Referendum o uwolnienie referendum

Jak przerwać to błędne koło? Jak spowodować żeby historia z odrzucaniem wniosku o referendum ciągle się nie powtarzała, jak ma to miejsce dotychczas?

Myśl o tym postulacie powstała z inspiracji postem „Naród na kolanach” w którym autor słusznie wykazuje ubezwłasnowolnienie społeczeństwa, wyrażające się faktycznym pozbawieniem bezpośredniego wpływu na władzę poprzez referendum. Obecnie niezależnie od ilości podpisów, po przekroczeniu wymaganego ich progu, można jedynie osiągnąć rozpatrzenie przez Sejm wniosku o referendum. A ten zwykle odrzuca „głos ludu”, zaś listy z podpisami obywateli troskliwie wiesza w sejmowej ubikacji, żeby się nie zmarnowały.

 Tutaj występuje też ciekawa sprzeczność. Bo sama idea referendum jest właśnie potrzebą bezpośredniego wyrażenia woli ludu, i właśnie to co ma w swoim założeniu być bezpośrednie, podlega jak najbardziej pośredniemu zezwoleniu.

 Jak przerwać to błędne koło? Jak spowodować żeby historia z odrzucaniem wniosku o referendum ciągle się nie powtarzała, jak ma to miejsce dotychczas?

 Otóż rozwiązanie jest proste ale najpierw o przyczynie trwania w tym błędnym kole.Nie możemy się wyrwać z tej pętli, bo stawiamy wnioski o niewłaściwe referendum, pozwalające stosunkowo łatwo uzasadnić jego odrzucenie za pomocą kontrolowanej polityki i mediów.

 Postawmy wniosek o referendum w sprawie automatycznego zarządzania go po zebraniu odpowiedniej ilości podpisów, a tym samym wniosek o pozbawienie Sejmu kontroli nad zarządzaniem referendum.

 Dlaczego uważam ten właśnie wniosek za rozwiązanie problemu? Z prostej przyczyny, bo w tym przypadku Sejm musiał by jasno pokazać czym naprawdę jest. Czy ciałem służącym demokracji, czy też jej faktycznym przeciwnikiem. Odrzucając taki wniosek Sejm przyzna, że i owszem jest powołany przez naród, ale nie dla wyrażania jego woli.

 Tym razem wniosek nie pójdzie na marne nawet jeżeli zostanie odrzucony, bo Sejm przynajmniej pokaże swoją prawdziwą twarz i przynajmniej będzie wiadomo w jakim ustroju żyjemy.