STEPAN BANDERA KAT NARODU POLSKIEGO

Stepan Bandera urodzony 01.01.1909 r. w Polsce we wsi Uhrynów Stary, powiat kałuski, woj. Stanisławowskie, zginął zamordowany przez NKWD, 15 października 1959 r. w Monachium RFN. Przywódca nazistowskich ukraińskich nacjonalistów w Polsce OUN-UPA agentury hitlerowskiej w Polsce finansowanej przez wywiad niemiecki a także moskiewski Komintern. Agent niemiecki w Polsce o pseudonimie „Siryj” a także „Małyj, Baba, Orski” odpowiedzialny za ludobójstwo Polaków a także Żydów, Ukraińców i Rosjan na terenie II RP (Wołyń, Podole, Małopolska Wschodnia oraz Lwów), zwany „ukraińskim führerem”.

KAT NARODU POLSKIEGO STEPAN BANDERA

Urodził się w rodzinie proboszcza grekokatolickiego, nacjonalisty, kapelana UHA (Ukraińskiej Halickiej Armii), później kapelana w Czerwonej Ukraińskiej Armii Halickiej.

01.09.1919 r. rozpoczął naukę w gimnazjum ukraińskim w Stryju jego idolem był wówczas D.Doncow i jego dzieło „Nacjonalizm” tam zapoznał się z nielegalnym bractwem „Czarnego Tryzuba” (przybudówka faszystowskiego OUN).

W 1928 r. Bandera zostaje studentem Politechniki Lwowskiej, kształci się za pieniądze polskich podatników, korzysta z wielu swobód z jakich korzystali Ukraińcy w II RP. Nie kończy jej (nie broni dyplomu), gdyż działa nielegalnie przeciwko Państwu Polskiemu, uprawiając sabotaż, szpiegostwo, tworzenie list polskiej inteligencji, Żydów na podstawie, których następowały później aresztowania i deportacje przez Gestapo i NKWD, napady, rabunki, m.in.napad na pocztę w Gródku Jagiellońskim. (uczestniczyli w nim m.in. Roman Szuchewicz i Mykola Łebed).

Działał również w nielegalnym UWO (Ukraińskiej Organizacji Wojskowej) odpowiedzialnej, między innymi za nieudany zamach na Naczelnika Państwa Polskiego-Józefa Piłsudskiego (25.11.1921 r.), który przybył do Lwowa aby „miasto-bohater” udekorować orderem Krzyża „Virtuti Militari”, zamordowanie w Kamionce Strumiłowskiej (15.10.1922 r.) ukraińskiego poety i działacza społecznego Teodora Twerdochliba, nieudany zamach (1924 r.) we Lwowie na Prezydenta RP Stanisława Wojciechowskiego, zamordowanie ministra Tadeusza Hołówkę(sympatyka Ukraińców).

W 1928 r. Bandera wstępuje do OUN (Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów) by w 1933 r. stanąć na czele OUN, wówczas to jego idolem zostaje Adolf Hitler, kanclerz III Rzeszy Niemieckiej i zaczyna go wiernie naśladować. Jako szef Krajowego Prowidu OUN wydaje rozkaz zamordowania – Kuratora Lwowskiego Okręgu Szkolnego-Stanisława Sobińskiego oraz dyrektora żeńskiego ukraińskiego seminarium nauczycielskiego w Przemyślu – Sofrona Matwijasa a 22.10.1933 r. bojówkarz OUN Mykoła Łemyck dokonał zamachu na konsula sowieckiego we Lwowie.

W 1934 r. Bandera wydaje kolejne zbrodnicze rozkazy zamordowania: kowala Biteckiego za krytykę ukraińskiego faszyzmu kuratora szkolnego Gadomskiego, pisarza Antona Kruszelnickiego, za krytykę Doncowa wojewody wołyńskiego Józefskiego

Do 1935 r. zlecił 18 morderstw i 13 zamachów, 15.06.1934 r. z rozkazu Stepana Bandery bojówkarz OUN- H. Modoj zastrzelił ministra spraw wewnętrznych RP- Bronisława Pierackiego oraz dokonano zamachu bombowego na drukarnię Jaćkowa we Lwowie.

25.07.1934 r. z rozkazu Bandery, OUN morduje Iwana Babija dyrektora gimnazjum ukraińskiego we Lwowie. W 1935 r. Bandera zafascynowany Hitlerem i jego akcją „długich noży”, organizuje w podobny sposób czystki w swoich szeregach, zleca morderstwa swoich ludzi za tzw. „krytykę i odchylenia partyjne”. Wyrok wykonano na studencie Marijce Kowaluk oraz gimnazjaliście Mychojła Kopaczu, a nieco później na studencie prawa Władymyru Melnyku.

W latach 1936-37, OUN pod wodzą Bandery podjęła szeroko zakrojoną współpracę z niemieckim wywiadem przeciwko Polsce.

W 1936r. Bandera wraz ze swoimi kompanami zostaje skazany w Polsce na karę śmierci zamienioną na dożywocie ze względu na wchodzącą amnestię w Polsce ( co jak czas pokaże było tragicznym błędem polskiego państwa demokratycznego jakim była II RP).

W 1938 r. po śmierci Jewhena Konowalca , jego następcą zostaje Andrej Melnyk jako szef zarządu zagranicznego OUN, opowiadający się za ścisłą współpracą z Niemcami, główny konkurent Bandery.

We wrześniu 1939 r. Bandera, Łebed, Szuchewicz wychodzą z więzień i rozpoczynają swoją dalszą zbrodniczą działalność. W 1940 r. dochodzi do rozłamu na OUN Melnika i OUN-Bandery, szefem OUN-B w Generalnym Gubernatorstwie zostaje zaufany Bandery – Roman Szuchewycz(„Taras Czuprynka”). Doszło wówczas do wzajemnych walk pomiędzy obu frakcjami ale banderowska Służba Bezpeky (SB), którą kierował Mykoła Łebed w skrytobójczy sposób wymordowała część konkurentów Bandery – kolejna banderowska („noc długich noży”).

W kwietniu 1941 roku powstaje niemiecko-ukraiński batalion „Nachtigall”(Słowiki), który 4 lipca 1941 roku zamordował na Wzgórzach Wuleckich we Lwowie 45 profesorów lwowskich wyższych uczelni. Ze strony niemieckiej batalionem „Nachigall” dowodził nim por. Herzner i por. Oberländer a podlegał im ze strony ukraińskiej komandyr Roman Szuchewicz „Tur”. W dniach 1-7 lipca 1941 roku we Lwowie batalion „Nachtigall” wspólnie z ukraińską policją i SB-OUN zamordowali ponad 3000 Polaków i Żydów, a w nocy z 3 na 4 lipca „Nachtigall” wspólnie z Gestapo dokonał mordu 45 polskich profesorów lwowskich wyższych uczelni, a w śród nich pięciokrotnego premiera II RP prof. Kazimierza Bartla. Rozmiar owej zbrodni zaskoczył nawet niemieckiego admirała Canarisa (szefa Abwehry), który nakazał wycofać 7 lipca ten batalion ze Lwowa. Wszystkie te mordy działy się za pełną aprobatą Stepana Bandery.

W dniu 30.06.1941 roku we Lwowie, Bandera ogłosił powstanie fikcyjnego, marionetkowego rządu z Jaroslawem Stećko jako premierem, który ogłosił na początek: „Politykę będziemy robić bez sentymentów, wyniszczymy bez wyjątku tych którzy staną na naszej drodze. Kierownikami wszystkich gałęzi życia będą Ukraińcy i tylko Ukraińcy a nie wrogowie – Polacy, Żydzi… Nasza władza będzie dyktaturą OUN, polityczną i wojskową, dyktaturą dla wrogów straszną i nieubłaganą”. Ten marionetkowy rząd przetrwał 12 dni (w tym czasie istniał legalny ukraiński rząd na emigracji) i nie uznało go żadne z państw świata. Bandera podejrzewając że za tymi decyzjami stoją ounowcy Melnika, wysyłał bojówkę SB z terrorystą Kozijem na czele który w Żytomierzu (30.08.1941) morduje jego konkurentów z OUN-M – Senyka Hrywińskiego i Ściborskiego.

15.09 1941 r. Bandera zostaje aresztowany i przewieziony do obozu w Sachsenhausen, osadzony w wydzielonej części obozu dla uprzywilejowanych, w dobrych warunkach, prowadzi tajne rozmowy o dalszej współpracy z Niemcami oraz rozpracowuje współwięźniów m. in. generała Roweckiego „Grota” komendanta AK i innych polityków z całej Europy (przebywała tam też profesura z UJ, AGH i KUL oraz ludzie z polskiego wywiadu). Podczas odsiadki w obozie Bandera doprowadził do porozumienia między OUN-UPA a Abwehrą a na zakończenie odsiadki spotkał się z Himmlerem który stwierdził „Odpadła potrzeba waszego wymuszonego sytuacją przebywania w fikcyjnym areszcie”. W grudniu 1944 roku Bandera i jego kompani zostali zwolnieni z obozu zagłady w Sachsenchausen w związku z tworzeniem przez Niemców Ukraińskiej Armii Narodowej. Bandera otrzymał mieszkanie służbowe i zabrał się do energicznej współpracy z Niemcami – hitlerowcami.

Po 1945 roku, po zakończeniu II wojny światowej i upadku III Rzeszy Niemieckiej, Bandera został konfidentem służ specjalnych Wielkiej Brytanii i RFN, przebywał koło Insbrucku w miejscowości Seeder w wygodnym mieszkaniu pod czujną opieką swojej ochrony i wywiadu brytyjskiego, co uchroniło go od stryczka. Chcąc uniknąć deportacji i kary śmierci za dokonane ludobójstwa, Bandera wyrzekł się swojego ukraińskiego pochodzenia i twierdził że jest Polakiem na wygnaniu, zmienił nawet dowód tożsamości ze Stepan Bandera na Stefan Popiel. Zamieszany był też w wiele afer między innymi w „aferę dolarową” czyli przerzut kosztowności zrabowanych pomordowanym Polakom i Żydom na terenie II RP, za „żelazną kurtynę”. Pomimo posiadanego obywatelstwa polskiego i zmienionego nazwiska wytropił go wywiad sowiecki i zlikwidował 15 października 1959 roku w RFN, gdzie ten się ukrywał. W historii Polski zapisał się jako kat Narodu Polskiego, podobnie jak Stalin i Hitler.

9 marca 2015 roku prezydent Ukrainy Petro Walzman – Poroszenko ogłosil postanowienie rządu ukraińskiego o karach według kodeksu karnego za szkalowanie i inne niekorzystne wypowiedzi pod adresem Stepana Bandery i członków „bohaterów”, morderców Polaków i Żydów, Ormian, Rosjan, Czechów. Ustawa dotyczy również cudzoziemców. Do Lwowa dzisiaj jechać strach, można dostać kulką w łeb!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

W tym samym dniu 9 marca 2015 roku prezydent RP Bronisław Komorowski po uchwaleniu tej zbrodniczej uchwały wygłosił w ukraińskim parlamencie płomienne przemówienie ku czci Walzmana – Poroszenki i banderowców.

Źródła:

http://www.ivrozbiorpolski.pl/index.php?page=bandera