MEDIATORZE… Nie żałuj paru złotych!

Mediatorzy polscy „nie dorobili się”, jak dotąd, kanonu literatury… Uważam, że wśród lektur dla pojednawców powinien być Tadeusz Kotarbiński. -„Niesforne Dziecię Gutenberga”.

„[…] 5. DYREKTYWY DZIAŁAŃ W SYTUACJI KONFLIKTÓW

Kooperacja negatywna jest wtedy, gdy jedna ze stron

dąży do celu niezgodnego z celem strony drugiej, a obie

strony wiedzą o tym i usiłują sobie wzajemnie

przeszkodzić w dążeniach do tych niezgodnych celów.

Nie dziw przeto, że w tym rodzaju wspólnego działania,

czyli – krótko mówiąc w walce, obowiązują zalecenia 

i przestrogi nieraz z pozoru wprost przeciwne tym,

których wymagawspółdziałanie pozytywne, czyli

praca w zespołach.

Wystarczy dla przykładu wziąć pod uwagę doniosłe

w zespołach hasło koncentracji. 

Rzecz jasna, że uczestnik walki nie tylko będzie

usiłował nie przyczynić się do koncentracji sił

przeciwnika, lecz przeciwnie, musi dążyć 

do ich rozpraszania, aby w decydującym punkcie

czasu i przestrzeni mieć przewagę sił własnych nad

czynnymi siłami przeciwnika. A dalej, często tak bywa,

że zwycięstwo zależy od maksymalnego możliwego

zużytkowania energii rozporządzalnej. 

W takich razach sprawny uczestnik walki

dołoży starań, aby przeciwnik musiał jak największy

procent swych sił trzymać w rezerwie i był zmuszony

do tego, by uruchomić tylko nikłą ich część.

Gdy strona uczestnicząca w walce jest zespołem,

wtedy powstaje zazwyczaj sytuacja,

w której ważniejsza dla zespołu jest obrona grona

zarządzającego niż obrona którejkolwiek z jednostek

składowych zespołu. Odwrotnie przeto, racjonalna

będzie na ogół taktyka walki – obezwładnić jednostkę

lub grupę kierowniczą zespołu, który się zwalcza.

Ale można tę sprawęująć szerzej.

Wystarczy bowiem, że dwaj sprawcy postawią sobie

sprzeczne cele w stosunku do określonego przedmiotu  

zbiorowego. Niechaj takim przedmiotem złożonym będzie

na przykład system tez wywodu prawniczego w jakiejś

kwestii.

Strona zawlczająca ten wywód uderzy przede

wszystkim w jego podstawy założenia, w ten składnik

system,który pełni w nim funkcję składnika

najbardziej uzależniającego.

Dużo zależy w zespole od tego, by jego członkowie byli

na czas poprawnie informowani o ważnych sprawach.

W stosunku do przeciwnika, odwrotnie, uczestnik walki

musi dbać o jego dezinformację, dbać o to właśnie by

był w błędzie, a jeżeli już ma się dowiedzieć  

o rzeczywistym układzie okoliczności, to niech

przynajmniej otrzyma wiadomość z opóźnieniem. 

Wszak od dezinformacji przeciwnika zależy powodzenie

jednego z naczelnych chwytów walki,

mianowicie zaskoczenia.„.

-”Niesforne Dziecię Gutenberga.