Zjednoczenie prawicy

Źle się dzieje. Oczywiście nie w państwie duńskim lecz w Polsce. Publiczność karmiona frazesami nie zdaje sobie sprawy ze stanu państwa. Więcej świadomości powinni mieć politycy, którzy mają teraz możliwość wykazania się poczuciem odpowiedzialności za państwo. Jakie kroki powinni podjąć odpowiedzialni ludzie, aby móc coś ustalić wspólnie mimo różnic w głoszonych dotychczas poglądach? Nie jest to proste odpowiedzieć w jednym zdaniu. Najważniejszą kwestią, która może spowodować sukces w materii zjednoczenia, moim zdaniem, jest dotarcie z przesłaniem do jak najszerszego grona wyborców. To wyborcy muszą zrozumieć, co się im oferuje. Dotarcie do wyborców nie jest prostą sprawą. Politycy popełniają wiele błędów i nie zawsze są taktowni.

1. Stan państwa.

Każdy wyborca powinien móc kojarzyć państwo jako firmę, która jest firmą usługową oferującą jakieś usługi za stosowne wynagrodzenie. Firma, która źle funkcjonuje, musi paść. To jest oczywista oczywistość. Firma, która nic nie robi, jest nikomu niepotrzebna. Jest to następna skrajna oczywistość. Firma, która robi wszystko, zaczyna gubić się, a niektórzy mówią, że gdy ktoś robi wszystko, ten robi to marnie.

Podstawą do rozpoczęcia rozmów na temat stanu państwa jest zrozumienie zależności pomiędzy przychodami i kosztami. Oto Janusz Korwin-Mikke proponuje aby wszystkich urzędników zlikwidować. Ok, pełna zgoda. Biorę kalkulator i liczę zaoszczędzone pieniążki z tytułu zwolnienia z pracy 100 tysięcy nauczycieli. Zaoszczędziłem rocznie 4.2 mld. Proszę spojrzeć na wynik finansowy państwa za rok 2013. Czy ta kwota uzdrowi firmę? Absolutnie nie. Zlikwidować jedno i zastąpić to czymś innym, nie jest prostą sprawą, co nie oznacza, że trzeba wyłącznie tkwić przy swoim. Przede wszystkim należy o sprawach poważnych rzeczowo rozmawiać i liczyć jak dobry Żyd.

2. Zbieżność poglądów.

Ustalenie wspólnych kierunków działań w dużej zbiorowości stanowi duże wyzwanie. Do dzisiaj najlepszą metodą, która pozwalała politykom na jednoczenie się, było oszustwo. Tak, oszustwo. Niestety, oszustwo potrzebowało zbyt dużo paliwa. To zaś zostało już wyczerpane. Z pustego i Salomon nie naleje, a Jezus także nie wyczarował wina z niczego – musiał mieć i dzbany, i wodę. Platforma Obywatelska próbuje ostatnio zastąpić oszustwo strachem. Taki stan umysłu członków Platformy Obywatelskiej nadaje się wręcz do leczenia psychiatrycznego. Nie lepiej wygląda sytuacja na lewicy. Poza zawracaniem ludziom głowy (a raczej pupci) sprawami marginalnymi, lewica serwuje także strach swojej nierozliczonej po 1989 roku grupie przestępczej. Podobieństwo pomiędzy lewicą a Platformą Obywatelską w metodologii straszenia jest aż zadziwiająca. W związku z powyższym zastraszani wyborcy muszą otrzymać inną ofertę, ofertę która pozwoli zrozumieć im, że życie w ciągłym strachu i niepewności powoduje tylko uszczerbek na zdrowiu. Prawica wymachująca szabelkami może tylko spotęgować zasiewany strach u żelaznego elektoratu lewicowo-platformerskiego. Dlatego tak ważną sprawą jest to, aby prawicowe formacje zrozumiały fakt, iż mają do czynienia z bardzo płochliwym elektoratem, który wymaga rozgrzeszenia pod warunkiem spełnienia pokuty.

Pierwszym widocznym błędem prawicy jest proponowanie zbyt skrajnych rozwiązań do zastosowania na arenie krajowej jak i zagranicznej. Proszę sobie wyobrazić taką oto sytuację, gdy ktoś pluje w twarz Putinowi a później ma do niego pretensje, że on nie chce kupować polskich jabłek i mięsa. Czy to jest dobre rozwiązanie? Albo pomysł zwolnienia całej masy ludzi – już, natychmiast – tych ludzi, którzy związani są z administracją. Kto będzie głosować za takimi pomysłami?

3. Czego oczekują wyborcy?

Większa część społeczeństwa nie lubi pracy i nie nadaje się do tego, aby prowadzić swój biznes. Każdy chciałby zarabiać więcej, ale mało kto chciałby być okradanym. Tego nie lubi nikt, nawet złodziej. Mając podstawowe dane dotyczące potrzeb wyborców należy oferować wyłącznie te rozwiązania, które oparte są na uczciwości i szacunku do człowieka, tak, tego człowieka, który nie może zostać przedsiębiorcą.

Uwagi powyższe dotyczą oceny wystąpień medialnych i spotkań, które odbyły się w ostatnim czasie przy udziale ważnych osobistości z prawej strony sceny politycznej.

Szacunek i powaga Waszmościowie zobowiązuje.