Przejdźmy do ataku, to najlepsza obrona

W czasie wojny europejską normą było wystawianie przez okupowane państwa zbrojnych formacji współpracujących z Niemcami i pomaganie im w eksterminacji Żydów. Jedynie Polska robiła odwrotnie – walczyła z okupantem niemieckim i chroniła Żydów. Dlatego trzeba Polskę zakrzyczeć…

Ariel Szaron, były premier Izraela powiedział: „My rządzimy Ameryką i Ameryka o tym wie”. Cóż, pieniądze rządzą światem; pieniądze można robić na wszystkim nawet na Holokauście. Przypominam „Holokaust industry” – książkę prof. Finkelsteina – uczciwego przedstawiciela tej nacji…

Miarą zaniedbań w najnowszej polityce historycznej Polski jest fakt, że całkiem normalni ludzie na zach. już dawno wiedzą, że II WW wywołali Polacy i jeszcze mordowali Żydów. Gorzej, że uwierzyli w te brednie także zachodnioeuropejscy i amerykańscy politycy; Jednak nie wszyscy – prezydent D. Trump – nie.

Także w polityce najlepszą bronią jest atak. Nadmierna grzeczność, wycofywanie się, unikanie zadrażnień – nie prowadzi do niczego dobrego. Premier Netanjahu użył obraźliwego wobec Polski słowa: „Ustawa MUSI być zmieniona”. Powód wystarczający do zerwania stosunków. Takie napastliwe słowa premiera obcego państwa, to prawie casus belli – MUSI przeprosić. Dopiero wówczas można z nimi rozmawiać.

Oczywiście – możliwe jest złe przetłumaczenie. Ale premier Netanjahu zaprezentował jeszcze jedną durną wypowiedź: „Hitler nie chciał wymordować Żydów, tylko chciał ich wygnać”. Obrońca – no, no. Cóż miał ten biedny Hitler począć – MUSIAŁ jednak wymordować – Netanjahju go rozumie.

W Europie – w państwach okupowanych przez Niemcy w czasie II WW powstało blisko sto zbrojnych formacji (często ochotniczych) wspierających Niemców (także w eksterminacji Żydów). Jedynym wyjątkiem była wówczas Polska, która nie wspierała Niemców, lecz broniła Żydów (org. ŻEGOTA). Polacy próbowali powiadomić i namówić Aliantów do przeciwdziałania eksterminacji Żydów. Zofia Kossak-Szczucka i rotmistrz Witold Pilecki (oboje byli w obozie) dramatycznie apelowali o pomoc w tej sprawie. Jan Karski po likwidacji warszawskiego getta rozmawiał bezpośrednio z F. D. Rooseveltem. Ten z miną władcy świata oświadczył, że po wojnie Niemcy będą ukarani, ale w sprawie koniecznej interwencji przeciwdziałającej ludobójstwu – nie zrobił nic.