Pokojowy szantaż emocjonalny

Pokojowa Nagroda Nobla dla Unii Europejskiej to ewidentny szantaż emocjonalny wobec tych obywateli państw Unii, którzy przywiązani są do chrześcijańskich korzeni Europy.

To nie pierwszy tego typu szantaż emocjonalny przy użyciu Pokojowej Nagrody Nobla. Poprzednią, tego typu, ofiarą Parlamentu Norweskiego był prezydent Obama, który po to dostał Pokojową Nagrodę Nobla, aby utrudnić mu kontynuowanie wojny z islamskim terroryzmem i aby musiał się wycofać z wojen rozpoczętych przez Busha zamiast je zakończyć wygraną.

Tego typu manipulacje to dzieło rządzącej w Norwegii islamofilskiej lewicy, która robi wszystko, aby ułatwić muzułmanom zniszczenie zachodniego świata.

Podobnie jest z Unią Europejską, w której już na skalę masową dochodzi do aktów przemocy ze strony radykalnych islamistów w efekcie islamskiej ofensywy propagującej dżihad.

Przemoc, polegająca na różnych formach wymuszania przestrzegania prawa szariatu, skierowana jest już nie tylko wobec wyznawców islamu, ale także wobec chrześcijan i wyznawców innych religii, a także wobec osób bezwyznaniowych.

W tej sytuacji Unia Europejska powinna przedsięwziąć środki przewidziane prawem i wyegzekwować od islamistów poszanowanie prawa Unii Europejskiej i praw jej państw członkowskich. Znając jednak mentalność islamistów oczywiste jest, że nie da się tego uzyskać apelami i perswazją, a jedynie radykalnym zastosowaniem, pozostających w rękach państw, środków przymusu co w efekcie musi doprowadzić do większego lub mniejszego starcia siłowego.

Aby uniemożliwić Unii Europejskiej lub utrudnić obronę europejskich wartości, wciśnięto jej Pokojową Nagrodę Nobla z myślą, że przynajmniej przez jakiś czas nie odważy się na wojnę obronną przed islamskim zagrożeniem.

Pozostaje tylko kwestia, czy kiedy Unia już się odważy, to czy pozostanie jeszcze coś do obrony.