Bez kategorii

Pogrzeb Ambiwalentnej Anomalii

26/05/2011

456 Wyświetlenia

0 Komentarze

3 minut czytania

Umarł w pracy. Przed śmiercią poszedł do łazienki i już z niej nie wyszedł. Udar był bardzo rozległy – szans praktycznie żadnych nie było.

W murowanym kościele na św. Wincentego na Bródnie żegnaliśmy Ambiwalentną Anomalię – wspaniałego człowieka, genialnego blogera, leśniego ob-ciachowca … duszę nam bliską.

Było ok. 250 osób, przeważali ludzie młodzi. Z blogerów byli Ufka, Intuicja, Beret w akcji, Carcinka, T-rex , Niegdysiejszy…. oraz jeden pan, który znał Ambiwalentną Anomalię jeszcze z Onetu, gdy ten zaczynał jako "Niuniuś1967" niunius1967.blog.onet.pl/1,AR3_2010-03_2010-03-01_2010-03-31,index.html

Złotowłosa, jego żona, trzymała się dzielnie choć miała łzy w oczach, gdy się z nią witałem, córeczki nie widziałem.

Opat Opactwa Benedyktynów w Tyńcu (za Kontrarianinem) przeczytał fragment z bloga Ambiwalentnej Anomalii am-an.nowyekran.pl/post/8228,24-metry-naszego-zycia oraz treść maila od jednej z osób, która nie mogła być na pogrzebie. Z treści maila można było wywnioskować, że Ambiwalentna Anomalia był dla tej osoby kierownikiem duchowym – wspierał ją z powodzeniem przy wyborach w najcięższych chwilach życia.

Piękną oprawę muzyczną (giatry klasyczne, śpiew, instrumenty perkusyjne) zrobili młodzi ludzie – jego studenci? , przyjaciele z OAZY? Było spokojnie i godnie, tak jakby wszyscy zebrani wiedzieli, że Ambiwalentna Anomalia ma zapewnione miejsce w Niebie.

Po mszy nastąpił przemarsz do miejsca wiecznego spoczynku Ambiwalentnej Anomalii.

W imieniu BLOGERÓW I KOMENTATORÓW przekazałem wieniec (białe i czerwone róże na podobieństwo ulatujących w niebo ZNAKÓW PAMIĘCI). Drugi wieniec (białe róże i na wysokości "serca" wieńca wielka czerwona lilia) przekazał w imieniu NE bloger Mustrum ("Ambiwalentnej Anomalii – Nowy Ekran").

Do szarfy naszego wieńca ("Ambiwalentnej Anomalii – Blogerzy i Komentatorzy") przypiąłem zapaloną szachowniczkę LASU SMOLENSKIEGO – niech mu świeci na wiek wieków.