„Robiłem popcorn, więc wiem co to strzelanina, dziwko!”

Mój syn na Facebooku zebrał na to hasło 12,5 tys. zwolenników w tydzień, dla żartu.

Tak wygląda w necie zbieranie zwolenników.

FB to jednak nie jest sposób na ratowanie Polski.

Nasze mózgi są kompletnie sprasowane bieżączką, uzależnione od informacji i adrenaliny. Lemingi falują jak rój pszczół, albo szarańczy. Lecą za czymś, np. wrzuconym tematem "śmierci" Bin Ladena, nieistotnym w ogóle,  po czym rój pędzi gdzie indziej.

Nie potrafimy już się skupić na żadnym głębokim tekście, kontemplować.  Modlitwa sprawia nam trudność, mózg poza kontrolą woli produkuje obrazy, szuka narkotyku, i tak w kółko. Przyznajmy, straciliśmy kontrolę nad tym co czytamy. Nie wybieramy już tego, nie umiemy selekcjonować informacji. TO nas wybiera.

Notka z przesłaniem Matki Bożej i Jezusa jest dla nas mało interesująca, bo odrywa od ciekawostek.

Nie wiem, czy internauci potrafią postawić Polskę na nogi, jeśli sami nie umiemy się ogarnąć.

Jesteśmy złotoustymi marzycielami, efekciarzami i nic więcej.

I co dalej?