Wszelkie stosunki między mieszkańcami wszechświata regulują prawa naturalne, do których można zaliczyć prawa stanowione na piśmie będące kamieniem węgielnym stosunków międzyludzkich.
Od początków ludzkości jej członkowie tworzyli różne akty prawne, które wraz z ich historią i przepowiedniami wieszczów stawały się Pismami Świętym narodów planety Ziemia. Do takich aktów prawnych należy zaliczyć Konstytucje narodu Polskiego.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej (Tekst uchwalony w dniu 2 kwietnia 1997 r. przez Zgromadzenie Narodowe) stała się Kamieniem Węgielnym przemian w Polsce; stała się ona umową społeczną, która została uznana przez Zgromadzenie Narodowe za prawo najwyższe obowiązujące na terenie Rzeczypospolitej Polskiej i oby tak traktowali je wszyscy mieszkańcy pięknego kraju nad Wisłą oraz ich goście, sąsiedzi oraz pozostali mieszkańcy kosmosu. Dlaczego? Subiektywnie: jest ona bardzo dobrym aktem prawnym przyznającym każdej osobie prawa do szczęśliwego życia i środków do osiągnięcia tego. Obiektywnie: obywatele kraju muszą mieć wspólny autorytet, na który mogą powoływać się w stosunkach między sobą a najlepszy to taki, który jest zapisany w sposób dostępny dla wszystkich.