Codzienna celebracja ZABÓJSTWA BOGA

Koronka do Bożego Miłosierdzia
Śpiewana, odmawiana , klepana , rzadko podlega refleksji innej niż samo miłosierdzie. W pozornie prostej formułce skrywa się straszliwe przesłanie niosące wielką łaskę i niepojętą moc.

Człowiek składa ofiarę z Boga . Chwilowy kapłan czy tylko zwykły kat ?

Ojcze przedwieczny ofiaruję CI Ciało i Krew ………

Ofiara z ciała i krwi to nic innego jak akt ZABÓJSTWA BOGA . Jest to na domiar wszystkiego  akt ofiarny czyli  rytualny dokonany moją ręką.  Ofiaruję Ci Ciało i Krew, przybijam gwoździami do krzyża, przebijam nogi i ręce. Ten którego przebijam jest już potwornie zmasakrowany cierpi,  jest żywy , naznaczony  czapą korony wbijającą długie kolce w Jego  głowę. A jednak wszystko to robię ja bo ja składam ofiarę. Czynię to na moje ręce i  na moją wolę na moją duszę. Wchodzę w związek  z ofiarą….

Znam Jego Pochodzenie i miłosierdzie bo wszystko co uczynił naznaczone jest  dobrocią i robi to dla mnie a jednak to ja teraz stoję nad Nim i wiem, że cierpi bardziej bo swoją wyrafinowaną nieprzejednaną postawą i tymi czynami  teraz odbieram mu Duszę i Bóstwo ranię  to co Najwspanialsze. …

Wiem o jego miłości i robię to dalej. Wynoszę Go na pokaz, ustawiam ten krzyż powiększam cierpienia, dopełniam ofiary  i patrzę na moje dzieło , stoję przed Nim oko w oko . Moja wola ale i prawo , nakazy i religia są po mojej stronie. Dopełniłem wyroku prawa tego świata dla "przestępcy"  , dopełniłem woli rady kapłanów dla "grzesznika" , jestem wyznaczony z woli Boga.  Przyjmuję dane mi „kapłaństwo” , składam Świętą Ofiarę  choć… nie jestem kapłanem, lecz…

Ostatni cios włócznią, pewny głęboki całkowicie zabójczy i wreszcie oddaję co Boskie Bogu …zmasakrowane Ciało i sponiewieraną Duszę …. Najmilszego Syna Twojego a Pana naszego Jezusa Chrystusa na przebłaganie za grzechy nasze i całego świata

Boże stworzenie w prawdziwej naturze i „chwale”

Nie stało się przecież nic , Bóg jest Miłosierny ochroni  gdy grozi niebezpieczeństwo, wybaczy gdy złamię przepis prawa, obsypie dobrodziejstwami gdy o nie poproszę…..

Co się stało ? Coś się stało , że groza , zgroza że strach ? Cokolwiek …wystarczy cokolwiek…

Jak szaleniec , jak niezbyt rozgarnięte dziecko zapominam o tym co przed chwilą uczyniłem biegnę i chowam się ZA KRZYŻ , kryję się pod jego ramionami. Nic z "kapłaństwa" nic z aktu i dominacji przemocy , tryumfu władzy praw i religii ,nakazów ludzi i zasad ….

Amnezja , małość i nicość  WOŁAM TYLKO z całej siły MIEJ MIŁOSIERDZIE DLA NAS i CAŁEGO ŚWIATA !!!

W odpowiedzi na bezmiaru najczystszej esencji człowieczego  szaleństwa, na rany zadawane z premedytacją i świadomie , nadchodzi ŁASKA MIŁOSIERDZIA.

Człowiek po prostu musiał tę łaskę otrzymać inaczej nie miałby szansy by trwać jako stworzenie pomieszane i przez poddanie złu niemal szalone,  lecz jako dzieło Boga też wskazane , wybrane , wezwane i co nie pojęte rzeczywiście zrealizowane aż  do najwyższego aktu świętości.

Tylko czy …dostąpię łaski czy po nią sięgnę ponad czasem i zdarzeniami…?

Czy pracowicie wbijając gwoździe nie przegapię chwili wołania o miłosierdzie…. ?

Czy stojąc  przed „swoim"  dziełem, trofeum, przed krzyżem nie przegapię chwili wylania łaski miłosierdzia…..  ?

Czy wreszcie gapiąc się jako oprawca w oczy  Ofiary nie przegapię chwili by w porę skulić się pod łaskawymi  ramionami krzyża i  klęknąć w jego bezpiecznym cieniu ?