Na marginesie ostatnich wydarzeń w sprawie śmierci Madzi

Na ile ludzie, którzy piszą w sieci lub wypowiadają w mediach swoje komentarze do konkretnych spraw, sami byli w takiej sytuacji, jak taka, którą komentują?

 W najbardziej trudnych i nagłaśnianych medialnie sprawach, dotyczących zachowań ludzi, które nas poruszają, bulwersują i wywołują powszechne reakcje ich obserwatorów, zastanawia mnie pewien aspekt.

Na ile ludzie, którzy piszą w sieci lub wypowiadają w mediach swoje komentarze do konkretnych spraw, sami byli w takiej sytuacji, jak taka, którą komentują?

Każdy dramat ludzki jest indywidualny, niepowtarzalny, choćby nie wiem ile podobnych wydarzyło się dawniej, czy niedawno.

Każdy dramat ludzki informuje nas też o tym, że są jakieś przyczyny natury ogólniejszej, które możemy cytować jak z rękawa, kiedy „COŚ TAKIEGO” się wydarza.

Chętnie wtedy szukamy winnych. Najlepiej, żeby byli daleko, poza nami, poza naszymi komentarzami.

Każdy, kto jest w jakiejś traumie swoich doświadczeń indywidualnych, czytając reakcje tych, którzy nie doznali, nie przeżyli tego samego, lub podobnego doświadczenia, a wygłasza swoje sądy i osądy, zastanowi się wielokrotnie, czy wołać o pomoc, kiedy jest u kresu swoich możliwości.

Swoich indywidualnych możliwości.

Nie zawoła wtedy o pomoc, o wsparcie o wskazówki, jak można je rozwiązać.

Oszustwo mamy Madzi w sprawie „szukania jej córki i oddania jej przez ‘porywacza’”, bo BYŁA jej perełką, [kiedy jeszcze my nie wiedzieliśmy, że Madzia nie żyje, a matka to wiedziała i tak o Madzi powiedziała, że jej już nie ma] przeżyłam bardzo. I nie chodzi o to, że mam podobne doświadczenia do tej mamy.

Za to doświadczyłam oszustwa. Oszustwa na najwyższym diapazonie przeżyć związanych ze śmiercią.

„Ja się nie skarżę na swój los”, jednak trudno mi czytać te „ekspertyzy”, jak to winni są ci lub tamci.

Najogólniej [jak to ja] powiem – są Kaci, są Ofiary i strasznie trudno jest odróżnić jednych od drugich.

Za to wyroki w komentarzach są  mocą silniejszą, niż każdy Sąd.

W każdej sprawie 'zaistniałej’ w sieci są wyroki …

Smutek, jeden wielki smutek.