Z testamentu upadłego poety…

My rocznik 72… spragnieni jutra w koszulach z nadziei zszarpanych doszczętnie szarością co dnia… szukamy zachłannie co piękniejszych stron wyblakłej szmaty ideałów   wierząc Stachurze odmawiamy jak modlitwę "Przesłanie…" Herberta i  idziemy "dokąd poszli tamci" i spotykamy: sex… karierę… pieniądze… pieniądze… pieniądze… pieniądze…   a gdy za kilka lat nowa spuścizna swych ojców zapyta nas: Co zrobiliście ze swym gwiazdozbiorem piękna? Czy zapłaczemy łzami z pięciocentówek i odpowiemy: zamieniliśmy go na: sex… karierę… pieniądze… pieniądze… pieniądze… pieniądze… Czy odważy się ktoś odpowiedzieć inaczej?   ale wy szukajcie mimo że blaknie… i idźcie… wy rocznik 73… wy rocznik siedemdziesiąt coś tam… wy rocznik ileś tam coś tam…   i nie bójcie się uwierzyć… jest nas coraz więcej.

My rocznik 72…

spragnieni jutra w koszulach z nadziei

zszarpanych doszczętnie szarością co dnia…

szukamy zachłannie co piękniejszych stron wyblakłej szmaty ideałów

wierząc Stachurze odmawiamy jak modlitwę "Przesłanie…" Herberta

i  idziemy "dokąd poszli tamci"

i spotykamy:

sex… karierę… pieniądze…

pieniądze… pieniądze… pieniądze…

a gdy za kilka lat nowa spuścizna swych ojców zapyta nas:

Co zrobiliście ze swym gwiazdozbiorem piękna?

Czy zapłaczemy łzami z pięciocentówek i odpowiemy:

zamieniliśmy go na:

sex… karierę… pieniądze…

pieniądze… pieniądze… pieniądze…

Czy odważy się ktoś odpowiedzieć inaczej?

ale wy szukajcie mimo że blaknie…

i idźcie…

wy rocznik 73…

wy rocznik siedemdziesiąt coś tam…

wy rocznik ileś tam coś tam…

i nie bójcie się uwierzyć…

jest nas coraz więcej.