CZY JEZUS CHRYSTUS PO ŚMIERCI TRAFIŁ DO PIEKŁA?

„To przeglądając, powiedział o zmartwychwstaniu Chrystusowem, iż nie została dusza jego w piekle, ani ciało jego widziało skażenia” (Dz.Ap 2:31 Biblia Gdańska)

 

Piekło  według niektórych wierzeń religijnych: miejsce mąk, w którym przebywają dusze zmarłych skazane na wieczne potępienie (Doroszewski SJP)

 

Religijne kłamstwo o istnieniu nieśmiertelnej duszy pociąga za sobą kolejne. Bo skoro dusza nie umiera, to co dalej?

W mitologii greckiej  duch świata podziemnego, Charon przewoził dusze  zmarłych przez mityczną rzekę Styks. W mitologii etruskiej Charon to demon śmierci, który zabijał konającego człowieka i ciągnął go do Podziemia.

(Wikipedia)

Od czasów Konstantyna Wielkiego chrześcijaństwo intensywnie przejmowało pogańskie wierzenia w tym również wyobrażenia o życiu po śmierci i piekle.

Wreszcie w 1274 roku sobór powszechny w Lyon ogłosił te wyobrażenia jako, obowiązujący w katolicyzmie do dziś, dogmat o ogniu piekielnym.

 

1035 Nauczanie Kościoła stwierdza istnienie piekła i jego wieczność. Dusze tych, którzy umierają w stanie grzechu śmiertelnego, bezpośrednio po śmierci idą do piekła, gdzie cierpią męki, „ogień wieczny” ⁵⁸⁸ . Zasadnicza kara piekła polega na wiecznym oddzieleniu od Boga; wyłącznie w Bogu człowiek może mieć życie i szczęście, dla których został stworzony i których pragnie ( Katechizm KK)

 

http://www.katechizm.opoka.org.pl/rkkkI-2-3.htm

 

Biblia mówi wyraźnie, że Jezus po śmierci przez trzy dni przebywał w piekle.

Czy zatem, opierając się na katechizmie, mamy uważać Jezusa za grzesznika, który zasłużył na cierpienie mąk piekielnych?

Takie przypuszczenie to absurd. W Biblii napisano o Nim:

 

„On grzechu nie popełnił, a w Jego ustach nie było podstępu”                 (1 List Piotra 2:22, Biblia Tysiąclecia)

 

Nasuwa się pytanie: kto jest bardziej wiarygodny Biblia czy Katechizm ?

Słowo Boże czy słowo ludzkie ?

 

W Biblii czytamy :

„Los bowiem synów ludzkich jest ten sam, co i los zwierząt; los ich jest jeden: jaka śmierć jednego, taka śmierć drugiego, i oddech życia ten sam. W niczym więc człowiek nie przewyższa zwierząt, bo wszystko jest marnością. (20) Wszystko idzie na jedno miejsce: powstało wszystko  z prochu i wszystko  do prochu znów wraca.” (Koheleta 3:19-20 BT)

 

Czy powyższy werset jest za trudny do zrozumienia ?

A może Biblia zawiera sprzeczności ?

A może warto sprawdzić, co w Biblii oznacza piekło, przyjrzeć określeniom hebrajskim i greckim tłumaczonym czasem na „piekło” ?

 

Szeol (לשְׁאוֹ heb,)  Hades (ᾅδης gr)

  bywa tłumaczone na piekło, otchłań ,kraina umarłych, grób, zaświaty lub transliterowane jako Szeol lub Hades  –  oznacza w Biblii wspólny grób ludzkości.

„..Bo nie ma żadnej czynności ni rozumienia, ani poznania, ani mądrości w Szeolu, do którego ty zdążasz”. (Koheleta 9:10 BT)

 

 

Ciężko chory Hiob prosił Boga aby go ukrył w Szeolu

 

„O gdybyś w Szeolu mnie schował, ukrył, aż gniew Twój przeminie, czas mi postawił, kiedy mnie wspomnisz”(Hioba 14:13 BT)

 

Jakub wiedział, że po śmierci pójdzie do Szeolu :

 

„Ale Jakub odpowiedział: …gdy pójdzie z wami, sprawicie, że moja siwizna zstąpi do Szeolu i to w wielkim żalu!” (Rodz 42:38 BT)

 

W Szeolu człowiek nie istnieje, nie żyje

 

„bo nikt po śmierci nie wspomni o Tobie: któż Cię wychwala w Szeolu? (Psalm 6: BT)

 

Jak można przypuszczać, że Wszechmocny Bóg mógłby skazywać ludzi na wieczne męczarnie, skoro sam powiedział :

 

„Powiedz im: Na moje życie! – wyrocznia Pana Boga. Ja nie pragnę śmierci występnego, ale jedynie tego, aby występny zawrócił ze swej drogi i żył” (Ezechiel 33:11 BT)

 

„Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć,..”( Rzymian 6:23 BT)

 

„..dusza, która grzeszy, ta umrze.” (Ez 18:4 BG)

 

Człowiek po śmierci przestaje istnieć, wraca do ziemi, obraca się w proch

 

„..póki nie wrócisz do ziemi, z której zostałeś wzięty; bo prochem jesteś i w proch się obrócisz!”(Rodz 3:19 BT)

 

W Księdze Objawienia czytamy, że :

 

„I wydało morze umarłych, którzy w niem byli, także śmierć i piekło wydały umarłych, którzy w nich byli; i byli sądzeni każdy według uczynków swoich. (14) A śmierć i piekło wrzucone są w jezioro ogniste. 

(Obj.20:13-14 BG)

 

Z czego wynika, że śmierć i piekło nie są wieczne, zostaną unicestwione.

 

W Ewangelii Mateusza 23:33 w niektórych przekładach na „piekło” lub „ogień piekielny” przetłumaczono greckie słowo  γέεννα  (gehenna,  hebr ge hinnom, – dolina Hinnoma ),

 

Dolina Hinnoma, głęboki wąwóz położony za murami Jerozolimy, była wysypiskiem śmieci, gdzie wyrzucano też martwe zwierzęta i zwłoki straconych przestępców, nie zasługujących na pogrzeb, nieustannie płonął tam ogień podsycany siarką.

Gehenna ma znaczenie symboliczne, oznacza całkowitą zagładę.

 

Dręczenie człowieka ogniem jest obrzydliwością w oczach prawdziwego Boga, który takie postępowanie zdecydowanie potępia :

 

„I zbudowali wyżynę Tofet w dolinie Ben-Hinnom, aby palić w ogniu swoich synów i córki, czego nie nakazałem i co  nie przyszło Mi nawet na myśl”. (Jer 7:31)

 

A przede wszystkim, zmarły człowiek nie żyje, nie istnieje, nie czuje niczego, obrócił się w proch.

 

„Boć ci, co żyją, wiedzą, że umrzeć mają; ale umarli o niczem nie wiedzą, i nie mają więcej żadnej zapłaty, „(Koh. 9:5 BG)

 

 

Uzupełnieniem straszenia wiecznym ogniu piekielnym, jest doktryna o czyśćcu.

(łac. Purgatorium)

1030 Ci, którzy umierają w łasce i przyjaźni z Bogiem, ale nie są jeszcze całkowicie oczyszczeni, chociaż są już pewni swego wiecznego zbawienia, przechodzą po śmierci oczyszczenie, by uzyskać świętość konieczną do wejścia do radości nieba.

1031 To końcowe oczyszczenie wybranych, które jest czymś całkowicie innym niż kara potępionych, Kościół nazywa czyśćcem. Naukę wiary dotyczącą czyśćca sformułował Kościół przede wszystkim na Soborze Florenckim ⁵⁷⁹ i na Soborze Trydenckim ⁵⁸⁰ . Tradycja Kościoła, opierając się na niektórych tekstach Pisma świętego ⁵⁸¹ , mówi o ogniu oczyszczającymLKatechizm KK)

http://www.katechizm.opoka.org.pl/rkkkI-2-3.htm

 

 

Wmawianie nieświadomym ludziom, nie opartych na Piśmie Świętym, kłamstw o wiecznym ogniu piekielnym czy tymczasowym ogniu czyśćcowym nosi znamiona prania mózgu. Od średniowiecza służyło utrzymywaniu ciemnych mas w strachu i posłuszeństwie, było środkiem do obdzierania wiernych z pieniędzy. Szczytowym osiągnięciem w tym ogłupianiu była sprzedaż tak zwanych odpustów.

Drastycznym sposobem ukrywania prawdy było umieszczenie Biblii na indeksie ksiąg zakazanych oraz palenie na stosie każdego, kto ośmielił się poddawać w wątpliwość kościelne nauki.

 

Dogmaty  o piekle i czyśćcu, bez najmniejszych podstaw biblijnych, oskarżają samego Boga o wyrafinowane okrucieństwo.

Jednak każdy z nas może sprawdzić osobiście w Biblii, i zdecydować, czy wierzyć w nie udowodnione oszczerstwa.

Czy wierzyć ludziom czy Bogu?

 

„Kto bowiem umarł, stał się wolny od grzechu”.

(Rzymian,6:7 BT)