Palikot i masoneria – odsłona druga

Palikot coraz częściej manifestuje publicznie, że wyznaje doktrynę masonerii. Jego „antyklerykalizm” to również manifestacja ducha Rewolucji Francuskiej tak charakterystycznego dla masonerii rytu francuskiego.

A oto stosowny fragment mojej książki „Masoneria polska 2012”

1.     Janusz Palikot – dostrajanie wprost masońskie – kabała

Punktem wyjścia dla masonerii jest, jak to już tutaj pisałem, doktryna religijna kabały, którą masoni nazywają prareligią[1].

Na wielu zdjęciach Janusz Palikot występuje z czerwoną opaską na lewym nadgarstku (w różnych jej wersjach). Taką opaskę (stanowiącą w tym wypadku pasek do zegarka) miał, między innymi, na bilbordach, które dotyczyły emerytur i pojawiły się na ulicach Warszawy w kwietniu 2012 r.

Zajrzyjmy do Internetu i wstukajmy w wyszukiwarkę hasło „czerwona opaska”.

I tak np. na „Ezoforum” znajdujemy wątek pt. „Czerwona nitka – kabała”. Oto jeden z przykładowych wpisów: „Czerwoną nić nosi się wokół lewego nadgarstka, gdyż w Kabbalah lewą rękę uznaje się za rękę przyjmującą zarówno na poziomie ciała jak i na poziomie duszy. Poprzez noszenie nitki na lewym nadgarstku, możemy uzyskać żywe połączenie z ochronnymi energiami. Czerwona nitka (Red String) chroni nas przed wpływem złego oka, które jest bardzo potężną negatywną siłą. Odnosi się ono do nieprzyjaznych spojrzeń, które czasem kierowane są w naszym kierunku przez otaczających nas ludzi. Zazdrosne oczy i złe spojrzenia oddziaływają na nas powstrzymując nas od zrealizowania naszego pełnego potencjału w każdym aspekcie życia”[2].

Czerwoną nitkę na przegubie ręki noszą kabaliści. To nici Racheli. Na „Forum ezoteryc” czytamy: „Czerwona nić była używana od wielu wieków. Owijano nicią dookoła grób Racheli w Izraelu, cięto na kawałeczki i talizman ochronny był gotowy. Wierzono, że to Rachela za pomocą nici opiekuje się osobą, która ją posiada. Ale nie tylko. Także niektóre bardzo przesądne osoby wiążą nitkę, lub czerwoną wstążkę dziecku na przegubie dłoni”[3].

Z forum „Zapytaj” można się dowiedzieć: „Czerwona Nić Racheli – Jest to wedle bulwarowych mediów rozpoznawany na całym świecie symbol adeptów i adeptek studiujących kabałę, który przynosi szczęście w miłości. Wiąże się ją na lewym nadgarstku. Jej zadaniem jest nie pozwolić złemu na czynienie szkód osobie, która ją nosi. tyle znalazłam. A Kabała – to coś związanego z mistyką Żydowską. Niektórzy traktują ją jako religię, a nitkę noszą wyznawcy Kabały”[4].

Z „Forum ezoteryki i rozwoju” dowiadujemy się, że taka czerwona opaska chroni, w świetle wierzeń kabały, przed demonami i „złym okiem”[5].

Czerwona opaska na lewej ręce staje się ostatnio modna wśród niektórych polskich celebrytów. Pisze już o tym nawet „Fakt”: „Czerwona nitka jest symbolem kabały należącej do szkoły judaizmu. Taka samą nosi Madonna. Od dawna wiadomo, że Madonna wyznaje kabałę. Podobnie jak Demi Moore i David Beckham. (…) Za kabałę uważa się filozoficzno-mistyczną szkołę judaizmu, która polega na rozwoju duchowym, wyższym poznaniu świata i Stwórcy. Kabaliści zaczytują się w świętych księgach przybliżających ich do szczęścia wiecznego, zrozumienia prawd rządzących światem materialnym i duchowym”[6].

A może Janusz Palikot nie przywiązuje wagi do magicznego i religijnego znaczenia czerwonej opaski i tylko płynie z prądem celebryckiej mody?

Może to tylko taki czerwony pasek do zegarka? Dlaczego jednak na wielu zdjęciach nie widać zegarka, a widać samą czerwoną opaskę? Poza tym kto nosi zegarki na czerwonych paskach do garnituru? Czy ta czerwień i to w takim kontekście jest przypadkowa?[7].

A może jednak Palikot publicznie manifestuje: „Jestem kabalistą”?

Czy nie jest, jak pisaliśmy o tym w pierwszym rozdziale, członkiem masońskiej Komisji Trójstronnej?

Czy na swoim blogu nie odwołuje się, o czym piszę w tym samym rozdziale, do satanistycznego guru i okultystyGeorgija Gurdżijewa?

Czy wreszcie nie identyfikuje się z masońską kabałą w wielu swoich wypowiedziach?

Kabała wyrasta, przede wszystkim, z tajnej religii greckich, pogańskich elit – orfizmu, którego jednym z czołowych reprezentantów jest Platon. Stąd jednym z jej istotnych elementów jest wiara w reinkarnację. Kabała, na późniejszym etapie swojego rozwoju (a za nią masoneria), odwołuje się też do hinduizmu. Na najwyższych stopniach masońskiego wtajemniczenia podstawowe „dogmaty” hinduizmu stają się podstawowym punktem odniesienia[8].

2.     Janusz Palikot – dostrajanie wprost masońskie – reinkarnacja

W styczniu 2012 roku ukazuje się w „Gazecie Wyborczej” wywiad z Palikotem. W wywiadzie tym mówi on: „Jeśli jednak już do tego dochodzi i powstaje ciąża, która jest niechciana, to osobiście wierzę w to, że dusza wybiera gotoweciało i że to się dzieje dopiero po urodzeniu. Jest to jednak kwestia metafizyczna i tu nauka niewiele pomoże. Przestrzegam też przed uznawaniem, że aborcja nie nakłada żadnych duchowych ciężarów na tego, kto to robi. Taka decyzja ma charakter duchowy, jest problemem tej osoby i jej sumienia, a nie ustawy. (…) W kwestii początku życia człowieka blisko jestem platonizmu lub hinduizmu. Sądzę, że dusza wielokrotnie wraca na ziemię w postaci różnych ciał i że w tym sensie jest nieśmiertelna i nie ginie razem z ciałem, a to oznacza, że problem aborcji jest problemem ciała, a nie duszy”[9].

3.     Janusz Palikot – dostrajanie wprost masońskie – Ayurvedy

W internetowym wydaniu „Super Expressu” można zobaczyć zdjęcie Palikota wychodzącego z buddyjskiego centrum Ayurvedy. Centrum założyła Izabella Demozzi, specjalistka między innymi od jogi, pranaymy, kryia. W centrum tym pracuje, między innymi, Janusz Zemła „mistrz bioenergoterapii i radiestezji”. W centrum stosuje się techniki „z pogranicza wiedzy psychologicznej i duchowej”. Filozofia centrum bazuje na „odwiecznej wizji wszechświata jako energetycznej manifestacji wszelkiego istnienia”[10]

Misją Ayurvedy jest: „Stworzenie pomostu dla antycznej wiedzy wedyjskiej i nowoczesnych technik, na drodze powrotu do pełnej harmonii każdego wędrowca. Dbałość o czystość przekazu myśli ajurwedyjskiej oraz towarzyszących jej praktyk prewencji i uzdrawiania. Zapewnienie jak najlepszych sposobów powrotu do pełni zdrowia w ciele fizycznym, mentalnym i duchowym, poprzez wykorzystanie ajurwedyjskich metod oczyszczania i regeneracji organizmu, jak też innych technik przywracających harmonię na każdym polu ludzkiej egzystencji”[11].

„Naszym celem – czytamy na stronie internetowej centrum Ayurvedy – jest stworzenie środowiska wypełnionego miłością, radością, zrozumieniem, akceptacją, w którym każdy odnajdzie przestrzeń dla swojego własnego procesu uzdrawiania i powrotu do pełnej harmonii”[12].

Czy nie jest to, tak przypadkiem ta sama – dokładnie tak samo rozumiana „harmonia”, o której mówi Rybicki? Czy cel i misja nie są łudząco podobne? Rybicki twierdzi przecież, że tą jego „harmonię” można uzyskać stosując jedną ze 113 metod „Wschodu”.

Czy zatem Rybicki, Krauze, Palikot nie „nadają” dokładnie na tych samych falach? Czy jest to przypadek czy efekt współpracy?

A oto spis treści książki