Akcja T4 – Niemiecka eugenika 2012

Zabójstwa osób przebywających w szpitalach psychiatrycznych i przytułkach obywałaby się w tajemnicy, a akcja ta nosiła kryptonim „Program T4” – nazwa operacji była odniesieniem do adresu Kancelarii Rzeszy przy Tiergartenstrasse 4,

 http://en.wikipedia.org/wiki/Action_T4

"Szanowna Redakcjo.
Dziękuje za zainteresowanie tragedia mojego syna.(…) Historie takie jak ta dot. mojego syna, są w Niemczech nagminne. Niemcy pobudowali w ostatnich latach setki wiezień, w których zamykani są, nie jak by to się wydawało przestępcy , tam zamyka się ludzi chorych, niebezpiecznych politycznie, ludzi którzy narazili się władzy, ludzi starych itp.
W takich „Klinikach – wiezieniach“ np w 2009 zostało "wyprawionych na drugi świat" 350.000 ludzi.  

Nie wiem czy jest to niemiecka mentalność bo przecież zupełnie tak samo zaczęło się za czasów Hitlera. Najbardziej przykre jest to, ze nikt nie chce w to uwierzyć ani w Niemczech ani poza granicami Niemiec. Zwróciłam się do wielu instytucji najpierw w Niemczech ( ministerstwo zdrowia przy Bundestagu, ministerstwo spraw socjalnych w Hessen, ministerstwo spraw wewnętrznych w Hessen, wydział ds praw obywatelskich, oraz licznych organizacji rzekomo zajmujących się obroną praw człowieka) bezskutecznie. Następnie zwróciłam się w sprawie syna do instytucji zagranicznych takich jak Trybunał sprawiedliwości w Strasburgu , Urząd ds obrony praw człowieka przy parlamencie europejskim skarga nr 18-2012 KRW, międzynarodowej organizacji ds ochrony praw człowieka w Ameryce i w Niemczech. Zwróciłam się tez do Polskich Urzędów np Konsulat Generalny w kolonii, Biura Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych w Warszawie itp

/nazwisko i adres do wiadomości redakcji/

Kiedyś w bestialstwa Niemców tez nikt nie wierzył !!!

Co się za tym wszystkim kryje?, dlaczego akceptuje taki stan rzeczy rząd niemiecki ?.
Proszę przypomnieć sobie historię czasów hitlerowskich. Wtedy również był kryzys gospodarczy, Wiezienia – tzw kliniki psychiatryczne – tak samo jak lekarze tam zatrudnieni, być może również prokuratorzy, sędziowie wspierani są finansowo przez przemysł farmaceutyczny.

Wg publikacji które można znaleźć w internecie, badania naukowe dot. neuroleptyków przejął przemysł farmaceutyczny,do tego celu wykorzystując ludzi zamkniętych w „psychiatrykach”. Te lekarstwa są szkodliwe, niszczą komórki mózgowe o czym wszyscy wiedza.
W 26 przebadanych przez nas przypadkach naruszania praw człowieka, było 6 przypadków uzależnienia, na 20 osób z problemami psychicznymi 17 osobom zaaplikowano na stale neuroleptyki . U 12 została stwierdzona paraidalno- halucynogenna schizofrenia, gdzie tylko 2 osoby były w rzeczywistości chore na schizofrenie i tylko ci pacjenci powinni być leczeni neuroleptykami.
Z powodu fałszywej diagnozy – najczęściej diagnoza „schizofrenia” – osoby te były niewłaściwie leczone a następnie wydawane były dyskryminujące je opinie rzeczoznawcze, które doprowadzały do zrobienia z tych osób „ofiar psychiatrii”. W stosunku do tych osób zostały popełnione następujące naruszenia praw człowieka:
1. uszkodzenie ciała poprzez aplikowanie niewłaściwych lekarstw,
2. narażenie tych osób na cierpienia psychiczne i fizyczne spowodowane psychofarmakologiami i niewłaściwą terapia
3 pozbawienie wolności spowodowane przymusowym zamknięciem w „psychiatryku”
4.Zmuszanie do pobierania lekarstw poprzez bicie itp
5. uzależnianie od lekarstw i narażanie na przeprowadzanie odwyków – cierpienia nie do zniesienia

dalsza cześć w oryginalnej wersji niemieckiej Eva Schwenk:“ Błędna Diagnoza prawa“                       

W Polsce jest dokładnie tak samo, gdzie kończy się sprawiedliwość, zaczyna się „psychuszka”. Europa to jeden organizm !!!. Tego organizmu nie należy leczyć neuroleptykami. 

Stanisław Różański po wygranej w Trybunale, próbował wyegzekwować swoje prawa rodzicielskie, oprócz zasądzonego odszkodowania, chciał również odnaleźć syna.
Aby nie osiągnął zamierzonego celu, zadbał system. Stanisław stał się osobą bezdomną, bez środków do życia, Zasądzone odszkodowanie spoczywa na koncie depozytu sądowego. Dziś już nikt nie słucha jego skarg, nie czyta wniosków. Człowiek będący częstym pacjentem szpitali psychiatrycznych, nie może wykonywać czynności prawnych. Adwokaci kosztują, a Stanisław nie posiada na to środków.

Z TYCH PRZYCZYN TRYBUNAŁ
1. Uznaje, większością pięciu głosów przeciwko dwóm, że doszło do naruszenia artykułu 8 Konwencji;
2. Uznaje, większością pięciu głosów do dwóch
(a) pozwane Państwo ma wypłacić skarżącemu w terminie trzech miesięcy od dnia, w którym wyrok stanie się prawomocny zgodnie z artykułem 44 § 2 Konwencji, EUR 8,000 (osiem tysięcy euro) z tytułu szkody niemajątkowej , Które będą przeliczone na walutę krajową pozwanego państwa według kursu obowiązującego w dniu wyroku, plus jakikolwiek podatek, jaki może być nałożony;
(b) że od upływu wyżej wymienionych trzech miesięcy do dnia uregulowania należności zwykłe odsetki będą płatne od powyższej kwoty po kursie równym marginalnej stawce kredytowej Europejskiego Banku Centralnego w okresie zwłoki plus trzy punkty procentowe;