Złoty róg i czapka z piór

Polskość uważał za świętość. Urodzony w Krakowie, tam też pochowany. Umierając w wieku 38 lat pozostawił po sobie ogromną spuściznę, niepodobną niczym dziełu jednego człowieka.
Stanisław Wyspiański.

Był poetą – dramatykiem, malarzem, rzeźbiarzem i konstruktorem, reżyserem i inscenizatorem, kierownikiem artystycznym teatru i jego ideologiem – w jednej osobie.

Wyspiański malarz. Malował właściwie wyłącznie dla siebie i dla przyjaciół. Uczeń Mistrza Matejki. Nie potrafił jednak malować olejem na płótnie. Ale Staś był Mistrzem akwareli. Cóż za delikatność i wrażliwość. Wrażliwość kogoś, kto przedwcześnie traci matkę i brata, opiekuje się ojcem alkoholikiem, żyjąc w skrajnej biedzie, notorycznie głodując.

Najsławniejsze obrazy Wyspiańskiego z serii "Macierzyństwo", były symbolem tęsknoty za matką, ale jednocześnie nadziei na odrodzenie się narodu polskiego. Narodu, który tak bardzo skrytykował w "Weselu".

Mimo że nie dożył wolnej Polski (zmarł w 1907 roku) wierzył w Nią. Widział Ją wielką i niepodległą.

A ja o Polsce marzę
Co nie jest tylko witrażem
I nie komedią na scenie
Ale spełnieniem
Niechże się taka stanie
Co by nie była udaniem
By szyldem tylko nie była
Lecz żeby żyła

Macierzyństwo, 1899, pastel, własność prywatna   

Macierzyństwo, 1905, pastel, Muzeum Narodowe w Krakowie 

 
Chaty w Grębowie, 1900, pastel, Muzeum Narodowe w Krakowie 

Chochoły, 1898-99, pastel, Muzeum Narodowe w Warszawie

Paw, 1897, pastel, własność prywatna

Zakola Wisły, 1904, pastel, własność prywatna

Wieże Kościoła Mariackiego,1905, pastel, Muzeum Narodowe w Krakowie 

Planty o świcie,1894, olej na płótnie, własność prywatna

Portret żony z pelargoniami, 1905, pastel, tektura, własność prywatna

Helenka – córka artysty,1904, pastel na papierze, własność prywatna

Zapach maków na płótnie 🙂

Kwiaty polne, 1893, akwarela, ołówek na papierze, własność prywatna