Wolne związki zawodowe,gdzież one się podziały?

Duda zagrzmiał coś o demokracji,ale gdzie On ją widział?

 Polski zryw narodowy jakim niewątpliwie było powstanie "NSZZ Solidarność"trwał bardzo krótko.

Jak pamiętamy był stan wojenny,przymusowa emigracja najlepszych ludzi tamtego okresu,tzw.okrągły stół gdzie przyklepano mogiłę z napisem "Solidarność".Dla społeczeństwa pozostała nadzieja,że będzie lepiej,uwierzono.

Jednak siły,które w pamiętnych sierpniowych dniach nie zostały omal pokonane,wyciągnęły dla siebie daleko idące wnioski i przestrogi na przyszłość.Postanowiono nigdy więcej nie dopuścić do sytuacji utraty kontroli nad tak ważnym i bogatym krajem jakim niewątpliwie mogłaby być Polska,dla "nich" oczywiście.Nikt nawet nie pomyślał o ogóle społeczeństwa i Jego przyszłości."My nie ruszamy waszych,Wy nie ruszacie naszych".

Bardzo ważnym filarem podtrzymującym obecny oligarchiczno-patologiczny stan rzeczy była całkowita kontrola nad powstałymi związkami zawodowymi,nie chodziło jednak o restrykcje,jeno o utworzenie takich rozwiązań prawno-społecznych,aby zminimalizować wpływ związkowców na decyzje ważne dla każdego pracującego Polaka.

Utworzyła się taka oto przestrzeń gdzie miejsca dla wolnych związków zaczynało być coraz mniej.

Dziś w firmach prywatnych założenie organizacji związkowej jest prawie niemożliwe.Każdy kto tego próbował wie doskonale czym takie działania skutkują.Represje,mobbing,utrata posady i wiele wiele innych min czeka na odważnych chcących utworzyć to,za co oddawano życie tak niedawno.Pozostały silne organizacje w nielicznych molochach państwowych,działające w miarę skutecznie,ale tylko na własnym podwórku i do czasu pierwszej prywatyzacji.Krążą również legendy o zarobkach przywódców związkowych w tych molochach.

Jest oczywiście organizacja ogólnopolska,krajowa.Za czasów Śniadka w "Solidarnośći"dostrzegano zbytni wychył w kierunku PIS,czy jednak rzeczywiście tak było,czy to tylko propaganda,każdy niech odpowie sobie sam.Dziś interesuje Nas bardziej obecny przywódca i jego działalność na rzecz pracownika.Od momentu objęcia głównego fotela przez pana Dudę, mam nieodparte wrażenie,że coś przestawiło się o 180 stopni,że coś jest tylko po to,aby destruktywnie wpływać,wręcz tłamsić w zarodku,każdy przejaw obywatelskiego buntu i niezadowolenia.Najlepszym przykładem jest dramatyczne okupowanie budynku Sejmu po zmianie ustaw emerytalnych,gdzie jak pamiętamy po kilku godzinach pogawędek związkowcy musieli udać się na zasłużony wypoczynek,jak to ujął jeden z blogerów"musieli pójść obejrzeć dobranockę".

Nie chcę porównywać tej para-akcji do tego jak Europa reagowała w ciele własnych związków zawodowych na podnoszenie wieku emerytalnego.Bynajmniej nie chodzi o epatowanie zamieszek ulicznych jakie masowo miały miejsce we Francji czy Anglii,po prostu walka o ludzki wymiar wieku emerytalnego powinna być dla normalnego związku zawodowego starciem o wszystko.Przegrana dyskwalifikuje przywódców związkowych do pełnienia funkcji kierowniczych w takich strukturach,co najwyżej mogę doradzić zapsanie się do PO lub PSL.

W swojej burzliwej historii ruch związkowy przeszedł również przez ścieżkę zdrowia utworzoną przez niezapomniany team:Buzek-Krzaklewski.Wejście smoków ze związków na ówczesną scenę polityczną skutkowało całkowitym wręcz brakiem zaufania ludzi do tego typu struktur,ach był jeszcze sukces reformy emerytalnej,gdzie obiecywano wieczne wczasy po zakończeniu kariery zwodowej.Jednak karierę zrobił tylko twórca tej inicjatywy pan prof.Buzek.

I tak oto jesteśmy świadkami powolnej degrengolady "NSZZ",struktury o którą walczono na śmierć i życie w Kopalni "Wujek"oraz wielu innych miejscach bardziej lub mniej zapomnianych.Dzisiejszy krzyk przewodniczącego Dudy jest już tylko próbą wołania niemego aktora na scenie opuszczonej przez społeczeństwo widzów.