Wolski – przejaw zła w krystalicznej formie..

…poczułem się tak jak ofiara zbrodni, której oprawca wbija nóż w serce ze słowami pełnymi szyderstwa… „przepraszam, muszę…”. I zrozumiałem czym jest zło, niemal genetyczne, krystaliczne zło…

Jeżeli osobiście i w swoim imieniu – jako Polak –  miałbym kiedykolwiek przeprosić jakiegoś przedstawiciela innej (dla mnie) nacji za Polskę,  to dokonałbym tego aktu wobec Towarzysza Wolskiego…
 

Może nie będzie już okazji więc przepraszam go niniejszym – jeszcze za jego życia – za ogrom zniszczenia, które w jego wnętrzu dokonała Polska. Pragnę wyrazić swoje najwyższe ubolewanie, że ja osobiście, chyba mój kraj i zapewne też moi rodacy uczynili z niego tak podłego i złego człowieka. Wyrażam ogromny żal  i współczucie, że my – Polacy niechybnie zmusiliśmy go do konieczności dokonywania na nas – poprzez Stan Wojenny i utworzenie PRL-bis – okrutnych morderstw, do niszczenia naszej państwowości, do bezdusznego niszczenia naszych marzeń o wolnej, suwerennej i niepodległej Polsce.
 

A przede wszystkim chciałbym przeprosić za to, że najprawdopodobniej doprowadziliśmy go do tak skrajnego upodlenia, iż musiał wypowiedzieć najokrutniejsze dla niego słowo: "przepraszam".
 

Tylko, że po tym jego pustym słowie – nie popartym skruchą i chęcią realnego zadośćuczynienia za dokonane krzywdy – i stwierdzeniu, iż postąpiłby tak jeszcze raz…  poczułem się tak jak ofiara zbrodni, której oprawca wbija nóż w serce ze słowami pełnymi szyderstwa… "przepraszam, muszę…".
 

I zrozumiałem czym jest zło, niemal genetyczne, krystaliczne zło…
 

Zostaw za sobą dobra, miłości i mądrości ślad…

http://krzysztofjaw.blogspot.com/

kjahog@gmail.com