Bezpieczeństwo Zdrowia: Komunikacja
13/01/2013
643 Wyświetlenia
0 Komentarze
11 minut czytania
Lista działań „państwa prawa”, dotyczących Infrastruktury komunikacyjnej, a znajdujących się na granicy Przestępstwa, jest przerażająco długa.
Kolejnym tematem z cyklu „Wizja Państwa”, jest bezpieczeństwo Zdrowia Rodziny, na które ogromny wpływ posiadają rozwiązania strukturalne niekoniecznie ściśle związane z samym procesem leczenia i strukturą „służby zdrowia”, o której stanie napisać wypada jedynie, iż nadaje się do całkowitej wymiany i zorganizowania na zasadach Normalności.
Bezpieczeństwo zdrowia Obywateli, to – zdaniem Myśli konserwatywnej, nie tylko prawidłowo działający, a więc wypełniający swoje Obowiązki wobec Osób płacących składki, system opieki zdrowotnej, ale także szereg innych czynników – o charakterze ogólnym, – które w państwie prawa, a zwłaszcza jego wydaniu przywiślańskim pozostają celowo i metodycznie zaniedbane, sięgając granic Przestępstwa.
Zdaniem Konserwatyzmu etycznego, wymuszona chorobą, lub wypadkiem wizyta u Lekarza, a co gorsza – dla Obywatela – konieczność hospitalizacji, jest ostatnim ogniwem złożonej struktury bezpieczeństwa zdrowia, którego sam początek stanowić powinna Prewencja, a więc zespół działań zapobiegających powstawaniu chorób i wypadków.
Nie sposób, w ramach niniejszych, krótkich i dość ogólnych szkiców, omówić wszystkie aspekty tego zagadnienia, jednakże w akapitach poniżej poruszone zostaną – dość wybiórczo i niestety, wycinkowo – te najistotniejsze, leżące w kompetencjach Państwa, powołanego między innymi dla zapewnienia Obywatelom struktur bezpieczeństwa zdrowia, a zarazem i Życia.
Pierwszym, – w tym miejscu omawianym – ogólnym czynnikiem wpływającym na bezpieczeństwo zdrowia Obywateli, jest – zdaniem Myśli konserwatywnej – stan Infrastruktury komunikacyjnej, obejmującej drogi, torowiska, szlaki wodne i powietrzne.
Otym jak – te kluczowe dziedziny – traktuje system przywiślański, nie trzeba wiele pisać, gdyż stopień bezpieczeństwa, wynikający ze stanu technicznego wymienionych powyżej elementów Infrastruktury komunikacyjnej są doskonale znane ich codziennym Użytkownikom.
Przyczyną, stanu permanentnego zagrożenia dla zdrowia i życia Obywateli, – gdyż trudno nazwać inaczej ilość i jakość szlaków komunikacyjnych znajdujących się obecnie w gestii państwowej, – jest, zdaniem Myśli konserwatywnej, granicząca z Przestępstwem działalność Osób – i ich zrzeszeń – odpowiedzialnych, między innymi za:
– prywatyzację, rabunek i rozbicie strukturalne Polskich Kolei Państwowych, skutkujące zniszczeniem Infrastruktury kolejnictwa, ogólnym bałaganem i nieefektywnością oraz utratą konkurencyjności „przewozu szynowego”, wobec faworyzowanego systemowo transportu drogowego, znajdującego się w rękach prywatnych – najczęściej satelitów władzy,
– uleganie żądaniom lobby transportowego, wymuszającego regulacje prawne nigdzie nie spotykane w krajach Unii Europejskiej, jak np. brak zakazu ruchu ciężarowego od godziny 12:00 w soboty do godziny 6:00 w poniedziałki, lub przymusowych postojów w godzinach od 22:00 do 6:00, etc.,
– kompletny brak egzekwowania limitu pracy Kierowców, prawidłowego obciążenia samochodów, stanu technicznego pojazdów, etc., etc., (nieśmiałe próby Inspekcji Transportu Drogowego, dotyczą głównie pojazdów firm niezrzeszonych)
– brak dróg i obwodnic kierujących ruch ciężarowy poza tereny zamieszkałe i tolerowanie sytuacji, gdzie przez miejscowości przetaczają się kolumny ciężkich pojazdów z intensywnością 24h/dobę/7 dni w tygodniu.
– wprowadzenie przepisów normujących wytrzymałość obciążeniową nawierzchni dróg w taki sposób, iż natychmiast po upływie okresu gwarancyjnego, lub po „niespodziewanej fali upałów”, nadają się tylko do ponownego ułożenia, oczywiście na koszt Obywateli,
– wprowadzenie przepisów normujących skład i rodzaj układanego podłoża tak, iż po każdej Zimie konieczne są naprawy popękanej nawierzchni – oczywiście znów na koszt Obywateli,
– wprowadzenie niejasnych procedur przetargowych, w „wyłanianiu” wykonawców robót drogowych, skutkujące ilością i stanem technicznym dróg publicznych, znanym każdemu Kierowcy w Polsce i Zagranicą,
– upadek transportu wodnego: śródlądowego i morskiego, …
– zaniedbanie rozwoju transportu powietrznego, budowy lotnisk (o sytuacji w Polskich Liniach Lotniczych i Przedsiębiorstwie Państwowym Porty Lotnicze, będących żywym skansenem służb chroniących niegdysiejszych budowniczych socjalizmu, całkowicie nie wspominając).
Lista działań państwa prawa, dotyczących Infrastruktury komunikacyjnej, a znajdujących się jeżeli nie na granicy Przestępstwa, to już na pewno poważnego Zaniedbania – jest przerażająco długa i dokończenie jej pozostawię spostrzegawczości Czytelnika – dodając tylko, iż Myśl konserwatywna będzie sugerować takie rozwiązania prawne, aby budowa połączeń komunikacyjnych leżała w gestii Samorządów Terytorialnych, w stopniu zależnym od ich obszaru kompetencji, a opieka nad głównymi szlakami powierzona została Komisji, wyłonionej przez Sejm Walny – ustalającej kierunki rozwoju oraz sposoby i wysokość finansowania.
Rola Konserwatyzmu etycznego, obejmie także sugestie ponownej rozbudowy śródlądowych szlaków wodnych, a także rekonstrukcję Polskiej Floty Handlowej oraz Rybackiej, których Istnienie i Rozwój – poprzez osiągnięcie dostępu do Bałtyku – był stałym celem dążeń i starań Rzeczypospolitej, od zarania Jej dziejów.
Wpływ Władzy wykonawczej, w kwestii Infrastruktury komunikacyjnej powinien – zdaniem Myśli konserwatywnej – objawiać się jedynie na arenie Sejmu Wielkiego, poprzez Inicjatywę ustawodawczą oraz pracę Straży, badającej sensowność i zakres poczynań Samorządów Terytorialnych w tej dziedzinie, z prawem zgłaszania wniosków i zastrzeżeń odpowiednim Komisjom sejmowym.
Zdaniem Myśli konserwatywnej, zwiększenie bezpieczeństwa szlaków komunikacyjnych oraz rozbudowanie alternatyw do przeciążonego ruchu drogowego, wraz z jego regulacjami, których przykłady płyną z krajów wyżej rozwiniętych pod tym względem, może posiadać znaczący wpływ na bezpieczeństwo zdrowia Obywateli, poprzez – między innymi – ograniczenie liczby wypadków drogowych oraz zmniejszenie występowania chorób zawodowych u licznej rzeszy Kierowców, wynikających zwykle ze złych warunków Pracy.
Konserwatyzm etyczny, podejmując rozważania w dziedzinie bezpieczeństwa zdrowia i życia Obywateli, poprzez prawidłowy rozwój, a także zagospodarowanie Infrastruktury komunikacyjnej, nie rozpatruje kwestii Własności jej elementów, sugerując jedynie wycofanie się Państwa, a przynajmniej całkowite wyeliminowanie wpływów Władzy wykonawczej na wszelkie decyzje w tej kwestii.
Powyższe sformułowanie nie oznacza jednak rezygnacji Myśli konserwatywnej do sugestii – na Sejmie Walnym – podjęcia takich rozwiązań prawnych, które pozwolą dojść do wyjaśnienia kwestii podziału Polskich Kolei Państwowych, czy też Polskich Linii Lotniczych i wynikłych z tego powodu szkód o wymiarze ogólnym, a także rzetelnego sprawdzenia procedur, towarzyszących powstawaniu autostrad i dróg ekspresowych oraz przyczyn uzależnienia całej gospodarki od transportu kołowego, z zaniechaniem i systemowym zniszczeniem alternatywnych szlaków transportowych.
Podobnie, Konserwatyzm etyczny proponować będzie dochodzenie Prawdy o mechanizmach powstawania ustaw o przetargach publicznych i ich skutkach, ustalania norm technicznych oraz zasad finansowania budowy Infrastruktury drogowej, etc., etc., poprzez powołanie specjalnych Komisji sejmowych, złożonych z posiadających doświadczenie Posłów, zajmujących się tylko pracą śledczą…
Osobną, lecz niezmiernie ważną dla bezpieczeństwa zdrowia Obywateli, staje się kwestia transportu miejskiego, obejmującego coraz to bardziej rozrastające się aglomeracje, dławione i zatruwane w stopniu zatrważającym przez ruch samochodowy, dla którego Myśl konserwatywna sugerować będzie alternatywne rozwiązania strukturalne, obejmujące nie tylko rozbudowę miejskich linii komunikacyjnych, w stopniu zachęcającym do rezygnacji z przemieszczania się samochodem, ale także poprzez wspieranie rozwoju technologicznego, gospodarczego i urbanistycznego tak, aby ograniczyć codzienną zmorę konieczności dojazdów do Pracy i podwożenia Dzieci do odległych placówek Edukacji, lub Opieki wychowawczej i zdrowotnej.
…
Ceterum censeo Conventum esse delendum