Wonią pól sycona

Renezja Renata Grześkowiak

Już obiadem pachnie pod strzechą,
z pola wracają żniwiarze,
a ja mieszczuch – przyglądam się temu
i marzę…

Z cembrowin studni ciągnie chłód i echo
skrzypiąc dostojnie żuraw nań się chyląc
siły doń trzeba – jest i chętny młodzian
by dobyć wody – z rumianą Marylą…

Wędruje na talerzach na stoły kwaśnica
i do strawy siadają utrudzeni żeńcy
pajda chleba jest lepsza niźli manna z nieba
i o niczym innym marzyć nie chcę więcej…

Dopomóż marzeniom – otwórz okiennice,
ruszaj w rośne łąki i nasienne trawy
– zarobisz do zmierzchu na diament spokoju
– warto czasem uczciwie zakasać rękawy.

………………………………………………………………

Już obiadem pachnie pod strzechą,
z pola wracają żniwiarze,
a ja mieszczuch – przyglądam się temu
i marzę…marzę…