Współczesne warianty małżeńskiego partnerstwa
07/10/2012
448 Wyświetlenia
0 Komentarze
3 minut czytania
Autor został uhonorowany nagrodą Ojca Rodziny. Poczuł się tym zmobilizowany do przedstawienia swoich wielopokoleniowych obserwacji i przemyśleń dotyczących dobrej rodziny. Szczęśliwy ojciec pięciorga dzieci, dziadek dziewięciorga wnucząt i pradziadek
Obserwując dużo różnych małżeństw w długim okresie czasu można zauważyć, że po bolesnym przejściu własnych złych doświadczeń i kryzysów osiągają one w dalszym życiu jakiś modus vivendi, mniej lub bardziej uzgodniony, wyczerpujący i stabilny. Wśród wielości wzajemnych układów można wyróżnić pięć najczęstszych, typowych wariantów wzajemnych relacji między małżonkami:
1. Małżonkowie nie podejmują dalszych wysiłków uzgodnienia wzajemnych stosunków i rozchodzą się całkowicie.
2. Małżonkowie żyją nadal pod wspólnym dachem, ale obok siebie, głównie na własną rękę, ograniczając wzajemne kontakty do niewielu wydzielonych, wspólnych spraw.
3. Małżonkowie dokonują między sobą w szerokim zakresie podziału typowych, wspólnych obowiązków, spraw i dziedzin życia, w których uznają wzajemnie swoje wiodące kompetencje i ograniczają dyskusje (a drugi ustępuje w tym pierwszemu i stara się być mu uległy, posłuszny. Z tego podziału zostają jednak wyłączone sytuacje nietypowe i nadzwyczajne oraz pewne sfery aktywności indywidualnej każdego z nich, w których współmałżonek nie uczestniczy (dotyczące np. działalności zawodowej, czy społecznej).
4. Jeden z małżonków poddaje się świadomie i dobrowolnie, w szerokim zakresie, dominacji drugiego, ustępuje mu i jest mu zazwyczaj posłuszny. W zgodzie i miłości, bez większych konfliktów między małżonkami, zostaje ustalony podział zadań i odpowiedzialności, podobnie jak w wariancie trzecim.
5. Jeden z małżonków obejmuje mniej lub bardziej despotyczną władzę w rodzinie oraz dyryguje i rozdziela zadania i obowiązki, sam decyduje we wszystkich najważniejszych kwestiach, a pozostali członkowie rodziny są mu podporządkowani.
Wydaje się, że warianty trzeci i czwarty, wzajemnych relacji w małżeństwie, najlepiej pozytywnie odpowiadają naszym czasom i pozwalają w pokoju, jedności i miłości rozwijać personalistyczne wartości chrześcijańskie. Trzeba jednak zauważyć, że wariant trzeci zapewnia względny pokój i harmonię w małżeństwie tylko w typowych, uzgodnionych warunkach i sytuacjach. Natomiast w warunkach nietypowych i nadzwyczajnych, niekiedy o dużym znaczeniu dla rodziny i natężeniu emocji, grozi gwałtowną kłótnią i konfliktem. Tego zagrożenia nie niesie wariant czwarty, łączący dialog z uległością i ofiarną miłością, budującą jedność i względnie trwały pokój.