Zasiadam do lektury „Uważam RZE”

To pierwsza moja notka na Ekranie. Chciałam zacząć od Miłosza, ale dzień tak okropnie ponuryi niewłaściwie oświetlony, że każdy pozytywny drobiazg podwójnie cieszy. Cóż mnie tak ucieszyło? Otóż trzymam w ręku pierwszy numer „Uważam, RZE”. Troszkę mnie trudu kosztowało, by tę gazetę nabyć o godzinie 14 w centrum, ale w kolejnym kiosku jeszcze była. To pierwsza malutka radość. Druga to taka, że bardzo mi się podoba format – taki akurat do czytania. Podoba mi się również, że papier nie kredowy czy jakiś tam, tylko normalny, gazetowy. Podoba mi się także układ strony. No i trzeci pozytyw – autorzy. Dziennikarze i publicyści, którzy dają mi poczucie komfortu. Że nie zostanę potraktowana jak bezmyślna blondynka, że nie będą mi wciskać kitu. Jasne, […]

To pierwsza moja notka na Ekranie. Chciałam zacząć od Miłosza, ale dzień tak okropnie ponuryi niewłaściwie oświetlony, że każdy pozytywny drobiazg podwójnie cieszy.

Cóż mnie tak ucieszyło? Otóż trzymam w ręku pierwszy numer „Uważam, RZE”.

Troszkę mnie trudu kosztowało, by tę gazetę nabyć o godzinie 14 w centrum, ale w kolejnym kiosku jeszcze była. To pierwsza malutka radość.

Druga to taka, że bardzo mi się podoba format – taki akurat do czytania. Podoba mi się również, że papier nie kredowy czy jakiś tam, tylko normalny, gazetowy. Podoba mi się także układ strony.

No i trzeci pozytyw – autorzy. Dziennikarze i publicyści, którzy dają mi poczucie komfortu. Że nie zostanę potraktowana jak bezmyślna blondynka, że nie będą mi wciskać kitu. Jasne, mogę się z nimi diametralnie nie zgadzać, przynajmniej z niektórymi, ale będzie to na poziomie przyzwoitego dyskursu.

Czwarta radość maleńka – dużo czytania, mało reklam. To wiem, że się zmieni, z czegoś muszą się utrzymywać, ale dziś jest ich niewiele.

No i na koniec – cena promocyjna – tylko jeden złoty dziewięćdziesiąt groszy!:)))

Mam tylko jedną obawę.

Podobnie witałam przed paru laty nową gazetę na rynku -„Dziennik”…

Więc życzę dziś „Uważam RZE”, by nie podzielił losu „Dziennika”, życzę wielu, wielu czytelników i stał się tygodnikiem ważnym w debacie publicznej. Niekoniecznie służyć temu muszą: błyszczący papier i bardzo kolorowe zdjęcia. Kto będzie chciał czytać, będzie czytał.

Ja właśnie zaczynam lekturę.