71. rocznica apogeum ludobójstwa ukraińskiego

71 lat temu Ukraińska Powstańcza Armia dokonała rzezi na polskiej ludności. Był to właściwie szczyt ich działania. Spacyfikowali około 100 miejscowości, mordując przy tym do 11 tys. Polaków. Za co? Za to, że byli Polakami.

Foto: witas1972.salon24.pl

Ukraińcy mordowali Polaków przez cały okres II wojny światowej, a nawet i kilka lat po niej. Wzorem dla nich stali się hitlerowcy, którzy mieli w planach eksterminację narodu żydowskiego, a także sowieci, którzy przed wojną dokonywali czystek w Związku Radzieckim. Sami Ukraińcy pomagali obu stronom w realizacji ich planów.

Nastroje panujące wśród Ukraińców były widoczne już przed wojną. Zaczęli izolować się od Polaków, naśmiewali się z nich, a sami organizowali się w różne grupy i zbierali na tajnych spotkaniach. Większość z nich należała do Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów.Na początku wojny nacjonaliści ukraińscy rozpoczęli swoją działaność. Wtedy jednak mordy były dokonywane jednostkowo. 

Foto: pl.wikipedia.org

W 1940 roku OUN rozpadło się na dwie frakcje. Jedną z nich była OUN-B pod przywództwem Stepana Bandery. On sam nie brał udziału w mordach, jednak był niejako pierwowzorem dla Ukraińców i on sam zainicjował idee mordowania Polaków z zastosowaniem wszelakich tortur.

11 lipca 1943 roku Polacy zebrali się w kościołach na niedzielnej mszy świętej. Ukraińcy dokonali wtedy apogeum swoich czynów i masowo mordowali Polaków zebranych w kościołach. Łącznie spustoszyli ponad 100 miejscowości i zabili około 11 tys. Polaków. Ten dzień został nazwany ”krwawą niedzielą”.

Swoją działaność upowcy kontynuowali do końca wojny. Po wojnie zdarzały się jeszcze pojedyncze przypadki mordowania Polaków. W sumie zginęło ponad 100 tys. Polaków, którzy zamieszkiwali Wołyń, województwo Podkarpackie, a także Małopolskę Wschodnią, tj. Woj. tarnopolskie, stanisławowskie i lwowskie.

Trzeba jednak pamiętać, że to nie było zwykłe mordowanie Polaków. Ukraińcy stosowali wiele tortur, zanim zamordowali swoją ofiarę. Panowało wśród nich takie przekonanie, że im lepszą torturę wymyślą, tym większą chwałę przyniosą Samostijnej Ukrainie. Łącznie mieli 362 metody torturowania i mordowania Polaków. Cała lista znajduje się [TUTAJ]. Popularnymi sposobami zabijania były, m.in. Rąbanie siekierą, zabijanie kosą, rozdzieranie kobiet w ciąży i wkładanie im do brzucha kamieni, szkła lub kota, palenie żywcem czy rozbijanie główek dzieci o framugę drzwi.

Foto: pl.wikipedia.org

Dzisiaj niewielu Polaków zdaje sobie sprawę, czym tak naprawdę było ludobójstwo ukraińskie. W szkołach rzadko się o tym wspomina. Do dzisiaj też władze Ukrainy nie przeprosiły nas za te zbrodnie, a nasze władze nie dopominają się o to. Polskie władze przeprosiły natomiast Ukraińców za akcję Wisła, chociaż charakter i liczby ofiar akcji Wisła i ludobójstwa ukraińskiego są nieporównywalne. Co więcej, w Ukrainie działa neobanderowska partia – Swoboda, na zachodzie Ukrainy nadal grasują neobanderowcy. Co roku 1. stycznia organizowany jest marsz ku czci Stepana Bandery, który kilka lat temu został ogłoszony bohaterem narodowym. Stawiane są również pomniki zbrodniarzom z bandy UPA, jako bohaterom. W wielu kościołach wschodnich duchowni ukraińscy dalej nastawiają Ukrainców przeciw Polakom. 

Całej tej sytuacji nie można tak zostawić. Trzeba walczyć o pamięć i dopominać się także o sprawiedliwość, a nie tylko przepraszać za swoje czyny i może jeszcze za cudze. Zwłaszcza, że ludobójstwo ukraińskie jest jednym z najgorszych ludobójstw w historii. Nie możemy zniekształcać historii, jak próbuje się to zrobić. Walczmy o naszą tożsamość narodową i pamięć, zanim ktoś nam jej nie będzie próbował zabrać.

Na podstawie: ”Dzieci Kresów” dr Lucyna Kulińska/ naszdziennik.pl