Jawor, niewielkie miasto położone tuż obok Legnicy (15 km) nad Nysą Szaloną. Miasto znajduje się z dala od bardziej znanych szlaków turystycznych, warte jest jednak nadłożenia drogi choćby tylko z jednego powodu.
Reformacja zawitała do śląskiego Jawora (niem. Jauer) bardzo wcześnie, bo już ok. 1525 r., kiedy to za pozwoleniem katolickiego proboszcza parafii św. Marcina wygłoszono pierwsze ewangelickie kazanie.
Wojna trzydziestoletnia, wojna przede wszystkim religijna, na nowo uczyniła z Jawora wyłącznie katolickie miasto.
Ostatni pastor ewangelicki musiał opuścić miasto w 1629 roku. Wtedy wszystkie miejskie świątynie stały się katolickie. Niespełna 20 lat później, zawierając tzw. Pokój Westfalski (24 października 1648 r.), Szwedzi wymogli na cesarzu austriackim przyznanie luteranom na Śląsku prawa wybudowania trzech świątyń.
Zwane KOŚCIOŁAMI POKOJU stanąć miały w dzisiejszym Głogowie, Świdnicy i Jaworze. Nie dość, że miały być wybudowane poza obrębem murów miejskich, to jeszcze do budowy miało zostać użyte wyłącznie drewno, glina, piach i słoma.
Kościół w Głogowie spłonął w XVIII w., a jego replika w 1945 r. (podczas II wojny światowej Głogów był bardziej zniszczony od Warszawy).
Dlatego dzisiaj możemy oglądać Kościoły Pokoju jedynie w Świdnicy i Jaworze.
Ten drugi, większy, wybudowano zaledwie w ciągu 2 lat. Kamień węgielny położono 24 kwietnia 1654 roku, budowę zakończono zaś 30 września 1655 r.
Poświęcenie świątyni miało miejsce 23 grudnia 1655 roku..
Projektantem budowli był wrocławski architekt wojskowy Albrecht von Säbisch (1610-1688), budowniczym mistrz ciesielski Andreas Gamper.
Zajmujący w przybliżeniu teren 44 m na 25 m kościół może pomieścić ok. 6000 wiernych.
Jednak zmiany, jakie nastąpiły po 1945 roku, spowodowały, że na nabożeństwach bywa ok. 100 osób.
13 grudnia 2001 r. komitet UNESCO podjął uchwałę o wpisaniu Kociołów Pokoju na listę światowego dziedzictwa kultury.
A tak wygląda jaworski Kościół Pokoju oczami niżej podpisanego.
/
..
31.10 2015