zachowania służb podległych Tuskowi, niezgodne z polskim prawem i podstawowymi prawami człowieka.- /Andrzej Jaworski PiS/

Celem działań było zapewnienie bezpieczeństwa ludzi i zachowanie porządku publicznego, a także zapobieżenie eskalacji konfliktu zwaśnionych grup, którego „stroną” czy też „prowokatorem” policja nie była.

Od godziny 17.15, z piętnastominutowym opóźnieniem w Gmachu „G”, Sejmu RP, rozpoczęła się Komisja Administracji i Spraw Wewnętrznych. Na zaproszenie posłów PiS, Małgorzaty Sadurskiej, Jarosława Zielińskiego, oraz Andrzeja Jaworskiego, mieliśmy przedstawić nasze spostrzeżenia i zarejestrowane materiały dotyczące obrad komisji.                                                                                                 Pomimo zgłoszenia nas do dyskusji, przez kluby opozycyjne, a zwłaszcza Klub PiS, Przewodniczący Komisji, poseł Marek Biernacki (PO), nie udzielił nam głosu.

Mieliśmy moralne prawo zając stanowisko, jako że przedstawiciele Policji, na czele z vice ministrem MSWiA Adamem Rapackim, powoływali się często na nasze materiały, próbując nimi zagrać, jako swoja kartą. Jednak nie doszło to skonfrontowania, nie tyle naszych materiałów, ale naszych spostrzeżeń dotyczących przebiegu obchodów Święta Niepodległości, oraz samego Marszu. Informacje przedstawione przez komendanta głównego Policji, Andrzeja Matejuka, komendanta stołecznego Policji JarosławaAdama Mularza oraz dyrektor Biura Bezpieczeństwa i Zarządzania Kryzysowego Miasta Stołecznego Warszawy – Ewe Gawor, były powieleniem przedstawianych w wcześniej w mediach stanowiskach tych służb. Przedstawione prezentacje multimedialne, wiele nieprawdziwych stwierdzeń, zafałszowanych stwierdzeń, nie do końca zadowoliły w komplecie zgromadzonych parlamentarzystów.

Nie przekonały także autorów złożonej już 15-11-2011 Interpelacji nr 28, do prezesa Rady Ministrów, w sprawie prowokacji i brutalnej reakcji Policji w stosunku do przechodniów i manifestujących w dniu 11 listopada 2011 r. w Warszawie

„Wydarzenia, które miały miejsce 11 listopada 2011 r. w Warszawie, pokazują z jednej strony nieudolność władz miasta Warszawy, z drugiej strony nieudolność polskich służb, które nie potrafiły właściwie zareagować i pozwoliły na zorganizowany przyjazd niemieckich bojówek lewackich. Najbardziej bulwersujący jest jednak fakt prowokacyjnego i sadystycznego zachowania służb podległych Panu Premierowi, niezgodnego z polskim prawem i podstawowymi prawami człowieka. (…)”

Całość sprawozdań służb odpowiedzialnych za planowane zabezpieczenie, realizację nałożonych na nie zadań, przebieg wydarzeń w dniu 11 listopada w trakcie policyjnej akcji „Niepodległość”, była rozszerzeniem znanej odpowiedzi premiera Tuska na powyższa Interpelację. Można ją użyć jako streszczenie wystąpień przed komisją. Co zatem wraz z parlamentarzystami usłyszeliśmy ?. Usłyszeliśmy że: 

–Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej zapewnia każdemu wolność organizowania pokojowych zgromadzeń i uczestniczenia w nich. – w decyzji zakazującej odbycie zgromadzenia organ gminy nie może określić innego miejsca i czasu zgromadzenia publicznego niż podane w zawiadomieniu, októrym mowa w art. 7 ustawy Prawo o zgromadzeniach.– każde pokojowe zgromadzenie podlega zatem ochronie w demokratycznym państwie prawa. – Komenda Stołeczna Policji realizowała działania związane z zapewnieniembezpieczeństwa i porządku publicznego, w związku z organizowanymi na terenie Warszawy zgromadzeniami, w formie operacji policyjnej. –celem policyjnych działań była ochrona życia i zdrowia ludzi oraz mienia przed bezprawnymi zamachami naruszającymi te dobra, ochrona bezpieczeństwa iporządku publicznego.– przebieg wydarzeń oraz działania policji były monitorowane przez:pełnomocników komendanta głównego Policji i komendanta stołecznego Policjids. ochrony praw człowieka, obserwatorów Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka oraz obserwatorów rzecznika praw obywatelskich. – w dniu 15 listopada 2011 r. Prokuratura Rejonowa Warszawa-Śródmieście wszczęła śledztwo w sprawie przekroczenia uprawnień służbowych przez funkcjonariusza Policji w dniu 11 listopada 2011 r., tj. o czyn z art. 231 § 1 Kodeksu karnego w związku z art. 157 § 1 Kodeksu karnego w związku z art. 11 § 2 Kodeksu karnego. Jednocześnie przeciwko policjantowi wszczęto służbowe postępowanie dyscyplinarne. – w wyniku podjętych przez policję działań, w dniu 11 listopada 2011 r. zatrzymano 203 osoby. Spośród wskazanej liczby zatrzymanych 92 osobypodejrzane są o popełnienie przestępstw czynnego udziału w zbiegowisku, którego uczestnicy wspólnymi siłami dopuszczają się gwałtownego zamachu na osobę lub mienie, naruszenie nietykalności cielesnej funkcjonariusza publicznego, czynnej napaści na funkcjonariusza publicznego, zakłócanie porządku publicznego ocharakterze chuligańskim. – wśród wielu podejmowanych przez policję interwencji i innych działań,zmierzających do ochrony życia i zdrowia uczestników podczas odbywającychsię zgromadzeń oraz odseparowania nieprzyjaźnie nastawionych do siebie,często agresywnie zachowujących się grup ludzi, miała miejsce interwencjapolicjanta stosującego siłę fizyczną w niedozwolonej formie. –opisane w wystąpieniu zdarzenie należy jednak rozpatrywać w kontekście wyżejwspomnianego szeregu zgodnych z prawem policyjnych interwencji i działań,niezaprzeczalnie mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa ludzi i zachowanie porządku publicznego, a także zapobieżenie eskalacji konfliktuzwaśnionych grup, którego „stroną” czy też „prowokatorem” policja nie była. – w wyniku ustaleń w sprawie działań podejmowanych przez Komendę Stołeczną Policji w dniu 11 listopada 2011 r. w związku z zabezpieczeniem centralnych obchodów Święta Niepodległości oraz zgromadzeń publicznych, przeprowadzonych przez zespół policjantów z Biura Kontroli oraz Głównego Sztabu Policji Komendy Głównej Policji, powstał dokument zawierający wnioski z przedmiotowych czynności pt. „Analiza działań podejmowanych przez Komendę Stołeczną Policji w Warszawie w dniu 11 listopada 2001 r., w związku z zabezpieczeniem centralnych obchodów Święta Niepodległości oraz zgromadzeń publicznych”. –należy podkreślić, że wnioski z przeprowadzonej analizy pozwoliły nastwierdzenie, że działania podjęte przez policję były adekwatne do zaistniałejsytuacji, a zbiorowe użycie środków przymusu bezpośredniego odpowiednie do zagrożeń i zgodne z przepisami. – ponad to czynności Policji doprowadziły do osiągnięcia podstawowego celu, jakim było rozdzielenie zantagonizowanych grup i niedopuszczenie do ich konfrontacji. Jednocześnie w analizie wskazano, że zbiorowe użycie środków przymusubezpośredniego przez policję było uzasadnione i proporcjonalne.