ZDOBYCZE TERYTORIALNE ISLAMU

W Europie trwa dyskusja nad przywróceniem kontroli granicznej między państwami grupy Schengen, aby powstrzymać napływ uchodźców z Afryki Północnej.

Propozycja została wysunięta przez Francję, najbardziej dotkniętą zalewem islamu. Kraj ten dobrze wie, że muzułmanie, gdy raz zostaną osiedleni na danym terenie zostaną tam na zawsze. Wie również , jak wpływają oni na kulturę, gospodarkę i społeczeństwo Francji. Nasz rząd jest przeciwko przywróceniu kontroli granicznej.

Zanim pozwolimy naszym rządzącym otworzyć Polskę na islam trzeba zdać sobie sprawę, że islam nigdy nie porzucił dążenia do panowania nad światem, bo wynika to wprost z Koranu: „Zwalczajcie ich [niewiernych], aż nie będzie buntu i religia w całości będzie należeć do Allaha” (Koran 8,39-40).

W dawniejszych wiekach czynił to mieczem, a obecnie metodami ekonomicznymi, nawet pod płaszczykiem „walki o demokrację”.

Chrześcijaństwo utraciło olbrzymie obszary w trakcie dwóch wielkich najazdów arabskich muzułmanów w VII i VIII wieku oraz tureckich muzułmanów (Osmanów) od XIV do XVII wieku. Mahomet w ciągu kilku lat aż do swojej śmierci w 632 r. podbił cały półwysep arabski przemocą zbrojną w trakcie 29 wojen, w których sam dowodził.

Najazd na Syrię już mu się nie udał. Dokonali tego jego następcy (kalifowie), którzy zdobyli tylko w ciągu trzech pokoleń następujące terytoria:

633 Podbój Jemenu

637 Zwycięstwo pod Kadisijja nad Persami

638 Zajęcie Jerozolimy

642 Zwycięstwo pod Nihawend nad Persami. Zajęcie Aleksandrii

644 Opanowanie Syrii i Persji

656 Podbój całego terytorium Egiptu

670 Oblężenie Konstantynopola

703 Podbój Afryki Północnej

707 Armia arabska nad Indusem

708 Opanowanie Balearów

711 Tarik Ibn Zijad przekracza cieśninę Gibraltar

713 Armia arabska u granic Chin

715 Podbój Sindu i części Pendżabu w Indiach

717Opanowanie Hiszpanii

720 Zajęcie Narbonne

732 Arabowie pod Tours i Poitiers

 W 100 lat po śmierci Proroka Muhammada Arabowie stworzyli ogromne imperium, od Pirenejów i Atlantyku do Chin i Indii. (Powyższy spis jest zamieszczony w polskim wydaniu Koranu.)

Zabór chrześcijańskiej Europy został powstrzymany dokładnie sto lat po śmierci Mahometa podczas podwójnej bitwy pod Tours i Poitiers (732) przez Karola Martella.

Około 1300 r. turecki sułtan Osman I wezwał do „świętej wojny” (dżihadu) przeciw chrześcijanom bizantyjskim, zdobył Azję Mniejszą i tym samym położył podwaliny pod nazwane od jego imienia Imperium Osmańskie.

Od 1330 r. Turcy przez całe stulecia porywali przemocą chrześcijańskich chłopców, zmuszali ich do przyjęcia islamu i tworzyli z nich elitarne jednostki sułtańskie, tzw. janczarów używane do dalszych podbojów. Około 1350 Turcy wkroczyli do Europy z celem zdobycia Imperium Bizantyjskiego. W 1453 udało im się zdobyć Konstantynopol. Bizancjum zostało bezpowrotnie stracone na rzecz islamu.

W XV wieku prowincjami tureckimi stały się Serbia, Grecja i Bośnia, aWołoszczyzna i Chanat stały się państwami wasalnymi obowiązanymi do płacenia daniny.

W XVI wieku Osmanowie zdobyli Mołdawię, Syrię, Palestynę, Egipt, wielkie obszary Afryki Północnej, Rodos, Węgry, Belgrad, Mezopotamię i Cypr.

W 1571 pod Lepanto została pobita flota turecka i straciła panowanie na Morzu Śródziemnym.

Osmanowie w XVI i XVII wieku zamierzyli zdobyć Rzym, centrum Kościoła Katolickiego. Rzym miał zostać podporządkowany islamowi poprzez uprzednie zdobycie Wiednia, stolicy „Świętego Imperium Rzymskiego”.

W 1683 zdołano uratować Wiedeń (słynna odsiecz wiedeńska króla Jana III Sobieskiego), a w następnych bitwach odbito duże części Węgier na rzecz Chrześcijan .

W 1686 wojska chrześcijańskie odbiły Budapeszt, w 1687 pod Mohacs uwolniły Węgry od islamu po 150 latach niewoli, a w 1688 udało im się oswobodzenie Belgradu po 400 latach.

Po XVII wieku Imperium Osmańskie nigdy się nie odrodziło i rozpadło się w 1918.

 W trakcie militarnego rozprzestrzeniania się islamu, po każdej zdobyczy terytorialnej dowódcy najpierw budowali meczet, jako religijne i polityczne centrum.

Wszystkie meczety w krajach nie muzułmańskich są przyczółkami w „drodze Allaha” do podboju świata.

Muzułmanie przytaczają cały szereg wersów Koranu, które mają udowadniać, że islam jest religią miłującą pokój. Te tzw. miękkie wersy stoją w opozycji wobec tych tzw. twardych, wrogich i nawołujących do przemocy wypowiedzi.

Wszyscy islamscy uczeni są zgodni, że wersy objawione później (w Medynie) anulują te wcześniejsze (z czasów pobytu Mahometa w Mekce). Wszyscy współcześni miarodajni znawcy Koranu potwierdzają, że wszystkie korzystne dla nie-muzułmanów wypowiedzi należy rozpatrywać jako nieskuteczne, ponieważ wszyscy nie-muzułmanie są wrogami Allaha, którzy albo muszą być nawróceni na islam, albo muszą być wyniszczeni.

Pokojowe wersety pochodzą bez wyjątku z wczesnego okresu islamu, gdy Mahomet jeszcze sądził, że może pozyskać pogan, żydów i chrześcijan poprzez zaproszenie ich do islamu. Wszystkie miękkie, miłujące pokój wersy zostały zastąpione przez objawione później, wrogie wersy. W islamskim orzecznictwie (wykładni prawa) znajdują zastosowanie bez wyjątku tylko wersy twarde.