Opowieści biblijne – wypędzenie z raju
24/01/2013
774 Wyświetlenia
0 Komentarze
7 minut czytania
Biblia opowiada nam o wygnaniu Adama i Ewy z raju, czy badania naukowe tę biblijną prawdę potwierdzają? Czy człowiek został wypędzony z raju, kim byli Adam i Ewa?
Czy Biblijny Adam i Ewa byli pierwszymi ludźmi, odpowiedź nauki brzmi iż nie, byli za to symbolem pierwszego małżeństwa, pierwszego monogamicznym związkiem mężczyzny i kobiety? Ale wypędzenie z raju rzeczywiście miało miejsce. Zobaczmy jak opisuje to nauka.
Raj
Naturalną dla ludów żyjących w kulturze łowiecko – zbierackiej formą rozrodczą jest współżycie wielu kobiet z wieloma mężczyznami w małych samowystarczalnych grupach. Człowiek jest do tego naturalnie przystosowany i jest to najlepsza forma opieki nad potomstwem. Brak pewności u mężczyzn, kto jest ojcem danego dziecka powoduje, że wszyscy mężczyźni danej społeczności opiekują się i łożą na każde dziecko w tej społeczności. W kulturach tych zbieranie majątków traktowane jest jako grzech główny, wszystko jest wspólne, gdy mamy co jeść to jemy wszyscy, gdy nie mamy idziemy poszukać. U ludów tych nie spotyka się zapasów żywności, jak mają to jedzą dzieląc się z wszystkimi głodnymi. Jednak badania kości tych ludów wykazują, że ludność ta jeśli już głodowała to były to okresy krótkie, gdyż w momencie braku żywności w jednym rejonie szybko przenoszono się w inny rejon. Ludzie ci odżywiali się bardzo różnorodnie, stąd byli zdrowi, rośli i długowieczni. Brak zazdrości, brak majątków to dodatkowo brak konfliktów.
Badania dzisiejszych społeczności łowiecko – zbierackich wykazują, że dla zaspokojenia potrzeb tych ludzi wystarczą 3 dni pracy w tygodniu. Możemy powiedzieć, że ludzie ci żyli w raju. Tak samo żył Adam i Ewa, chodzili po raju, jedli co znaleźli i byli szczęśliwi, nie znali zazdrości, nie znali wstydu swego ciała, seks był radością i był swobodą. Nikt nie zastanawiał się, czyimi były dzieci, owoce chwilowego uniesienia. Nikomu do szczęścia ta wiedza nie była potrzebna.
Wypędzenie z raju
Jednak w życiu człowieka następuje odmiana. Na skutek gniewu Boga człowiek został zmuszony do przyjęcia innych metod gospodarki. Rolnictwa i pasterstwa niosących z sobą pojęcie własności, pasterz ma stada, rolnik pola, dom, które należy przekazać własnym potomkom. Badania kości wykazują iż ludzie zaczęli się gorzej odżywiać, bardziej jednolicie, pojawiały się długie okresy niedostatków i głodu. Rolnik nawet w przypadku nieurodzaju nie przenosi się, gdyż jest przywiązany do pól, a żyjąc w niedostatku czeka lepszych czasów, kolejnych plonów i liczy na wsparcie Boga.
Pasterstwo i hodowla to bliski kontakt ze zwierzętami. U ludzi pojawiają się choroby odzwierzęce jak gruźlica czy też ospa. Wprowadzenie mielenia ziaren i kawałków piasku z żaren spowodowało uszkodzenia szkliwa, pojawiła się próchnica. Człowiek gromadzi zasoby stąd ma problem z ich przechowywaniem (ziarna siewnego, paszy dla zwierząt, narzędzia rolnicze, pasterskie) i wreszcie problem pewności potomka. Tak więc Ewa musi stać się cnotliwa, bo jej czystości Adam musi być pewien i będzie jej strzegł jako oka w głowie. Zdrada kobiety to tragedia całego rodu. Dorobek pokoleń przejmie bękart. Stąd taka pogarda i odrzucenie dzieci, których ojcowie nie są pewni. Adam i Ewa czują wstyd. Ewa większy, bo Adam może mieć kilka kobiet, Ewa musi być czysta. Pojawia się pojęcie gwałtu, gdyż Ewa, która swej cnoty nie upilnowała jest wyrzucana poza nawias społeczeństwa. Wreszcie pojawiają się konflikty, ci, którzy chcą odebrać zgromadzone dobro tym co je zgromadzili. Stąd ci co gromadzą muszą coraz silniej chronione twierdze budować [Rdz 4, 17], ale mury twierdzy są drogie, stąd ludzie żyjący w miastach, żyją w tłoku i wybuchają epidemie spowodowane bliskością ludzi a także brakiem usuwania odpadów, które gniją na ulicach stają się siedliskami chorób jak dżuma, dur brzuszny i inne.
Ludzie zaczęli budować miasta, zaczęła się tzw. w nauce "rewolucja neolityczna", Pojawia się również problem przypisania kobiety a jeśli było to zamożny mężczyzna większej liczby kobiet [Rdz 4, 19]. W przypowieści o Kainie i Ablu widzimy konflikt między dwoma gospodarkami rolnictwem i pasterstwem, pojawienie się zazdrości i zbrodni, a także składanie ofiar Bogu za pomyślność zbiorów, za zdrowie i płodność stad [Rdz. 4, 1-16] Życie przestało być beztroskim, stało się krótsze, nacechowane latami głodu, zimna i monogamią.
Pojawia się również problem ludzi do pracy przy uprawie gromadzony pól, czy też powstających państw. Czasu pracy i czasu wypoczynku, by człowiek zregenerował siły. Zasady te reguluje opis stworzenia świata. Bóg każdego dnia wykonywał określoną pracę a potem wypoczywał, a po sześciu dniach pracy cały dzień musiał odpoczywać. Czy Bóg tak musiał? Nie, tak musi człowiek. Biblia zawiera swoisty kodeks pracy wyraźnie zakazującymi przymuszania do pracy ponad siły. Ale zwróćmy uwagę, w raju wystarczyło pracować 3 dni na dzień odpoczynku, wypędzeni z raju pracować już muszą 6 dni.
Więc czy naprawdę w historii człowieka nie było wypędzenia z Raju tak jak zapisano to w Biblii w Księdze Rodzaju?