na Złotym Groniu złote pola….
na Złotym Groniu
złote pola
kwiaty ze złota
czas ubiera
na kielich złoty
pszczoła złota
siada
i
złotą kroplę
zbiera
i
kłosy złote
dłonią gładzi
łany troskliwie
rosi potem
patrzy z uwagą
w żarna dłoni
czy się wysypie
ziarno złote…
monstrancję złotą
ponad chmurą
anioł w zapale
wielkim kuje
bo Bóg założył
ornat złoty
i
dziś po groniach
spaceruje..…
NIEZALEZNY ZAKLAD POETYCKI. Kubalonka. Naród,który sie oburza,ma prawo do nadziei, ale biada temu,który gnije w milczeniu. Cyprian Kamil Norwid