ale nie w Unii Europejskiej.
Małe jest piękne… Tak twierdził Ernst Friedrich Schumacher, zaś wcześniej Ludwig Erhardt uznał słusznie, że potęgę gospodarczą państwa oprzeć należy na inicjatywie malutkich.
Dzisiaj, czyli 4 grudnia zaczynają obowiązywać w całej UE trzy unijne rozporządzenia z 21 października 2009 r. o numerach 1071,1072,1073/2009/UE, znane pod nazwą pakiet drogowy. Przyjęte rozwiązania w sposób wyraźny promują wielkie firmy przewozowe zorganizowane w formie spółek handlowych, zaś w tle widać rękę lobbystów ze sfer bankowo-ubezpieczeniowych, audytorsko-księgowych oraz wszechwładną biurokrację.
„Pełne utworzenie wewnętrznego rynku transportu drogowego opartego na uczciwych zasadach konkurencji wymaga jednolitego stosowania wspólnych zasad określających dostęp do zawodu przewoźnika drogowego rzeczy lub osób, zwanego dalej „zawodem przewoźnika drogowego”. Te wspólne zasady przyczynią się – w interesie przewoźników drogowych, ich klientów i całej gospodarki – do podniesienia poziomu kwalifikacji zawodowych przewoźników, racjonalizacji rynku, poprawy jakości świadczonych usług, a także do zwiększenia bezpieczeństwa drogowego. Ułatwią one również przewoźnikom drogowym skuteczne korzystanie ze swobody przedsiębiorczości.” 1/
Feudalizm z systemem cechowego dostępu do poszczególnych zawodów nie jest przebrzmiałą przeszłością . Dzisiaj właśnie odrodził się na nowo pod auspicjami urzędników UE nowy cech i nowy zawód – przewoźnik drogowy.
By móc go wykonywać trzeba będzie uzyskać uprawnienia do wykonywania działalności przewozowej, czyli uzyskać zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika drogowego oraz licencję wspólnotową.
Wydanie licencji obwarowane zostało spełnieniem całego szeregu warunków, spośród których najważniejsze to posiadanie
1/ odpowiednich kompetencji zawodowych
2/ dobrej reputacji
3/ sytuacji finansowej
4/ pojazdów
5/ siedziby
6/ bazy eksploatacyjnej.
Przedsiębiorca, jeśli sam prowadzi firmę musi posiadać certyfikat kompetencji zawodowych w przeciwnym wypadku musi zatrudnić osobę zarządzającą, do której obowiązków będzie należeć wykonywanie zadań związanych w szczególności:
• z utrzymaniem i konserwacją pojazdów,
• ze sprawdzaniem umów i dokumentów przewozowych,
• z podstawową księgowością,
• z przydzielaniem ładunków lub usług kierowcom i pojazdom, oraz
• ze sprawdzaniem procedur związanych z bezpieczeństwem.
O wyznaczeniu osoby do zarządzania transportem należy poinformować organ wydający zezwolenie na wykonywanie zawodu przewoźnika.
Dodatkowym wymaganiem dla osoby zarządzającej operacjami transportowymi, którą łączy z przedsiębiorcą umowa cywilno-prawna ma być:
- zamieszkanie na terenie wspólnoty
- spełnianie wymagań w zakresie dobrej reputacji i kompetencji zawodowej
- sprecyzowanie w umowie zadań, które ta osoba ma wykonywać w sposób rzeczywisty i ciągły,
- określenie zakresu obowiązków związanych z funkcją zarządzającego transportem,
- zagwarantowanie niezależności tej osoby od kontrahentów przewoźnika,
- ograniczenie liczby przedsiębiorstw, w których ta osoba zarządza transportem do 4,
- ograniczenie floty pojazdów, którymi ta osoba zarządza we wszystkich przedsiębiorstwach do 50.
Jednak najważniejszą sprawą jest siedziba, w której prowadzi działalność oraz przechowuje dokumenty księgowe, akta dotyczące pracowników, dokumenty zawierające dane na temat czasu prowadzenia pojazdu i odpoczynku oraz wszelkie inne dokumenty, do których dostęp musi mieć w każdej chwili właściwy organ, aby sprawdzić, czy spełnione zostały warunki dostępu do zawodu przewoźnika.
Poza siedzibą przewoźnik będzie zobowiązany do wykazania, że posiada bazę eksploatacyjną, wyposażoną w odpowiednie urządzenia i sprzęt techniczny umożliwiający prowadzenie działalności związanej z pojazdami w sposób rzeczywisty i ciągły.
Nie mniej ważną sprawą jest to, by przedsiębiorca być w stanie w każdym momencie roku finansowego spełnić swoje zobowiązania finansowe. W tym celu przedsiębiorca wykazuje na podstawie poświadczonych przez audytora lub odpowiednio upoważnioną osobę rocznych sprawozdań finansowych (bilans i rachunek wyników), że co roku dysponuje kapitałem i rezerwami o wartości co najmniej równej 9000 EUR w przypadku wykorzystywania tylko jednego pojazdu i 5000 EUR na każdy dodatkowy wykorzystywany pojazd.
W drodze wyjątku przedsiębiorca będzie mógł wykazać swoją zdolność finansową za pomocą zabezpieczenia, takiego jak gwarancja bankowa lub ubezpieczenie, w tym ubezpieczenie odpowiedzialności zawodowej z jednego lub kilku banków lub innych instytucji finansowych, w tym przedsiębiorstw ubezpieczeniowych, składających solidarną gwarancję za przedsiębiorstwo.
Ciekawe, czy ktoś policzył, ile z tych firm padnie nie będąc w stanie sprostać finansowo konieczności dostosowania się do nowych przepisów? Ile z tych firm nie będzie w stanie spełnić kryterium dotyczącego wykazania się odpowiednią sytuacją majątkową? Ile z tych firm, które nie spełnią wymagań ma czynne umowy leasingowe?
Obecnie w Polsce usługi w zakresie transportu międzynarodowego wykonuje koło 25 tysięcy firm, z czego 80 procent to firmy małe dysponujące od 1 do 20 pojazdów.
W przyszłym roku na pewno będzie ich mniej.
ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 1071/2009 z dnia 21 października 2009 r. ustanawiające wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego i uchylające dyrektywę Rady 96/26/WE