Sprawiedliwość po polsku

Za malwersacje i oszustwa skazano w minionym roku w Polsce ok. 27,5 tys. osób. Tylko ok. 3 tys. spośród nich trafiło do więzienia; pozostałych 24 tys. cieszy się wolnością – podaje „Dziennik Gazeta Prawna”.

http://tvp.info/informacje/biznes/tysiace-oszustow-na-wolnosci/8381548

1. 

To dlatego, że regułą w naszych sądach jest kara w zawieszeniu, wyjaśnia gazeta. „Zawiasy” królują także w przypadku pozostałych przestępstw. W 2011 r. na ok. 280 tys. skazanych na karę pozbawienia wolności aż ok. 240 tys. dostało karę w zawieszeniu (85 proc.). Z tego większość (172 tys.) dostała zawieszenie nawet bez dozoru kuratora, a więc pozostaje poza wszelką kontrolą.

Część prawników twierdzi, że to dowód na to, że w naszym kraju nie ma racjonalnej polityki karania przestępców. Bo kara w zawieszeniu jest pozbawiona sensu, skoro nie wiąże się z żadną realną dolegliwością.

Tymczasem Polska stosuje takie kary wyjątkowo często. Odsetek ten jest dwukrotnie większy niż średnia europejska. W Anglii i Walii zawieszenie wykonania kary dotyczy zaledwie 1 proc. skazanych, w Szwecji i Rumunii – 2 proc., a w Finlandii – 5 proc.

(op. cit.)

2. 

Część prawników jednakże twierdzi, że wyrok w zawieszeniu wyłącza faktyczną kontrolę instancyjną wydanego orzeczenia.

3.

Kasację można wnieść od prawomocnego wyroku sądu odwoławczego (II instancji) kończącego postępowanie w sprawie. Nie można, więc skarżyć prawomocnych wyroków sądu I instancji (tzn. wtedy, gdy apelacja nie została wniesiona), postanowień sądu itp. Kasację w stosunku do tego samego oskarżonego można złożyć tyko raz.

Podstawą wniesienia kasacji jest naruszenie prawa określone w art.439 Kodeksu karnego. W artykule tym opisany jest katalog najcięższych uchybień organów procesowych zwłaszcza sądów w toku postępowania. Jako przykłady tych uchybień można podać: niewłaściwą obsadę składu sędziowskiego, naruszenie właściwości sądu, brak obrońcy mimo obowiązku jego posiadania przez oskarżonego, błędy w treści wyroku. Kasację można złożyć także z powodu innego rażącego naruszenia prawa niż określone w przytoczonym art. 439 kk jednak pod dodatkowym warunkiem, aby naruszenie to miało wpływ na treść wyroku.

Kasację na korzyść oskarżonego można wnieść tylko w razie skazania go za przestępstwo na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania.

4.

Tymczasem kasacja na niekorzyść oskarżonego może być składana bez względu na istniejące zagrożenie karą.

To uprzywilejowuje prokuratora.

To również sprawia, że wydany w I instancji wyrok obarczony takimi błędami jak niewłaściwa obsada składu sędziowskiego, naruszenie właściwości sądu, brak obrońcy mimo obowiązku jego posiadania przez oskarżonegow przypadku „klepnięcia” przez sąd II instancji staje się prawomocny bez możliwości jego wzruszenia.

Oczywiście, przynajmniej teoretycznie, istnieje w takiej sytuacji możliwość wznowienia postępowania karnego.

Tak samo, jak prawo do rzetelnego (sprawiedliwego) sądu.

5.

Powróćmy do danych DGP.

75% wyroków karnych wydawanych przez sądy jest traktowana co najmniej pobłażliwie przez sądy wyższej instancji.

Niestety, zasada „Polacy, nic się nie stało”, obowiązuje także w sądach.

No bo jaka to szkoda, skoro człowiek nie idzie siedzieć?

A orzeczona grzywna zasili przecież budżet.

29 08 2012