Historyczne kompilacje Ibn Ishak (skompilowanego przez Ibn Hisham), al-Tabari, Bukhari oraz Sahih Muslim. Społeczność muzułmańska bardzo ceni i szanuje powyższych autorów. Islamska społeczność akademicka traktuje ich, jako źródło biograficzne Mahometa i pochodzenia Islamu. Potocznie panuje opinia, że Koran jest odpowiednikiem chrześcijańskiej Biblii i żydowskiej Tory. Jednak nie jest to prawda. By móc prawidłowo odczytać Koran potrzebne są Hadisy (tradycja) i Sirę (biografia Mahometa). Dopiero wówczas, gdy połączymy wszystkie trzy źródła, moglibyśmy porównać je do Biblii czy Tory. Samo czytanie Koranu nie znając zasad abrogacji i pomijając pozostałe źródła nie ma sensu. Sprawdźmy, więc co mówią islamskie źródła i postarajmy się obalić utarte mity dotyczące Mahometa. Mahomet moralny wzór do naśladowania Mahomet nie pochwalałby […]
Historyczne kompilacje Ibn Ishak (skompilowanego przez Ibn Hisham), al-Tabari, Bukhari oraz Sahih Muslim. Społeczność muzułmańska bardzo ceni i szanuje powyższych autorów. Islamska społeczność akademicka traktuje ich, jako źródło biograficzne Mahometa i pochodzenia Islamu.
Potocznie panuje opinia, że Koran jest odpowiednikiem chrześcijańskiej Biblii i żydowskiej Tory. Jednak nie jest to prawda. By móc prawidłowo odczytać Koran potrzebne są Hadisy (tradycja) i Sirę (biografia Mahometa). Dopiero wówczas, gdy połączymy wszystkie trzy źródła, moglibyśmy porównać je do Biblii czy Tory. Samo czytanie Koranu nie znając zasad abrogacji i pomijając pozostałe źródła nie ma sensu.
Sprawdźmy, więc co mówią islamskie źródła i postarajmy się obalić utarte mity dotyczące Mahometa.
Mahomet nie pochwalałby nigdy morderstwa. Czy to prawda?
Jednym z islamskich mitów propagowanych dla „pożytecznych idiotów” w świecie zachodnim jest:
„Nasz prorok (pokój niech będzie z nim), jest wiadomo, że nie zamordował nikogo, nie zlecił żadnego zabójstwa”.
Prawda wygląda jednak inaczej:
„Zabij każdego Żyda, który jest w twojej mocy”
Był to rozkaz Mahometa wydany jego ludziom do zabicia Żyda imieniem Ka’b al-Ashraf. Jest to tylko jeden z wielu przykładów z Siry, który wyklucza głupi pomysł, że prorok islamu nigdy nie zlecał morderstwa.
Krwawe i udane zabójstwo al-Ashraf przekonało wysłannika Allaha, że nadszedł właściwy czas, aby zaprowadzić swoją dominację w Medynie. Chciał wzbudzić strach w sercach miejscowej ludności żydowskiej, która miała wątpliwości, co do muzułmańskich imigrantów przybyłych do ich społeczności. Mahomet zaczął zabijać i wyrzucać ze swej ziemi mieszkańców Medyny, osiemnaście miesięcy po swojej ucieczce z Mekki. Trzeba podkreślić, że tereny należące do Medyny była zamieszkałe przez trzy żydowskie plemiona, które przyjęły Mahometa i jego współwyznawców z otwartymi ramionami. Czy nie przypomina to Państwu wiadomości telewizyjnych, w których widzimy podobną sytuację w czasach współczesnych, gdy ogłupiałe europejskie społeczności z otwartymi ramionami witają biednych młodych muzułmańskich mężczyzn, którzy zamiast walczyć o swój kraj, przybywają do Europy.
Kampania zastraszania, którą Mahomet stosował, szczególnie była ukierunkowana w stosunku do dwóch żydowskich plemion Nadir i Qurayza.
Po udanym zabójstwie al-Ashraf, lidera plemienia Nadir, Samozwańczy apostoł wezwał swoich ludzi do kolejnych zabójstw, by za pomocą terroru zmniejszyć opozycję do własnej osoby.
W następstwie słów Mahometa „Zabij każdego Żyda, który jest w twojej mocy”,jeden z islamskich wyznawców zabił nożem swojego żydowskiego partnera biznesowego. Zabójstwo było wstrząsające nawet dla brata zabójcy, który był nie tylko w przyjaznych relacjach z ofiarą, ale prowadził z nim także interesy.
Apostoł mówi: „Zabij każdego Żyda, który jest w twojej mocy.” Następnie Muhayyisa skoczył po Ibn Sunayna, żydowskiego kupca, z którym był w relacjach społecznych i gospodarczych, i zabił go. Huwayyisa nie był muzułmaninem w tym momencie, choć był jego starszym bratem (brat zabójcy). Gdy Muhayyisa zabił [Żyda] Huwayyisa zaczął go bić, mówiąc: „Czy ty jesteś nieprzyjacielem Boga, zabiłeś go, gdy wiele z tłuszczu na brzuchu pochodzi z jego bogactwa?” Muhayyisa odpowiedział: „Gdyby ten, który kazał mi go zabić, kazałby mi ciebie zabić, ściąłbym ci głowę „. To był początek akceptacji islamu przez Huwayyisa … [Huwayyisa] odpowiedział wołając: „na Boga, religia, która może doprowadzić do tego jest wspaniała! „, i on stał się muzułmaninem.- Ibn Ishaq/Hisham 554
Niewierzący brat islamskiego zabójcy jest pod wrażeniem zdolności Mahometa, który potrafi zerwać kontakty społeczne i miał wpływ na zabijanie, nawet osoby z własnej rodziny. W związku z tym, zaakceptował „religię pokoju” na miejscu (zakładając, że jego nawrócenie nie było z powodów samozachowawczych).
Innym przykładem zatwierdzania morderstwa, które doszło w następstwie nieudanego zamach rywala w Mekce. Przebrani zabójcy Mahometa zostali odkryci, zanim mogli wykonywać swoją misję i musieli ukryć się w jaskini. Z tego powodu zginął niewinny człowiek, który mógł odkryć ich kryjówkę.:
Podczas gdy byliśmy w jaskini, przyszedł Thuman bin Malik bin Ubaidullah al-Taymi kosić trawę dla swojego konia. Szedł bliżej, aż znalazł się na samym wejściu do jaskini … Wyszedłem i dźgnąłem go pod piersią sztyletem. Wrzasnął tak głośno, że usłyszeli go Mekkanie. – al-Tabari 1439
Po tym zabójstwie zamachowcy znaleźli się w innej jaskini, do której wszedł bezradny jednooki pasterz:
Kiedy zapytał, kim jestem, powiedziałem mu, że byłem jednym z [muzułmanów]. Potem położył się obok mnie i podnosząc głos zaczął śpiewać: „Nie będę muzułmaninem, tak długo jak żyję, nie zważając na to co daje ich religia”.
Powiedziałem (do siebie) „wkrótce będziesz wiedziesz” i jak tylko Badu spał i chrapał wstałem i zabiłem go w bardziej okropny sposób niż jakikolwiek człowiek został zabity. Włożyłem koniec mojego łuku w jego zdrowe oko…- al-Tabari 1440
Mahometowi mówiono o różnych morderstwach, w tym śpiącego pasterza, którego jedyną „zbrodnią” było powiedzieć, że nigdy nie będzie muzułmaninem.
Reakcja Wysłannika Allaha:
(Mahomet) śmiał się tak, że można było zobaczyć tylne zęby. Poprosił mnie o wiadomości a kiedy powiedziałem mu, co się stało, pobłogosławił mnie. – al-Tabari 1441
Aby uświadomić sobie skąd wziął się sukces Islamu w pierwszych latach swojego istnienia powinniśmy przeczytać jak zdefiniował zabójstwo Allah w Koranie:
O wy, którzy wierzycie! Zostało wam przepisane prawo talionu w wypadku zabójstwa: „Człowiek wolny za człowieka wolnego, niewolnik za niewolnika, kobieta za kobietę.” A wobec tego, komu będzie nieco wybaczone przez jego brata, należy zastosować postępowanie według uznanego zwyczaju i wyznaczyć mu odszkodowanie w najodpowiedniejszy sposób. To jest ulga i miłosierdzie od waszego Pana. A ten, kto potem popełni jeszcze przestępstwo, otrzyma karę bolesną. – Koran 2:178
Morderstwo według tych słów zostało zdefiniowane, jako zabicie innego człowieka tak samo sklasyfikowanego. Więc, czy Mahomet zlecający zabicie nie muzułmanów, dokonał morderstwa w świetle słów Allaha. Czy ludzie, nad którymi unosił się islamski miecz nie zdawali sobie sprawy, że jeśli nie staną się muzułmanami, ich śmierć nie będzie sklasyfikowana, jako morderstwo?
Mahomet zawsze okazywał miłosierdzie wziętym do niewoli w czasie bitwy. Czy to prawda?
Muzułmanie szerzą mit o swoim proroku, który mówi, że Mahomet zawsze okazywał miłosierdzie pojmanym pokonanym wrogom podczas bitwy. Ktoś, kto nie zna historii Islamu, pomyśli o Mahomecie, jako o nieskazitelnym człowieku, pełnym miłosierdzia. Taki człowiek nie będzie w stanie odróżnić Islamu od Chrześcijaństwa. Takiego człowieka łatwo jest zmanipulować i przeciągnąć na stronę Allaha.
Islamscy terroryści od wieków, od samego początku Islamu, od czasów proroka brali zakładników i wykonywali na nich egzekucje. Współcześnie słyszymy głosy islamskich apologetów, lewacko liberalnych polityków, które płyną z głośników telewizorów i mówią nam, że praktyki takie nie mają nic wspólnego z prawdziwym Islamem.
Jednak historia pokazuje coś innego. Mahomet, który jest wzorem do naśladowani, wielokrotnie osobiście dokonywał egzekucji na jeńcach wojennych.
Relacje o bitwie pod Badr opisują zabicie jeńców przez towarzyszy proroka. W relacjach możemy przeczytać o niejakim Umayya i jego synu, których wziął do niewoli pewien muzułmanin.
„Powiedziałem (zaatakowałbyś) moich więźniów? Ale … Ludzie tworzą pierścień wokół nas, kiedy chroniłem go. Wtedy mężczyzna wyciągnął miecz i odciął nogę syna tak, że upadł a Umayya [ojciec chłopca] zaczął krzyczeć, takich krzyków nigdy nie słyszałem … Oni rąbali ich na kawałki mieczami, dopóki nie umarli.”- Ibn Ishaq/Hisham 449
Kolejnym przykładem rycerskiego zachowania pierwszych muzułmanów jest zabicie Abu Jahl’a, jednego z wrogów Mahometa z Mekki. Zaznał śmierci z rąk dwóch muzułmanów, gdy leżał bezbronny w łóżku.
Mu’awwidh minął Abu Jahl, kiedy ten leżał bezradny i bił go, dopóki ten nie wyzionął ostatniego tchnienia. – Ibn Ishaq/Hisham 451
Kolejnym muzułmanin, który nazywał się Abdullah przyszedł później i postawił nogę na szyi Abu Jahl i drażnił go, zanim go ściął:
Potem odciął głowę i przyniósł ją do apostoła, mówiąc: „To jest przywódca wrogów Allaha, Abu Jahl.” … I rzucił głowę przed apostoła i podziękował Allahowi.– Ibn Ishaq/Hisham 451
Cóż, jak widzimy towarzysze proroka byli chyba „nieświadomi”, że Islam jest pokojową religią i zabrania zabijać jeńców. Nie możemy ich jednak winić za to, ponieważ sam apostoł Allaha pochwalał takie działania jak również sam zlecał zabójstwa.
Uqba bin Abu Muayt błagał o swoje życie:
„Kiedy apostoł kazał zabić go, Uqba powiedział: „O Mahomecie, ale kto będzie doglądał moje dzieci?” [Odpowiedź Mahometa] „Piekło”. Mężczyzna został skazany na śmierć. – Ibn Ishaq/Hisham 458
Uqba był jednym z wielu obywateli Mekki wziętych do niewoli muzułmańskiej. Kiedy jednak inni zostali wykupieni i odzyskali wolność, Uqba stracił życie. Żeby dowiedzieć się, dlaczego Uqba nie mógł liczyć na łaskę wysłannika Allaha, dlaczego musiał stracić życie, musimy cofnąć się w czasie do okresu, kiedy Mahomet przebywał w Mekce przed ucieczką do Medyny. Biedny Uqba dla uciesze innych mekkańczyków rzucił wnętrzności zwierzęce na plecy Mahometa.
„Opowiadane „Abdullah bin Mas’ud:
Kiedy Prorok ofiarował swoje modlitwy w Ka’bie. Abu Jahl siedział z niektórymi ze swoich towarzyszy. Jeden z nich powiedział do innych, „Kto przyniesie zawartość jamy brzusznej (jelita, etc.) wielbłąda z Bani, i umieści go na plecach Mahometa, kiedy się pokłoni?” Najbardziej niefortunny z nich wstał i przyniósł je. Czekał, aż Prorok się pokłonił, a następnie umieścić jelita na plecach między ramionami. … – sahih Bukhari 4:241
Więc jak widzimy uczynek taki zasługiwał według Mahometa na śmierć. Ta śmierć była pierwszą zadaną z zemsty za kpiny i ośmieszenie proroka.
Prorok Mahomet nie żałował śmierci swoich jeńców, czego dobitnie wskazują słowa Koranu.
Nie jest odpowiednie dla Proroka, aby brał jeńców, dopóki on nie dokona całkowitego podboju ziemi. Wy pragniecie tego, co przypadkowe na tym świecie, a Bóg chce życia ostatecznego. Bóg jest potężny, mądry! – Koran 8:67
Najbardziej znaną zbrodnią dokonaną przez apostoła Allaha było własnoręczne ścięcie 800 mężczyzn i chłopców wziętych do niewoli. Również jego ludzie dokonywali znanych po dziś dzień okrutnych mordów. Przykładem może być zamordowanie starej kobiety o imieniu Umm Qirfa, która trafiła do niewoli po ataku na plemię Banu Fazara. Al-Tabari zapisał, że kobieta była przywiązana nogami do dwóch wielbłądów i rozerwana na dwie części.
Żyjemy w czasach, w których jesteśmy wciąż bombardowani słowami „Islam to religia pokoju, Islam jest przeciwny zabijaniu jeńców, zabijaniu niewinnych ludzi”. Jednak, czy to prawda? Wystarczy włączyć wiadomości telewizyjne, poczytać źródła religijne Islamu, a stwierdzimy, że prawda jest inna. Również historia islamu dowodzi, że nic nie może być dalsze od prawdy, jak stwierdzenie „Islam to pokój”.
Najlepszy przykład etycznego i moralnego zachowania. Czy to prawda?
Uzasadnienie małżeństwa z małoletnią dziewczynką, niedojrzałą płciowo, która nie miała jeszcze pierwszego okresu jest ustalone w Koranie oraz uzasadnione przykładem Mahometa, opisanym doskonale w hadisah.
A te spośród waszych żon, które już zwątpiły w okres miesięczny – jeśli macie wątpliwości – niech czekają trzy miesiące; podobnie te, które jeszcze się nie rozwinęły. Kobiety brzemienne zaś niech czekają, aż złożą swoje brzemię. Temu, kto się boi Boga, On przyniesie ułatwienie.- Koran 65:4
Reguła opisana w Koranie dotyczy rozwodu, a jeśli dotyczy rozwodu to musi również dotyczyć małżeństwa. Mahomet zalecałby obserwować kobietę w ciągu trzymiesięcznego okresu przed jej oddaleniem przez męża, aby upewnić się, że nie jest w ciąży, aby nie było problemów z ustaleniem ojcostwa.
Mahomet w innym miejscu zachęcał swych ludzi do małżeństwa „z młodymi dziewczynami” dla przyjemności seksualnej:
„Posłaniec Allaha powiedział do mnie: „Czy ożeniłeś się O Jabir?” Odpowiedziałem: „Tak”. Pytał: „Czy, z dziewicą czy z matroną?” Odpowiedziałem: „nie jest dziewicą, lecz matroną”. On powiedział: „Dlaczego nie poślubiłeś młodej dziewczyny, która pieściłaby się z tobą?” Odpowiedziałem: „o posłańcu Allaha! Mój ojciec został zamęczony w dniu Uhud i pozostawił dziewięć (osieroconych) córek, które są moimi dziewięcioma siostrami; więc nie chciałem mieć innej młodej dziewczyny w ich wieku, ale (szukałem) (starszą) kobietę, która mogłaby uczesać włosy i opiekować się nimi.” Prorok powiedział: „Ty zrobiłeś słusznie.”- Sahih al-Bukhari 4052
Żeby nie było żadnych wątpliwości, musimy zdać sobie sprawę, co miał na myśli przez „młodą dziewczynę”, Mahomet dał przykład poprzez swoje małżeństwo i seks z Aishą, gdy ta miała zaledwie 9-lat:
„Aisza (Allah był z niej zadowolony) donosi:
Wysłannik Allaha ożenił się ze mną, kiedy miałam sześć lat, i zostałam przyjęta do jego domu w wieku lat dziewięciu. Ona dalej powiedziała: Poszliśmy do Medyny i dostałam gorączki na cały miesiąc, a moje włosy zeszły do płatków uszu. Umm Ruman (moja matka) przyszła do mnie, kiedy byłam w tym czasie na huśtawce razem z moimi rówieśnikami. Zawołała do mnie głośno i podeszłam do niej, nie wiedziałam, co ona chciała ode mnie. Chwyciła mnie za rękę i zaprowadził mnie do drzwi a ja mówiłam: Ha, ha (jakby mi tchu zabrakło), aż moje serce się uspokoiło. Zabrała mnie do domu, gdzie zebrały się kobiety Ansar. Wszyscy pobłogosławili mnie i życzyli mi powodzenia oraz powiedzieli mi: Miej udział we wszystkim, co dobre. Ona (moja mama) powierzyła mnie im. Umyli mi głowę i upiększyli, nic mnie nie przeraziło. Wysłannik Allaha (może niech spoczywa w pokoju) przyszedł rano, a ja zostałam mu powierzona. – Sahih Muslim 1422 a
„Aisha (Allah był z niej zadowolony) poinformowała, że Apostoł Allaha ożenił się z nią, gdy miała sześć lat, a on (Prorok) zabrał ją do jego domu, kiedy miała dziewięć lat, a gdy on (Prorok) zmarł miała osiemnaście lat.” – Sahih Muslim 1422 d
Według najbardziej wiarygodnych tradycji, Aisha zabrała swoje lalki do zabawy, do domu Mahometa, czyli była jeszcze małą dziewczynką, kiedy on pieścił ją w wannie podczas kąpieli ( Sahih al-Bukhari 299, 300, 301). Aisha w trakcie śmierci Mahometa była jeszcze nastolatką, spędziła ponad połowę swojego życia w małżeństwie z nim.
[Mahomet powiedział] „… Boskie Inspiracje nie przychodzą do mnie na jednym z innych łóżek niż Aishy”. …- Sahih al-Bukhari 2581
Jak widzimy w islamskich źródłach „moralny wzór do naśladowania”, samozwańczy prorok Mahomet nie potępiał związków z małoletnimi dziećmi, wręcz sam wziął sobie za żonę 6 letnią dziewczynkę a małżeństwo skonsumował, gdy ta miała 9 lat.
(Czytaj artykuł Islam a pedofilia, kliknij tutaj)
Mahomet brał sobie wiele żon, by móc otoczyć je opieką z dobroci serca. Czy to prawda?
Muzułmanie, którzy bardziej znają Koran niż hadisy często są w błędzie i głoszą, że ich prorok miał tylko cztery żony. Twierdzą tak, ponieważ w Koranie możemy przeczytać.:
A jeśli się obawiacie, iż nie będziecie sprawiedliwi względem sierot… Żeńcie się, zatem z kobietami, które są dla was przyjemne – z dwoma, trzema lub czterema. Lecz jeśli się obawiacie, że nie będziecie sprawiedliwi, to żeńcie się tylko z jedną albo z tymi, którymi zawładnęły wasze prawice. To jest dla was odpowiedniejsze, abyście nie postępowali niesprawiedliwie. – Koran 4:3
Jedna wysłannik Allaha nie zadawalał się do czterech żon. Mahomet został szczególnie potraktowany, co możemy również przeczytać. Koran podaje, jakie kobiety są dostępne dla proroka.:
O Proroku! My uznaliśmy za dozwolone dla ciebie żony, którym dałeś wiana, i niewolnice, które ci darował Bóg, jako zdobycz, i córki twojego stryja, i córki twoich ciotek ze strony ojca, i córki twojego wuja ze strony matki, i córki twoich ciotek ze strony matki, które wywędrowały razem z tobą; i kobietę wierzącą, jeśli ona sama ofiaruje się Prorokowi, o ile Prorok zechce ją pojąć za żonę. To jest dozwolone tylko dla ciebie z wyłączeniem innych wiernych. My wiemy, co ustanowiliśmy dla nich w sprawie ich żon i ich niewolnic – tak abyś nie czuł się skrępowany. Bóg jest Przebaczający, Litościwy!
Możesz odsunąć na później, którą chcesz spośród nich, a potem możesz przyjąć do siebie, którą chcesz i której zapragniesz spośród poprzednio odsuniętych. I nie popełnisz żadnego przewinienia. To jest najwłaściwsze, co możesz uczynić, aby uradować ich oczy i aby się nie smuciły, i były zadowolone z tego, co im dasz – im wszystkim! Bóg wie, co jest w waszych sercach! Bóg jest Wszechwiedzący, Wspaniałomyślny! – Koran 33:50-51
Czego mogliśmy się dowiedzieć czytając powyższy fragment Koranu? Allah daje nieograniczoną ilość kobiet Mahometowi, które może sobie wziąć za żony. Inni mężczyźni są ograniczeni tylko do czterech żon. Mogą jednak mieć nieograniczoną ilość niewolnic seksualnych.
Trzeba podkreślić, że Mahomet bierze sobie kobiety za żony tylko ze względu na atrakcyjność seksualną tych kobiet. Potrzeby tych kobiet nie są brane pod uwagę, jako czynnik decydujący o podjęciu decyzji zawarcia małżeństwa, co automatycznie obala tezę jakoby Mahomet żenił się z kobietami by wziąć je pod swoją opiekę.
Dobrym przykładem postępowania Mahometa jest ślub z Zainab, która była żoną adoptowanego syna wysłannika Allaha w chwili, gdy prorok zapragnął ją posiąść.
Było również wiele innych pięknych kobiet, które były zdobyte w trakcie walk i miały być oddane innym muzułmanom, a które ze względu na swoją urodę zostały wzięte przez Mahometa. Dobrym przykładem jest Safiya Khaybar. Prorok osobiście zabił jej męża a ją przeznaczył, jako łup dla innego muzułmanina, jednak wysłannik Allaha zmienił zdanie i zostawił ją dla siebie.
Opowiadane przez Anas bin Malik:
Wysłannik Allaha zaproponował modlitwę Fajr, gdy jeszcze było ciemno, a potem pojechał i powiedział: „Allahu Akbar! Khaibar jest zniszczony. Gdy podchodzimy blisko do tego narodu, najbardziej niefortunny jest poranek dla tych, którzy zostali ostrzeżeni. „Ludzie wyszli na ulice, mówiąc: „Mahomet i jego wojsko.” Wysłannik Allaha pokonał ich siłą i ich wojowników zabił, dzieci i kobiety były traktowane, jako jeńcy, Safiya, była wzięta przez Dihya Al-kalbi a później należała do apostoła Allaha, który poślubił ją … – Sahih al-Bukhari 947
Więc nie jest prawdą, że Mahomet żenił się z kobietami, które były w trudnej sytuacji życiowej tylko z dobroci serca by móc je otoczyć swoją opieką. Apostoł Allaha wybierał sobie tylko kobiety, które mogły zaspokoić jego pożądanie seksualne.
(Zobacz artykuł żony Mahometa, kliknij tutaj)
Mahomet nie aprobował kłamstwa. Jako wzór cnót do naśladowania zawsze zachęcał do najlepszych standardów uczciwości. Czy to prawda?
Prawda wyglądała nieco inaczej. Mahomet aprobował kłamstwo z powodu „zagrożenia” Islamu, zarówno w czasie wojny jak i pokoju. Stwierdzenie cnotliwego wysłannika Allaha „Wojna jest oszustwem” znajdziemy w hadisah (Sahih al-Bukhari 3029).
Kłamstwo dopuszczalne jest dla wyznawców Islamu w celu oszukania konkurenta w celu zdobycia władzy. Muzułmanin może również kłamać by dokonać zabójstwa wrogów Islamu (wrogiem Islamu jest każdy, kto nie jest muzułmaninem i nie żyje zgodnie z nakazami Allaha).
Jak pokazują islamskie źródła sam Mahomet zezwolił muzułmanom okłamywać tych, których mieli wciągnąć w pułapkę by zabić ich za złe słowa w stosunku do Islamu.
Przykładem takiego zachowania jest zabicie Ka’b al-Ashraf’a, z pod którego pióra wyszły nieprzychylne wiersze o muzułmańskich kobietach.
Apostoł Allaha powiedział: „Kto chce zabić Ka’b bin Al-Ashraf, który skrzywdził Allaha i Jego Posłańca?” Wówczas Muhammad bin Maslamah wstał, mówiąc: „O Apostole Allaha! Chciałbyś żebym go zabił?” Prorok powiedział: „Tak,” Muhammad bin Maslamah powiedział: „Czy wtedy pozwolisz mi powiedzieć fałszywe rzeczy (tzn. oszukać Ka’b)”. Prorok powiedział: „Możesz to powiedzieć”. – Sahih al-Bukhari 4037
Innym przykładem jest wysłanie ludzi przez proroka, aby zabili Żyda w Khaybar o nazwisku Usayr ibn Zarim. Aby zwolnił swoją ochronę i opuścił swoją twierdzę, muzułmanie udawali, że Mahomet chciał się pogodzić oraz kłamali, że nie ma się, czego obawiać:
Kiedy przyszli do niego rzekli do niego i uczynili jemu obietnice, że potraktują go dobrze, mówili, że jeśli przyjdzie do apostoła, on zorganizuje spotkanie i uczyni mu honor. Naciskali na niego, dopóki nie poszedł z nimi z pewną liczbą Żydów … [Kiedy Żydzi zostali rozbrojeni] wszyscy towarzysze apostoła spadli na swoich żydowskich towarzyszy i zabili ich z wyjątkiem jednego człowieka, który uciekł na nogach. – Ibn Ishaq/Hisham 981
Kłamstwa stały się przydatne Mahometowi nie tylko w celu eliminacji własnych wrogów, kłamstwa zaczął stosować również w celu zabezpieczenia wierzytelności (Ibn Ishaq/Hisham 770) i „niesienia” pokoju.
Narratorem Umm Kulsum bint `Uqba:
Ona usłyszała mówiącego posłańca Allaha: „Ten, który sprawia, pokój między ludźmi przez zmyślenie dobrych wiadomości lub mówiąc dobre rzeczy, nie jest kłamcą.”– Sahih al-Bukhari 2692
Islam zezwala również na kłamstwo w relacjach rodzinnych. Mężczyzna ma prawo okłamywać swoją żonę by móc zachować dobre stosunki w rodzinie.
W czasach współczesnych propaguje się kłamstwa i półprawdy o Islamie i o Mahomecie przeznaczone dla zachodnich społeczeństw by móc usprawiedliwić agresywne zachowanie Mahometa i pierwszych muzułmanów. Nagina się historię, mówiąc nieznającym prawdy ludziom naszej kultury, jak bardzo byli prześladowani pierwsi wyznawcy Islamu, jak wielkie niebezpieczeństwo zagrażało Mahometowi w Medynie. Tymczasem rzeczywistość była inna. Często słyszymy islamskich apologetów, którzy twierdzą, że wyznawcy Allaha są pokojowo nastawieni i że walczą tylko w samoobronie. Słyszymy, że Islam jest tolerancyjny i nie stwarza zagrożeń dla naszego systemu wartości.
Należy również pamiętać, że nie wszyscy muzułmanie, którzy powtarzają kłamstwa o Islamie robią to świadomie. Wielu z nich nie posiada wiedzy na temat swojej religii lub nie może przyjąć do własnej świadomości smutnej prawdy na temat Islamu.
(Zobacz artykuł o doktrynie kłamstwa zwanej takija, czytaj tutaj)
Wysłannik Allaha, jako wzór szlachetnego postępowania nigdy nie zabił kobiety. Czy to prawda?
Dla niektórych ludzi nieznających historii Islamu odpowiedź nasunie się twierdząca. Mahometa przedstawia się nam, jako bardzo szlachetną osobowość. Skoro muzułmanów przedstawia się, jako młodszych braci i siostry Chrześcijan w wierze w tego samego Boga, Mahomet powinien być dobrym i szlachetnym człowiekiem. Prawda wygląda inaczej. Islam nie jest tym samym, co Chrześcijaństwo. Islam wypacza wszystko, co nauczał Chrystus, a Mahomet, jako samozwańczy prorok nie był dobrotliwym wujaszkiem.
Z rozkazu Mahometa zabito również kobiety. W 630 r po zdobyciu Mekki wysłannik Allaha zażądał śmierci dwóch niewolnic razem z ich panem. Powodem tej śmierci była piosenka, którą śpiewały, piosenka, której słowa ośmieszały proroka.
Narratorem jest Said ibn Yanbu al-Makhzumi:
Prorok powiedział: w dniu podboju Mekki: Istnieją cztery osoby, którym nie będzie dana ochrona na świętym i nieświętym terytorium. Potem nazwał te osoby. Były tam dwie dziewczyny śpiewające Al-Maqis; jedna z nich została zabita, a druga uciekła i przyjęła islam.
Abu Dawud powiedział: Nie mogłem zrozumieć tego ciągu narratorów od Ibn al-’Ala „, jak mi się podobało. – Sunan Abi Dawud 2684
Mimo, że korzystniejsze dla Mahometa było branie kobiet w niewolę, jako niewolnice seksualne, to i tak w trakcie kampanii wojennych i bitew stoczonych przez apostoła Allaha ginęło wiele kobiet.
Opowiadane przez `Abdullah:
Podczas niektórych Ghazawat (bitwa za wiarę) Proroka stwierdzono zabite kobiety. Wysłannik Allaha odrzucał zabijanie kobiet i dzieci. – Sahih al-Bukhari 3014
Wybraliśmy się z apostołem na najazd na Dhatu’l-Riqa z Nakhl zabito żonę jednego z bałwochwalców. Kiedy Apostoł był w drodze powrotnej, jej mąż, który był z dala, wrócił i usłyszał wiadomość o jej śmierci. Przysiągł, że nie spocznie, dopóki jej nie pomści. – Ibn Ishaq/Hisham 665
Wiele żydowskich kobiet umarło tracąc zmysły oglądając mordy dokonywane na ich mężach i ojcach (Ibn Ishaq/Hisham 691).
Z rozkazu „apostoła” ukarano również śmiercią wiele kobiet za cudzołóstwo.
Abu Huraira i Khalid bin Zaid al-Juhani poinformował, że jeden z plemion pustynnych przyszedł do wysłannika Allaha i powiedział:
Wysłanniku Allaha, błagam cię w imię Allaha, abyś orzekł w mojej sprawie według Księgi Allaha. Drugi skarżący, który był mądrzejszy od niego powiedział: Cóż, możesz zadecydować między nami według Księgi Allaha, tylko pozwól mi (coś powiedzieć). Następnie Wysłannik Allaha (niech pokój będzie z szynką) powiedział: mów. Powiedział: Mój syn był sługą w domu tej osoby i popełnił cudzołóstwo z jego żoną. Poinformowano mnie, że mój syn zasłużył na ukamienowanie, (jako karę za to przestępstwo). Dałem sto kóz i niewolnicę, jako okup za to. Pytałem uczonych (jeżeli mogłoby to służyć, jako ekspiacji za to przestępstwo). Poinformowali mnie, że mój syn zasłużył sto batów i wygnanie na okres jednego roku, a ta kobieta zasługuje na ukamienowanie (jeśli wyszła za mąż). Następnie wysłannik Allaha (Niech pokój będzie z nim) powiedział: przez niego, w którego ręku moje życie. Będę podejmować decyzję między wami według Księgi Allaha.
Niewolnica i kozy powinny być zwrócone, a twój syn ma być ukarany stu batami i wygnania na okres jednego roku. I, O Unais (ur. Zuhaq al-Aslami), pójdź do tej kobiety o poranku, a kiedy zrobi wyznanie, ukamienuj ją. On (narrator) powiedział: Podszedł do niej rano, a ona zrobiła spowiedź. Wysłannik Allaha złożył oświadczenie o niej, i ona został ukamienowana na śmierć. –Sahih Muslim 1697/1698 a
Wstrząsającą historią dla czytelników może być historia zabójstwa Asma bint Marwan, poetki i matki pięciorga dzieci.
„Apostoł” nakazał zamachowcowi wykonanie zabójstwa w środku nocy, który musiał odsunąć ssące pierś dziecko zanim wcisną swoje ostrze w pierś swojej ofiary.
Od Ibn Sa`d w Kitab al-al-Kabir Tabaqat , przekład S. Moinul Haq, tom 2, strony 30-31.
SARIYYAH OF „ UMAYR IBN ADI
Następnie (nastąpiło) w sariyyah od `Umayr ibn` Adi Ibn Kharashah al-Khatmi przeciwko `Asma” Bint Marwan, Banu Umayyah Ibn Zayd, kiedy pięć nocy pozostawało od miesiąca ramadanu, na początku dziewiętnastego miesiąca od Hijrah apostoła Allaha. `Asma” była żona Yazid Ibn Zayd Ibn al-Hisn Khatmi. Kiedyś złorzeczyła islamowi, obrażała proroka i prowokowała (ludzi) przeciw niemu. Ona składa wersy. Umayr Ibn Adi przyszedł do niej w nocy i wszedł do jej domu. Jej dzieci spały wokół niej. Było tam jedno, którego karmiła. Szukał jej ręką, bo był ślepy, i oddzielił od niej dziecko. Wcisnął miecz w piersi, aż przebił się do jej pleców.
Potem zaoferował modlitwy poranne prorokowi w Al-Medina. Apostoł Allaha powiedział do niego: „Czy zabiłeś córkę Marwan?” On powiedział: „Tak, czy jest coś więcej dla mnie do zrobienia?” On [Mahomet] powiedział: „. Nie…
Warto również wspomnieć, że kobietom wziętym do islamskiej niewoli, którym oszczędzono brutalnej śmierci oszczędzając im życie, nie zrobiono tego ze współczucia, lecz dlatego ponieważ uznano je za wartościowy inwentarz.
Mahomet abolicjonistą, przeciwnikiem niewolnictwa! Czy to prawda?
Jabir (Allah był z niego zadowolony) donosi:
Pojawił się niewolnik i obiecał wierność Apostołowi Allaha; on (Prorok) nie wiedział, że był niewolnikiem. Potem przyszedł jego Pan i zażądał go z powrotem, po czym Apostoł Allaha powiedział: Sprzedaj mi go. I kupił go za dwóch czarnych niewolników, a potem już nie przyjął deklaracji wierności od nikogo, dopóki nie zapytał go, czy był niewolnikiem (lub wolnym człowiekiem). –Sahih Muslim 1602
W powyższym hadisie możemy dostrzec doskonały przykład „abolicjonizmu” Mahometa. Widzimy jak prorok przehandlował dwóch murzynów. Transakcja ta może pokazać stosunek wysłannika Allach do czarnoskórych mieszkańców Afryki. Mahomet będąc bogatym człowiekiem mógł wyzwolić całą trójkę. Jednak, jako doskonały wzór do naśladowania, jako „prawdziwy islamski abolicjonista” wolał oddać dwóch Afrykańczyków w nieznane ręce.
Mahomet po przyjęciu deklaracji wierności poczuł się oszukany tą sytuacją, gdyż musiał uwolnić tego człowieka i dlatego powziął decyzję by pytać się o status każdej osoby zanim przyjmie ponownie deklarację wierności.
W historii wczesnego Islamu nie znajdziemy przypadku uwolnienia pojmanych przez Apostoła Allaha ludzi w trakcie bitwy.
Wielokrotnie czynił wolnych ludzi niewolnikami, zwłaszcza kobiety i dzieci. Wymuszał w ten sposób na ojcach i mężach konwersję na Islam. Tak mogli tylko odzyskać swoje rodziny.
Apostoł powiedział im by powiedzieli Malik’owi, że gdyby przyszedł do niego, jako muzułmanin, on(prorok) zwróciłby jego rodzinę i własność i dałby mu jeszcze sto wielbłądów. – Ibn Ishaq/Hisham 879
W innej części hadisu możemy przeczytać jak apostoł Allaha przekazuje uprowadzone kobiety, jako wyraz swojej łaski swoim wiernym ludziom. Osoby te to Umar Usman i Ali, późniejsi następcy Mahometa.
Apostoł dał Alemu dziewczynę zwaną Rayta; i dał Osmanowi dziewczynę zwaną Zaynab; i dał Umarowi dziewczynę, której Umar dał syna Abdullaha. –Ibn Ishak / Hisham 878
W Koranie, kiedy sięgniemy do tej „świętej” księgi Islamu możemy znaleźć wersy „objawione” prorokowi, sankcjonujące posiadanie niewolnic seksualnych.
Ponadto nie wolno już tobie brać innych kobiet ani też zamieniać je na żony, chociażby zachwycała cię ich piękność, oprócz tych, które posiadła twoja prawica. Bóg śledzi pilnie każdą rzecz. – Koran 33:52
I żyją tylko z żonami i niewolnicami – wtedy oni nie są ganieni. – Koran 70:30
Jeden z bardziej dobitnych przykładów związków Mahometa z niewolnictwem można znaleźć u Bukhariego. Według tego hadisa, ambona, z której Mahomet głosił islam została skonstruowano na jego polecenie przy użyciu niewolniczej pracy.
Opowiadane przez Sahl:
Prorok wysłał po kobietę z emigrantów, która miała niewolnika, który był stolarzem. Prorok powiedział do niej: „Rozkaż swojemu niewolnika by przygotował drewno (w sztukach) na ambonę”. Więc rozkazała swojemu niewolnikowi, który poszedł i ciął drewno z tamaryszku i przygotował ambonę dla Proroka. Kiedy skończył ambonę, kobieta poinformowała Proroka, że została ona zakończona. Prorok poprosił ją, aby wysłać tę ambonę do niego, więc oni przynieśli ją. Prorok podniósł to i umieścił ją w miejscu, w którym możesz ją zobaczyć teraz. „- Sahih al-Bukhari 2569
Wysłannik Allaha potępił i wykorzenił pogańskie przesądy i magię. Czy to prawda?
Współcześni muzułmanie szerzą tezę, że Islam, jako następca Judaizmu i Chrześcijaństwa, jako „religia Abrahama” wykorzenił archaiczne przesądy i gusła.
Jednak islamskie źródła dobitnie wskazują, że prorok Islamu wierzył w czarną magię i przekleństwa.
W Koranie możemy przeczytać, gdzie powinno się szukać schronienia przed siłami zła.
Mów: „Szukam schronienia u Pana jutrzenki
Przed złem tego, co On stworzył,
Przed złem ciemności, kiedy się szerzy,
Przed złem tych, którzy dmuchają na węzły,
I przed złem człowieka zawistnego, w chwili, kiedy żywi zawiść!” – Koran 113
Hadisy, jako kolejne islamskie źródło mówią o czarnej magii.
Ibn Abbas poinformował Allaha Messenger, mówiąc:
Wpływ złego spojrzenia jest faktem; jeśli coś będzie poprzedzać przeznaczenie byłoby to pod wpływem złego spojrzenia, a gdy pojawi się prośba o wzięcie kąpieli (jako lekarstwo) przed wpływem złego spojrzenia, należy wziąć kąpiel. –Sahih Muslim 2188
Mahomet uważał, że jego wrogowie używali magii i zaklęć przeciwko niemu, aby go zabić, spowodować jego chorobę, albo doprowadzić go do szaleństwa. Apostoł Allaha wierzył również, że złe duchy podszeptywały ludziom przeciwko niemu, tak by masy stały się podejrzliwe wobec niego i by ignorowały go i jego przesłanie.
Według tradycji muzułmańskiej, Aisha powiedziała:
„Człowiek zwany Labid bin al-A’sam z plemienia Bani Zaraiq użył magii na Bożego Apostoła, aż boży apostoł zaczął wyobrażać sobie, że zrobił coś, czego tak naprawdę nie zrobił. Jeden dzień i jedną noc był z nami, wzywał Boga, przywoływał go przez długi okres, a następnie powiedział: „O” Aisha! Czy wiesz, że Bóg udzielił mi instrukcji dotyczącej sprawy, o którą go poprosiłem? Dwóch ludzi przyszło do mnie, jeden z nich siedział przy mojej głowie, a drugi w pobliżu moich stóp. Jeden z nich powiedział do swego towarzysza: „Jaka jest choroba tego człowieka?” Drugi odpowiedział: „On jest pod wpływem magii.”
Pierwszy z nich zapytał: „Kto używa magii na nim?” Drugi odpowiedział: „Labid bin Al-A’sam.’ Pierwszy z nich zapytał: „Jakiego materiału użył? Drugi odpowiedział: „grzebienia i przyklejonych do niego włosów oraz skórę pyłku męskiej palmy daktylowej. Pierwszy z nich zapytał: „Gdzie to jest? „Drugi odpowiedział „(To) w studzience Dharwan”; „Więc Boży Apostoł wraz z kilkoma towarzyszami udał się tam i wrócił, mówiąc:” O 'Aisha, kolor wody w studni jest taki jak zostawia zastrzyk Henny. Wierzchołki drzew palmy daktylowej obok niej są jak głowy diabłów „. Zapytałam. „O apostole Allaha? Dlaczego, nie pokażecie jej ( ludziom)?” On powiedział: „Ponieważ Bóg wyleczył mnie, i nie podobało mi się by zło rozprzestrzeniło się wśród ludzi.” Potem zarządził, by zasypać ją ziemią. – Sahih al-Bukhari 5763
„Magia została opracowana przeciwko Bożemu Apostołowi, tak, że kiedyś myślał, że miał stosunki seksualne ze swoimi żonami, podczas gdy w rzeczywistości ich nie miał (Sufyan powiedział: To jest najtrudniejszy rodzaj magii, ponieważ ma taki efekt)….” – Sahih al-Bukhari 5765
Mahomet był również przesądnym człowiekiem i wierzył w różne zabobony, co potwierdzają islamskie źródła.
Opowiadane przez Anasa:
Gdy `Abdullah bin Salam usłyszał o przybyciu Proroka w Medynie, podszedł do niego i powiedział: „Mam zamiar zapytać o trzy rzeczy, których nikt nie zna prócz proroka: Co jest pierwszą zapowiedzią końca świata? Jaki będzie pierwszy posiłek podejmowany przez ludzi w Raju? Dlaczego dziecko przypominają jego ojca, a dlaczego ma przypominać jego wuja, „ Wysłannik Allaha powiedział: „Gabriel dopiero teraz powiedział mi te odpowiedzi”. `Abdullah powiedział: „On (tj. Gabriel), spośród wszystkich aniołów, jest wrogiem Żydów”.
Wysłannik Allaha powiedział: „Pierwszą zapowiedzią Końca świata będzie ogień, który zgromadzi ludzi ze wschodu na zachód, pierwszy posiłek ludzi w Raju będzie Extra-płata (ogoniastego płata) rybiej wątroby chodzi o podobieństwo dziecka do jego rodziców: Jeśli mężczyzna ma stosunek seksualny z żoną i dostaje orgazm, jako pierwszy, dziecko będzie podobne do ojca, a gdy kobieta dostaje pierwsza pierwsze dziecko będzie ją przypominać. „. ….. Sahih al-Bukhari 3329
Opowiadane przez Abu Huraira:
Prorok powiedział: „Allah lubi kichanie a nie lubi ziewania, więc jeśli ktoś kichnie, to chwali Boga, to jest obowiązkowe dla każdego muzułmanina, wszyscy, którzy go słyszeli, mówili: Niech Bóg będzie miłosierny dla Ciebie (Yar-hamuka-llah ). Ale jeśli chodzi o ziewanie, to jest od szatana, więc trzeba dokładać wszelkich starań, aby to wstrzymać, jeśli ktoś mówi: „Ha”, gdy ziewa, szatan będzie śmiać się z niego”. – Sahih al-Bukhari 6223
Opowiadane przez bin Jabir `Abdullah:
Wysłannik Allaha powiedział: „Kiedy zapada noc (albo, gdy jest wieczór), zatrzymaj swoje dzieci przed wyjściem, jest to czas dla diabłów, gdy godzina nocy minęło, uwolnij je i zamknij drzwi i wspominaj imienia Allaha, szatan nie otworzy zamkniętych drzwi. Zawiąż ustnik swojego bukłaka i wspominaj nazwę Allaha;. Zakryj pojemniki i naczynia oraz wspominaj nazwę Allaha. Przykryć je jeszcze przed umieszczeniem czegoś na nich, i ugasić swoje lampy.. „- Sahih al-Bukhari 5623
Opowiadane `Abdullaha:
Wspomniano wcześniej Prorokowi, że był człowiek, który spał całą noc do rana (po wschodzie). Prorok powiedział: „On jest człowiekiem, na którego uszy (lub ucho) Szatan sika”. – Sahih al-Bukhari 3270
Wchodząc do łazienki:
Trzeba wejść do łazienki lub prywatnego pomieszczenia lewą nogą, a wyjść najpierw prawą nogą, mówiąc: „O Allahu szukam wybaczenia”, „Aisza opowiadała, że kiedy Prorok opuścił łazienkę, mawiał to błaganie. … Co Aisza podała jest najtrafniejszym oświadczeniem na ten temat. … – Fiqh As-Sunnah Bathroom
Opowiadane przez Abu Huraira:
Prorok powiedział: „Jeśli ktoś z was budzi się ze snu i wykonuje ablucję, powinien przemyć nos poprzez umieszczenie w nim wody, a następnie wydmuchiwać go trzykrotnie, ponieważ Szatan pozostawał w górnej części nosa przez całą noc.” – Sahih al-Bukhari 3295
Opowiadane przez Abu Katada:
Prorok powiedział: „Dobry sen, który się spełnia pochodzi od Allaha, a zły sen jest od szatana, więc jeśli ktoś z Was ma zły sen, to powinien szukać schronienia przed szatanem u Allaha i powinien pluć na lewo, a zły sen nie będzie mu szkodzić. „– Sahih al-Bukhari 6986
Największym z przesądów pozostawionym muzułmanom w spadku po Mahomecie jest chyba pielgrzymka do Mekki w celu siedmiokrotnego okrążenia Kaaby, w której znajduje się czarny meteor (Hadżar). Praktyka ta pochodzi z czasów przed islamskich. Informacją godną przypomnienia jest fakt, że Kaaba była świątynią wielu bóstw, m.in. Allaha, bóstwa plemiona Kurajszytów, z którego pochodził Mahomet. Jednak, gdy nowy samozwańczy prorok utworzył nową religię, pozwolił pozostawić w świątyni tylko czarny meteor poświęcony jego plemieniu.
Abis b. Rabi’a donosi:
Widziałem Umara (Allah był z niego zadowolony) całującego Kamień i mówiącego: ja całując ciebie i wiem, że jesteś kamieniem. A gdybym nie widział posłańca Allaha, który ciebie całuje, nie pocałowałbym ciebie. – Sahih Muslim 1270 d
Mahomet nie pochwalał tortur. Czy jest to prawda?
Wielokrotnie słyszeliśmy lub czytaliśmy, że w świecie islamskim stosuje się tortury. Możemy również usłyszeć na usprawiedliwienie Islamu, słowa płynące z ust islamskich apologetów, mówiące, że w naszej kulturze stosowano także tortury. Czy jednak praktyki takie miały uzasadnienie religijne? Jeśli były nawet stosowane przez ludzi kościoła, należy je rozpatrywać w kontekście epoki, w której miały miejsce. Dla ludzi, którzy choćby pobieżnie przeczytali Nowy Testament, wiadomym jest, że Chrystus nie dopuścił się takiego czynu. W przeciwieństwie do Niego Mahomet aprobował tortury, jako technikę przesłuchań, jak również formę zadawania śmierci.
Zapłatą dla tych, którzy zwalczają Boga i Jego Posłańca i starają się szerzyć zepsucie na ziemi, będzie tylko to, iż będą oni zabici lub ukrzyżowani ( współcześnie widzimy na Bliskim Wschodzie takie praktyki stosowane na Chrześcijanach) albo też obetnie im się rękę i nogę naprzemianległe, albo też zostaną wypędzeni z kraju. Oni doznają hańby na tym świecie i kary bolesnej w życiu ostatecznym.
Z wyjątkiem tych, którzy się nawrócą, zanim przejmiecie władzę nad nimi. I wiedzcie, że Bóg jest przebaczający, litościwy! – Koran 5:33-34
Hadisy wielokrotnie mówią o praktykach stosowania tortur lub użycia siły przez apostoła Allaha.
Kiedy Mahomet chciał zaatakować armię Mekki pod Badr, jego ludzie schwytali dwóch niewolników, którzy nieśli wodę dla karawany i przyprowadzili ich w jego obecności. Torturowano ich w trakcie przesłuchania, Kiedy Mahomet stał modląc się w pobliżu:
„… Przyprowadzili ich i przesłuchiwali ich, gdy apostoł stał modląc się … Ludzie ci byli przerażeni w trakcie zeznań … Kiedy oni bili ich. Kiedy byli bici mocno … „- Ibn Ishaq/Hisham 436
Mahomet nakazał chłostę i bicie człowieka, który pił, nawet rzucił mu kurzem w twarz:
Narratorem jest Abdur Rahman ibn Azhar: „Widziałem Apostoła Allaha (pokój z nim) … człowiek, który wypił wino został wprowadzony (przed niego) i (Mahomet) kazał im (aby go bili). Więc bili go tym, co mieli w swoich rękach. Niektórzy bili go biczami, niektórzy kijami, a niektórzy sandałami. Apostoł Allaha (pokój niech będzie z nim) rzucił trochę kurzu na jego twarz.” – Abu Dawud 38:4474
Gdy Mahomet wysłał swoją armię by opanować pokojową i rolniczą społeczność Khaybar, nie był zadowolony z grabieży, czuł, że skarbnik miasta być może ukrywa cos przed nim. Więc kazał przyprowadzić go przed swe oblicze:
Kiedy (Mahomet) zapytał go o resztę, ten odmówił mu, więc apostoł wydał rozkaz al-Zubayr ibn al-Awwam „Torturuj go aż odda to, co ma.” Więc on rozpalił ogień z krzemienia i stali na jego piersi aż ten był prawie martwy. Następnie apostoł odesłał go do Muhammada ibn Maslamah i uderzył w jego głowę”(Ibn Ishak / Hisham 764). – Ta historia jest również potwierdzona przezIbn Kathir, vol 3 p. 268.
Więc teraz po przeczytaniu tych paru fragmentów zadajmy sobie pytanie, czy wysłannik Allaha był takim gołębiem pokoju, jakim go kreują współcześni muzułmanie mieszkający w Europie? Pamiętajmy również, ze sam Koran mówi o Mahomecie, że ten jest pięknym wzorem do naśladowania.
„Zaprawdę macie w posłańcu Allaha (Mahomecie) piękny wzór dla każdego, kto się spodziewa Allaha i Dnia Ostatniego i kto Allaha wspomina.” – Koran
Piotr G. Żurek
Materiał pochodzi z mojego bloga crusader1973.blogspot.co.uk
Moje motto: "Nie pytaj co dał mi mój kraj, spytaj siebie, co ja dałem swojemu krajowi". Jestem współtwórcą i i jednym z liderów Stowarzyszenia - Suwerenność, Pamięć, Tożsamość. Z przekonania po części monarchistą, konserwatystą i narodowcem. Z powodu chęci budowania silnej i suwerennej Ojczyzny zaangażowałem się w działalność społeczno-polityczną. Moje teksty można przeczytać również na moim blogu crusader1973.blogspot.co.uk oraz na https://www.salon24.pl/u/crusader1973/