„nowe” stalinowskie metody fałszowania dokumentów

Dokument procesowy MS-18 jest „żywym” dowodem, że procedury stalinowskie z najczarniejszych lat kraju nad Wisłą są nadal „na topie” teraz w tak zwanym nowym wydaniu w imię demokracji, państwa prawa przez oprawców, którzy uważają, że są ponad prawem. O tym dokumencie można przeczytać również tutaj cd 2 kopie dokumentów W dniu 24 lipca 2007r sierż. szt. Mariusz Stań z KP Warszawa Białołęka dokonał przeszukania osoby jej odzieży i podręcznych przedmiotów, w przeszukaniu i sporządzeniu protokołu podobno brała udział druga osoba sierż. sztab. Paweł Balicki tak wynika z pierwszej strony protokółu przeszukania. Wątpliwości co do osób biorących udział w przeszukaniu oraz sporządzenia protokołu są na ostatniej stronie protokołu przeszukania. Zaznaczony „tak zwany ptaszek” wskazuje, że druga osoba nie podpisała tego protokołu […]

Dokument procesowy MS-18 jest „żywym” dowodem, że procedury stalinowskie z najczarniejszych lat kraju nad Wisłą są nadal „na topie” teraz w tak zwanym nowym wydaniu w imię demokracji, państwa prawa przez oprawców, którzy uważają, że są ponad prawem.
O tym dokumencie można przeczytać również tutaj

cd 2 kopie dokumentów

W dniu 24 lipca 2007r sierż. szt. Mariusz Stań z KP Warszawa Białołęka dokonał przeszukania osoby jej odzieży i podręcznych przedmiotów, w przeszukaniu i sporządzeniu protokołu podobno brała udział druga osoba sierż. sztab. Paweł Balicki tak wynika z pierwszej strony protokółu przeszukania. Wątpliwości co do osób biorących udział w przeszukaniu oraz sporządzenia protokołu są na ostatniej stronie protokołu przeszukania.
Zaznaczony „tak zwany ptaszek” wskazuje, że druga osoba nie podpisała tego protokołu w chwili jego sporządzenia.
Wątpliwości faktyczne kto podpisał protokół przeszukania występują w momencie weryfikacji trzech dokumentów podpisanych przez sierż. sztab. Pawła Balickiego tj.
• protokołu przeszukania w pierwotnej numeracji k.10-11
• protokół zatrzymania rzeczy k.14-16- ostatnia strona – kopia ostatniej strony w załączeniu
• spis i opis rzeczy k.15 – kopia w załączeniu
parafy imitujące podpisy w przywołanych dokumentach różnią się na tyle, że bez opinii biegłego w zakresie grafologii można stwierdzić z pewnością a nie z uprawdopodobnieniem, że tych trzech dokumentów nie mogła parafować (nie podpisać bo to nie jest podpis) jedna i ta sama osoba!!!!!!!!!!!!!

Co na temat przeszukania mówi kodeks postępowania karnego

Art.229.Protokół zatrzymania rzeczy lub przeszukania powinien, oprócz wymagań wymienionych w art. 148, zawierać oznaczenie sprawy, z którą zatrzymanie rzeczy lub przeszukanie ma związek, oraz podanie dokładnej godziny rozpoczęcia i zakończenia czynności, dokładną listę zatrzymanych rzeczy i w miarę potrzeby ich opis, a nadto wskazanie polecenia sądu lub prokuratora. Jeżeli polecenie nie zostało uprzednio wydane, zamieszcza się w protokole wzmiankę o poinformowaniu osoby, u której czynność przeprowadzono, że na jej wniosek otrzyma postanowienie w przedmiocie zatwierdzenia czynności.

Wykreślenie w protokole przeszukania str.2 – fotokopia, k.10v w aktach sprawy jest potwierdzeniem, że podczas przeszukania nie ujawniono rzeczy pochodzących z przestępstwa co jest również potwierdzone w kopiach przedstawionych dokumentów z dnia 24-25.07.2007r, 05.09.2007r
tutaj https://3obieg.pl/areszt-wydobywczy/dowodów
oraz
tutaj https://3obieg.pl/bezprawne-pozbawienie-wolnosci-swiadka-2/
o stalinowskich metodach fałszowania dokumentu tego już pisałem na NE
druk procesowy MS, jak z nazwy wynika jest sygnowany przez Ministra Sprawiedliwości bo to on jest urzędem a nie ministerstwo.
Urzędnicy tego ministra przygotowali druki procesowe, które z założenia umożliwiają ich fałszowanie, czyli urzędnicy swojego pryncypała wsadzili na konia trojańskiego, a ten proceder trwa od połowy 1998r.
Na trzeciej stronie protokołu przeszukania w miejscu gdzie omawia się inne sprawy proceduralne jest pouczenie dla sporządzającego protokół
pod wykropkowaniem drobnym druczkiem w miejscu gdzie omawia się inne sprawy proceduralne związane z przeszukaniem od słów „oświadczenie, co do pochodzenia rzeczy ujętych w spisie i opisie rzeczy” bez zadania pytania, osoba dokonująca przeszukania może w każdej chwili po sporządzeniu protokołu i podpisaniu go uzupełnić, jest to nie tylko nie zgodne z art. 148 § 3. k.p.k. „W protokole nie wolno zastępować zapisu treści zeznań lub wyjaśnień odwoływaniem się do innych protokołów” ale perfidnym podżeganiem do fałszowania dokumentów!!!!!!!!!!

Ale przede wszystkim są to metody rodem z epoki głębokiego stalinizmu i gestapo.
Przywołany art. 229 k.p.k. nie pozostawia żadnych wątpliwości to protokół przeszukania ma zawierać wykaz ujawnionych rzeczy podczas przeszukania
Z mojej analizy porównawczej a biegły nie będzie miał w tym temacie żadnych wątpliwości (o ile będzie to biegły niezależny albo z poza kraju nad Wisłą), że od słów
„nie odpowiedział” aż do końca było pisane w innym czasie świadczy o tym równy charakter pisma osoby nie zmęczonej kilkugodzinną służbą nocną, a zapewne również czasem bez wypoczynku w ciągu dnia przed służbą!!!!!!!!!!!!
Kolejny dokument spis i opis rzeczy druk procesowy MS-17a/18za/19a/Mp24 ignoruje Konstytucję i ustawę k.p.k. oraz umożliwia sporządzenie go bez wiedzy osoby zainteresowanej na tym dokumencie trudno znaleźć miejsce na podpis osoby prawnie zainteresowanej, sam dokument jest sporządzony w trzech egzemplarzach na papierze samo kopiującym się.
art. 228 k.p.k. określa, że należy niezwłocznie wydać pokwitowanie
§1.Przedmioty wydane lub znalezione w czasie przeszukania należy po dokonaniu oględzin, sporządzeniu spisu i opisu zabrać albo oddać na przechowanie osobie godnej zaufania z zaznaczeniem obowiązku przedstawienia na każde żądanie organu prowadzącego postępowanie.
§2.Tak samo należy postąpić ze znalezionymi w czasie przeszukania przedmiotami mogącymi stanowić dowód innego przestępstwa, podlegającymi przepadkowi lub których posiadanie jest zabronione.
§3.Osobom zainteresowanym należy natychmiast wręczyć pokwitowanie stwierdzające, jakie przedmioty i przez kogo zostały zatrzymane.

art. 150 § 1
§ 1. Z wyjątkiem protokołu rozprawy lub posiedzenia protokół podpisują osoby biorące
udział w czynności. Przed podpisaniem należy go odczytać i uczynić o tym wzmiankę.

art. 148 § 3
§ 3. W protokole nie wolno zastępować zapisu treści zeznań lub wyjaśnień odwoływaniem się do innych protokołów.

Art. 143 § 2

§2.Z innych czynności spisuje się protokół, jeżeli przepis szczególny tego wymaga albo przeprowadzający czynność uzna to za potrzebne. W innych wypadkach można ograniczyć się do sporządzenia notatki urzędowej.

Przepis art. 228 k.p.k. wymaga spisania takiego protokołu

Spis i opis rzeczy nie jest protokółem przeszukania jest niezależnym protokołem spisanym w trzech egzemplarzach na papierze samo kopiującym się, brak na tym dokumencie podpisu osoby prawnie zainteresowanej świadczy o bezczelności urzędasów kraju nad Wisłą, metody prokuratora Wyszyńskiego są nadal żywe!!!!!!!!!!

W kraju nad Wisłą prawdopodobnie może nie być sędziego sądu powszechnego oraz sądu najwyższego z wydziałów karnych, którzy poprzez fałszerstwo tych dokumentów nie jest udupiony w swoim orzekaniu!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

W kraju nad Wisłą prawdopodobnie może nie być prokuratora, który niebyłby udupiony poprzez fałszerstwo tych dokumentów !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

no cóż koło historii zatoczyło pełen krąg –
zwyrodnialcy czasów stalinowskich chodzą na wolności dzięki odmowie uchylenia im immunitetów, przez obecnych niezawisłych i niezależnych, którzy robią dokładnie to co ich poprzednicy!!!!!!!!!!!!!!

panie niezależny prokuratorze Szymonie Brzozowski, skoro takim dokumentem posługiwał się nowicjusz jako oskarżyciel publiczny, przypomnę był to asesor Prokuratury Rejonowej tej samej w której pan pracuje, a to może dowodzić, że odmawiając śledztwa chroni pan swoją dupę, odmowa śledztwa z przyczyn nepotyzmu zawodowego również jest przestępstwem!!!!!!!!!

Dla jasności co to jest podpis można przeczytać
tutaj http://www.zielona-gora.po.gov.pl/index.php?id=36&ida=3205

Podpis, parafa – fałszerstwo czy autentyk
Podpis jest istotnym elementem każdego dokumentu, czyli szczególnej postaci oświadczenia woli, jaką jest jego forma pisemna. Bez naniesienia podpisu, o którym mówi się, że jest konstytutywnym elementem dokumentu, nie dochodzi do zachowania pisemnej formy oświadczenia woli. Podpis pozwala przede wszystkim na identyfikowanie osoby składającej oświadczenie woli. Miejsce złożenia podpisu wskazuje na zakończenie oświadczenia przez usytuowanie pod tekstem. Z tego powodu treści umieszczone pod podpisem nie uważa się za objęte formą pisemną złożonego nad nim oświadczenia.
Dlatego podpisem może być tylko językowy znak graficzny, postawiony własnoręcznie przez podpisującego, składający się co najmniej z nazwiska, mogącego przybrać postać skróconą i niekoniecznie czytelną, lecz charakterystyczną dla osoby podpisanej. Nie stanowią podpisu inicjały w formie parafy. Ze względu na brak cech własnoręczności nie mogą być uznane za podpis także faksymile, odtwarzające podpis metodą fotograficzną lub drukarską.