Człowiek, którego nie było

Cofnę się pięć lat wstecz – do marca 2006. To był koniec moich złudzeń co do polskich mediów głównego nurtu. Nie było wówczas Nowego Ekranu, więc piszę dziś. Lepiej późno niż wcale …

W marcu 2006 przybył do Polski Mart Laar. Człowiek-legenda, dwukrotny premier Estonii, który prowadził swój kraj poprzez trudny okres reform do sukcesu. Zaproszenie było od PAFERE (pafere.org),

Estoński gość spotkał się z przedstawicielami polskiego parlamentu (i marszałkiem sejmu). Zorganizowano tam seminarium, Wygłosił parę wykładów, w tym na SGH. Promował, specjalnie przygotowane, polskie wydanie książki o przemianach w swoim kraju.

W mediach głównego nurtu ta wizyta została pominięta. 

No rozumiem, że być może, nie był to news na pierwszą stronę – ale nie było ani słowa. Ponieważ naturę mam wścibską, przeszukałem archiwa poprzez Google lub lokalne wyszukiwarki (całkiem skuteczną miała wp.pl). Nic. Owszem Mart Laar pojawił się w jakiejś notatce rok wcześniej, jako jeden z sygnatariuszy listu z państw bałtyckich … Ponoć nazywają tą techniką "mokrego koca" – nie może przedostać się żadna informacja, ani zła ani dobra. Panowała zmowa milczenia.