8 maja 1945 kapitulacja – czyja?

Powszechnie używa się pojęcia „8 maja 1945 kapitulacja Niemiec”. Otóż 4,7,8, a według Rosjan 9 maja 1945 roku formalnie skapitulowały kolejno fragmenty, lub ewentualnie całość sił Wehrmachtu. Nawet 8 maja w Berlinie kapitulowały odrębnie Luftwaffe, reprezentowane przez gen. Stumpfa, niemiecka marynarka wojenna, reprezentowana przez swego dowódcę wiceadmirała Friedeburga i wojska lądowe /WehrmachtHeeres/, które reprezentował feldmarszałek Keitel. W akcie kapitulacyjnym Wehrmachtu zarówno z 7 jak i 8 maja delegacja niemiecka legitymowała się pełnomocnictwem naczelnego dowódcy Wehrmachtu admirała Doenitza. Przyjmujący kapitulacje, zdając sobie sprawę z niekompletności aktu odesłali jego potwierdzenie do przyszłego aktu niemieckiej kapitulacji w obliczu ONZ. Nic takiego nie nastąpiło. Również w Poczdamie ograniczono się do podziału terytorialnego Niemiec na poszczególne strefy odsyłając ostateczne rozwiązanie do traktatu pokojowego, który nigdy […]

Powszechnie używa się pojęcia „8 maja 1945 kapitulacja Niemiec”.

Otóż 4,7,8, a według Rosjan 9 maja 1945 roku formalnie skapitulowały kolejno fragmenty, lub ewentualnie całość sił Wehrmachtu.

Nawet 8 maja w Berlinie kapitulowały odrębnie Luftwaffe, reprezentowane przez gen. Stumpfa, niemiecka marynarka wojenna, reprezentowana przez swego dowódcę wiceadmirała Friedeburga i wojska lądowe /WehrmachtHeeres/, które reprezentował feldmarszałek Keitel.

W akcie kapitulacyjnym Wehrmachtu zarówno z 7 jak i 8 maja delegacja niemiecka legitymowała się pełnomocnictwem naczelnego dowódcy Wehrmachtu admirała Doenitza.

Przyjmujący kapitulacje, zdając sobie sprawę z niekompletności aktu odesłali jego potwierdzenie do przyszłego aktu niemieckiej kapitulacji w obliczu ONZ.

Nic takiego nie nastąpiło.

Również w Poczdamie ograniczono się do podziału terytorialnego Niemiec na poszczególne strefy odsyłając ostateczne rozwiązanie do traktatu pokojowego, który nigdy nie został zawarty.

Porozumienie 4 + 2. czy raczej 2+ 4 zawarte w 1990 roku w Moskwie jednoczące Niemcy i uznające ich granice, dotyczy zupełnie innych państw powstałych na terenie Niemiec i nie może być traktowane jako umowa dotycząca III Rzeszy.

Do dnia dzisiejszego nie zostało formalnie dokonane zlikwidowanie państwa „III Rzesza Niemiecka” co wobec braku traktatu pokojowego z Niemcami powinno być wykonane przez sygnatariuszy układu poczdamskiego, ewentualnie umowy moskiewskiej, lub nawet samych Niemców.

Niemcy jednak celowo utrzymują że formalnie III Rzesza istnieje w granicach z 1937 roku, co zresztą jest niezgodne z przedwojennym stanem prawnym albowiem zarówno Anschluss austriacki jak i zajęcie Sudetów było uznane przez powszechną opinię międzynarodową i stanowiło prawnie część państwa niemieckiego.

Nie wypowiadam się w sprawie Kłajpedy /Memel/ gdyż wprawdzie została zajęta przez Niemcy za zgodą litewską, ale nie potwierdzoną żadnym aktem międzynarodowym jak to miało miejsce w stosunku do Sudetów.

Podtrzymywanie tego stanu powinno być zaskarżone przez zagrożone nim kraje, a szczególnie Polskę, Czechy, Rosję, ewentualnie też i Litwę, nie mamy bowiem pewności że w Niemczech nie dojdzie do władzy taki rząd który uzna że Republika Związkowa Niemcy /Bundes Republik Deutschland/ jest tworem bezprawnym i restytuuje III Rzeszę jako jedynie prawne państwo niemieckie wraz z jego prawami do przedwojennych granic.

Obecny stan prawny w Niemczech stanowi podstawę dla takiej możliwości.