społeczności, która była wspólnotą, wydzieliło grupę i tych ludzi zdehumanizowało. Wtedy akurat Żydów. Żydów pozbawiało się cech ludzkich".

Konflikt jest podgrzewany przez obie strony – zauważa Meller, więc polska reżyserka odpowiada: "Tu nie ma symetrii. Ktoś ten proces 'dziel i rządź’ zaczął, i to nie był Tusk ani Platforma. (…) Mechanizm nienawiści nakręcany jest przez polski mistycyzm, niebywałą histerię i katastrofę smoleńską, czyli amunicję, z której [Kaczyński] do końca życia będzie mógł strzelać".

Doceniłem wartość merytoryczną wywiadu udzielonego przez polską reżyserkę, zatroskaną o losy ojczyzny. Doceniłem jej obiektywizm i iście kobiecą umiejętność wczuwania się w położenie poszkodowanych (np. D. Tuska). To trzeba było zreferować. Stąd też ta notka.