Niemcy Nazistowskie naszkicowany KROKODYL… Winstona Churchila!

"[…] PARTIA, moi przyjaciele, zawsze odgrywała ważną rolę w polityce. Więzy partyjne uważano za honorowe i nikt nie mógł wątpić, że gdy skończy się wojna z Niemcami i zniknie bezpośrednie niebezpieczeństwo dla naszego kraju, które doprowadziło do utworzenia koalicji, powstaną konflikty lojalności. Nasi socjalistyczni i liberalni przyjaciele zostali więc zmuszeni do postawienia partii ponad krajem. Oni odeszli, a my musimy ponosić ciężar odpowiedzialności wobec narodu.". "[…] Ja będę kandydatem konserwatystów i narodu. Inni mogą nazywać siebie narodowcami albo narodowymi liberałami; ci którzy poprą nas w dniu wyborów, powinni raczej głosować za rządem narodowym niż na partię.". ZARAZ PO WOJNIE nie udało się, ale w roku moich urodzin (1951.) Winston Churchill wrócił do władzy 🙂 Takie książki jak "Winston Churchill – WIZJONER" są ciekawe i inspirujące, aż do wyczerpania nakładu.

 

Polecam tę książkę – "Niesforne Dziecię Gutenberga".

 

* merlin.pl/review/reviewer/27954388.html

 

"[…] Winston Churchil był najbardziej elokwentnym, najbardziej ekspresyjnym mężem stanu swoich czasów; był zarówno mistrzem, jak i niewolnikem języka angielskiego. Jego niezwykłą karierę można uznać za wspaniały i górnolotny monolog. Dzień w dzień i noc w noc wyrzucał z siebie nieprzebrany, wzburzony strumień słów i zdań – inspirując, nqapominając, przekonując, wzruszając, przymilając się, gromiąc, tyranizując i wzbudzając wściekłość. Na spotkaniach prywatnych czy wystąpieniach publicznych, na zebraniu gabinetu albo w Izbie Gmin, w samochodzie, na okręcie, w pociągu czy samolocie, w jadalni, salonie, sypialni czy w łazience – strumień oratorski nigdy nie ustawał.  Książki, artykuły, dokumenty rządowe i niezliczone notatki są dosłownie najbardziej elokwentnym świadectwem jego nieprzebranych, niewyczerpanych zasobów słownych, cudownej retorycznej pomysłowości i nieustającej miłości do języka. Od chwili wyboru do Izby Gmin w 1900 roku do ostatnich dni pełnienia funkcji premiera w roku 1955 można powiedzieć, że nigdy nie brakło mu słów.".

 

* www.google.pl/imgres

 

Sir David Nicholas Cannadine brytyjski historyk (rok starszy ode mnie – A.B.) nie szczędzi Winstonowi Churchillowi zasłużonych pochwał. Cenię sobie jego wybór mów z wystąpień brytyjskiego polityka opublikowany, przed dekadą, pod tytułem "Krew, znój, łzy i pot – sławne mowy".

 

•  

 

* www.google.pl/imgres

 

"[…] W latach 1900 – 1955, zdaniem tego badacza, wygłaszał (Churchill – A.B.) przeciętnie jedno przemówienie tygodniowo.".

 

Zdecydowanie mniej wiemy o tym jak Winston Churchill posługiwał się w polityce inną umiejętnością – rysowaniem.

To narzędzie perswazji podczas rozmów i rokowań czeka na odkrywcę…

 

Dla potrzeb tej notki przywołam jeden z zapamiętanych przykładów z życia polityka…

 

* www.teslasociety.com/harriman.htm

 

 

"[…] Za każdym razem, kiedy któryś z rozmówców wygłaszał jakąś opinię, Stalin zajmował stanowisko wręcz przeciwne z otwartą szorstkością, graniczącą z zuchałością. Jego oświadczenia byly w takim na przyklad stylu: Nie można wygrać wojny, jeśli ktoś boi się Niemców i nie ma odwagi ponieść ryzyka.